تعدادی از دعوت‌گران حزب‌التحریر در کابل و کاپیسا که به «جرم» دعوت بسوی خلافت و وحدت امت در زندان‌ها بسر می‌برند، با گذشت چند ماه از توقیف شان تا هنوز اجازه‌ی ملاقات با خانواده‌های شان داده نشده است. در حالی‌که سایر زندانیان به شمول مخالفین نظامی نظام، اختطاف‌گران، قاتلین و راهزنان اجازه دارند تا با خانواده‌های شان ملاقات داشته باشند. این ادعا که گویا پروسه‌ی تحقیق تکمیل نگردیده یک توجیه بی‌بنیاد است. فرمان رهبری نظام این است که ده روز پس از دستگیری باید «متهم» به محکمه معرفی گردد. ولی نه تنها این فرمان نقض شده، بلکه فشارهای متعدد بالای دعوت‌گران و خانواده‌های شان وارد گردیده است.

ما به کسانی از مسوولین نظام که چنین اعمال ناروا، تبعیض‌آمیز و ظلم آشکار را علیه دعوت‌گران مسلمان انجام می‌دهند، تذکر می‌دهیم که فعالیت حزب‌التحریر از لحاظ شرعی «جرم» نبوده و عمل حرام نیز نیست، بلکه کسانی اعمال حرام را انجام می‌دهند که دعوت‌گران را زندانی و سپس بر آنها فشارهای روانی و فزیکی می‌آورند. کسانی‌که به هر دلیلی این کار را انجام می‌دهند، از نظر اسلام خود این‌ها مجرم اند و از الله سبحانه وتعالی بترسند که این اعمال در روز آخرت بر ضد آنها شاهدی می‌دهد.

دعوت‌گران حزب‌التحریر با ادای تکلیف امر به معروف نهی از منکر و محاسبه‌ی حُکام، شما را به تطبیق همه‌جانبه‌ی اسلام در افغانستان و حمل اسلام به سایر ملل جهان دعوت می‌کنند. آیا کسانی‌که  شما را بسوی خیر فرا می‌خوانند، زندانی می‌سازید؟ جای تعجب این است که از خیرخواهی دعوت‌گران تشویش دارید، ولی با کسانی‌که شما را بسوی نظم بین‌المللی کفری و نزدیک شدن با کشورهای استعمارگر و سازمان‌های مزدور شان فرا می‌خوانند، تشویش ندارید؟ برعکس نزدیک شدن با آنها را بعضی مسوولین نظام دست‌آورد می‌دانند، در حالی‌که راهی که آنان دعوت می‌کنند منتهی به دوزخ است. دعوت‌گران حزب التحریر چیزی غیر از تطبیق کامل و شامل و حمل اسلام از شما تقاضا ندارند، الحقّ که اگر به این خواست کاملاً لبیک گویید، شما به قدرت منطقه‌یی و جهانی مبدل می‌شوید. اما تا زمانی‌که احکام الله سبحانه وتعالی را کامل تطبیق نکنید، این دعوت‌گران سکوت نکرده و امر به معروف و نهی از منکر نموده و مکلفیت محاسبه‌ی حُکام را انجام می‌دهند، ولو که در این راه سختی‌ها و آزارهای زیادی را متحمل شوند.

تذکر ما به مخلصین نظام این است که رسول الله صلی‌الله علیه وسلم می‌فرماید:

«كُلُّكُمْ رَاعٍ وَمَسْئُولٌ عَنْ رَعِيَّتِهِ، وَالإِمَامُ رَاعٍ وَمَسْئُولٌ عَنْ رَعِيَّتِه» (رواه بخاری)

ترجمه: هرکدام از شما دربارۀ رعیت خود مسئول هستید و امام رعیت و مسئول رعیت خود است.

براساس حدیث ذکر شده مسوولین از رعیت و زیردستان شان مسوول می‌باشند. بناء مکلفیت مسوولین است آنانی را ‌که اعمال ناروا و فتنه‌انگیز را در مقابل دعوت‌گران مسلمان انجام می‌دهند، از آنها ممانعت بعمل آورند، چون بابت عمل‌کرد رعیت و زیردستان شان به الله سبحانه وتعالی در روز آخرت جواب‌گُو می‌باشند. بناء کسانی‌که ادعای اسلام، ایمان و جهاد را دارند  احکام اسلام را در تمام بخش‌های حکومت‌داری تطبیق نموده و افکار، اعمال، سیاست و رفتار شان باید متفاوت از ظالمین و اشغال‌گران باشد به خصوص در بخش استخبارات و نظام قضایی.

دفتر مطبوعاتی حزب‌التحریر ـ ولایه افغانستان