(ترجمه)

به تاریخ 11هم جولای 1995، نیرو‌های صربی مسلمانان صربستان را در شهر بوسنیا محاصره و مورد هجوم قرار دادند که در نتیجه آن ده‌ها هزار مسلمان توسط ارتش ظالم صربی در منطقۀ شمال‌شرقی بوسنیا آواره شدند و این در حالی‌ بود که شهر توسط سازمان‌ملل (UN) "ساحه‌امن" تعیین شده بود و تحت حمایت آن قرار داشت. در همان روز‌های محاصره صربستان 8000 مرد و پسر‌های مسلمان توسط صرب‌ها به طور ظالمانه اعدام شدند. این حادثه بد‌ترین جنایت در خاک اروپایی‌ها بعد از جنگ جهانی دوم محسوب ‌می‌شود. بر علاوۀ قتل عام، 25000 الی 30000 زنان، اطفال و محاسن‌سفیدان مسلمان به خاطر مبارزه وحشیانۀ صرب‌ها برای پاک‌سازی نژاد مسلمانان از مرز‌های جمهوری صربستان از شهر اخراج گردیدند. سازمان‌ملل برای مسلمانان  صربستان وعدۀ حمایت و حفاظت داده بود؛ ولی آن وعده هرگز عملی نشد. آن‌ها وعده سپرده بودند که حملات صرب‌ها بالای مسلمانان را توسط ناتو (NATO) متوقف ‌می‌سازند، اما هرگز در میدان عمل تطبیق نشد.

در واقع، سازمان‌ملل نه تنها در جلو‌گیری از محاصره صربستان و قتل عام مردم آن ناکام ماند، بلکه مبارزین مسلمان بوسنیا را در شهر، خلع‌سلاح نمود و آن‌ها را در مقابله با دشمن ضعیف‌تر ساخت. در قریۀ پوتوکاری، ساحه امن دیگری سازمان‌ملل، ده‌ها هزار مسلمان صربستان که از پیش‌روِی سربازان‌صربی، از آن‌ها درخواست حفاظت نمودند، توسط قوای صرب‌ها که داخل منطقه شدند، متهم به تروریست‌های دهشت افگن گردیدند. آن‌ها صد‌ها مسلمان را به قتل رساندند، اطفال و نوزادان را سر بریدند و زنان و دختران بی‌شماری را مورد تجاوز قرار دادند. بیش‌تر این جنایت در مقابل چشمان ارتش سازمان‌ملل صورت گرفت که در توقف این جنایت ناکام ماندند.

از قتل عام وحشیانۀ صربستان 25 سال ‌می‌گذرد و قربانیان این حادثۀ غم‌انگیز خواهان عدالت از هزار‌ها سرباز صرب‌های‌ست که دردناک‌ترین جنایت را در مقابل آن‌ها و خانواده‌های شان انجام داده اند. اما این قربانیان امید خود را از دست داده اند که در مبارزه عدالت‌خواهی پیروز ‌می‌شوند و یا خیر؟ قتل عام صربستان یکی از ادنا‌ترین جنایاتِی‌ست که نیرو‌های صربی علیه مسلمانان در جنگ بوسنیا انجام دادند؛ با وجودی‌که دولت‌های جهان "مسلمان یا غیر مسلمان" مانند سنگ ساکت و صرف نظاره ‌می‌کردند. جنگ سه سالۀ بوسنیا که از سال 1992 شروع الی 1995 ختم گردید، واقعیتِ پاک‌سازی نژاد مسلمانان از صد‌ها شهر و قریه را به تصویر ‌می‌کشد، زیرا احزاب‌صربی در بوسنیا و حکومت جمهوری صربستان "سلوبودان میلوسویک" در تلاش عملی نمودن دید ملیت‌گرایانه برای ایجاد صربستان بزرگ با قلم‌روِ که صرف دارای نژاد صرب باشد در امتداد دریای "درینا" بودند.

ارتش آن‌ها به شکل سیستماتیک خانه‌ها را ویران و ده‌ها هزار مسلمان به شمول زنان و کهن‌سالان را زندانی، شکنجه و به شکل بی‌رحمانۀ آن‌ها را به قتل رساندند. در جریان جنگ 100 هزار تن کشته، 2.2 میلیون آواره و 50 هزار زنان و دختران مسلمان توسط نیرو‌های صربی مورد تجاوز قرار گرفتند که ازین جنایت بی‌رحمانه بسیاری از آن‌ها حمل برداشتند. هم‌چنان هزار‌ها مسلمان بوسنیا در کمپ‌های مرکزی صربستان زندانی و با شکنجه و گرسنگی به قتل رسیدند.

در سال‌های بعد از قتل عام صربستان، جهان وعده نمود که،" هرگز این جنایت دوباره تکرا نخواهد شد و در تاریخ معاصر باید از آن درس‌های را آموخت". اما، امروز ما تکرار حملات و جنایات جنگ بوسنیا و قتل عام آن را علیه مسلمانان در سراسر جهان به چشم سر مشاهده ‌می‌کنیم که در درجه و اندازه از جنایت صربستان پیشی گرفته است. هم‌چنان ما شاهد ضعف و هم‌دستی مداوم سازمان ملل در جنایات هستیم و هم‌چنان حکومت‌های غربی و به ظاهر اسلامی را مشاهده ‌می‌کنیم که در جنایات بی‌شماری علیه مسلمانان سوریه، میانمار، کشمیر، فلسطین، یمن، ترکستان شرقی و هند شریک اند.

برای یاد‌آوری از 25مین سال‌روز قتل عام صربستان؛ بخش زنان در دفتر مطبوعاتی حزب‌التحریر کمپاینی را تحت عنوان "قتل عام 25 ساله: درس‌های‌که باید از حادثۀ غم‌انگیز صربستان آموخت" به‌راه انداخته است تا درس‌های واقعی که از این حادثۀ اندوه‌ناک بشری ‌می‌توان آموخت را برجسته نماید و نشان دهد که زنجیرۀ قتل‌های عام ارثی که امت ما را متأثر و محزون ساخته است چگونه شکستانده می‌شود تا تاریخ آن را تکرار نکند. این کمپاین واضح خواهد ساخت که یاد‌‌آوری حوادث وحشیانۀ گذشته چگونه ما را کمک ‌می‌کند تا آینده خود را بهتر سازیم تا من‌حیث مسلمان در سرزمین‌های اسلامی به امنیت و عدالت واقعی رسیم. در واقع پیامبر صلی الله علیه و‌سلم فرموده است:

»لاَ يُلْدَغُ الْمُؤْمِنُ مِنْ جُحْرٍ وَاحِدٍ مَرَّتَيْنِ«

ترجمه: مؤمن از یک سوراخ دوبار گزیده نمی‌شود.

برای تعقیب کمپاین به آدرس ذیل مراجعه نمائید:

http://www.hizbuttahrir.today/en/index.php/hizbuttahrir/19753.html
https://www.facebook.com/WomenSharia/

نویسنده: داکتر نسرین نواز

رئیس بخش زنانِ دفتر مطبوعاتی مرکزی حزب التحریر

مترجم: عبدالله صالحی