(ترجمه)

سازمان پزشکان بدون مرز هشدار داده که زنان و دختران در منطقه دارفورِ سودان تقریباً به‌طور مداوم در معرض خطر خشونت جنسی قرار دارند. هنوز ابعاد واقعی این بحران مشخص نیست، زیرا خدمات پزشکی و حمایتی بسیار محدود است و مردم برای درخواست درمان یا بیان رنج‌های خود با موانع فراوانی روبه‌رو هستند. با این حال، تمام زنان نجات‌یافته‌ای که با تیم‌های پزشکان بدون مرز در دارفور و مناطق مرزی در چاد گفتگو کرده‌اند، روایت‌هایی هولناک از خشونت وحشیانه و تجاوز جنسی بازگو کرده‌اند. هرچند پسران و مردان نیز در معرض خطر قرار دارند، اما حجم رنج و مصیبت وارده بر زنان و دختران فراتر از حد تصور است.

درگیری خونین میان ارتش سودان و نیروهای شبه‌نظامی «پشتیبانی سریع» که از آوریل ۲۰۲۳م آغاز شده، تاکنون به کشته شدن ده‌ها هزار نفر، آوارگی ۱۳ میلیون نفر و تخریب کامل زیرساخت‌های شکننده کشور منجر شده است. از همان آغاز جنگ، نیروهای پشتیبانی سریع به انجام خشونت‌های جنسی سازمان‌یافته در سراسر کشور متهم شدند. این تجاوزها اکنون به‌گونه‌ای گسترده و وحشتناک در دارفور رخ می‌دهد که بسیاری آن را سرنوشتی اجتناب‌ناپذیر تلقی می‌کنند. در این وضعیت، زنان و دختران در هیچ جایی احساس امنیت نمی‌کنند؛ آن‌ها در خانه‌های خود، هنگام فرار، در راه تهیه غذا، جمع‌آوری هیزم یا حتی کار در مزارع مورد حمله قرار می‌گیرند.

پزشکان بدون مرز اعلام کرده‌اند که بین جنوری ۲۰۲۴م تا مارس ۲۰۲۵م، در جنوب دارفور ۶۵۹ نفر از نجات‌یافتگان از خشونت را درمان کرده‌اند که ۹۴٪ آنان زن و دختر بوده‌اند. بیش از نیمی از آنان توسط گروه‌های مسلح مورد تجاوز قرار گرفته‌اند، حدود یک‌سوم آنان کودک بوده‌اند و حتی برخی از قربانیان کمتر از پنج سال سن داشته‌اند.

بر اساس گفته‌های مدیر پزشکی بخش اضطراری سازمان پزشکان بدون مرز، کمبود شدیدی در ارائه خدمات پزشکی برای نجات‌یافتگان خشونت جنسی در سودان وجود دارد؛ از جمله نبود حمایت روانی و خدمات محافظتی. این وضعیت همانند وضعیت کلی خدمات انسانی و بهداشتی در کشور است. دریافت خدمات پس از تجاوز، امری ضروری است، زیرا خشونت جنسی یک وضعیت اورژانسی پزشکی به شمار می‌رود و آثار جسمی و روانی آن می‌تواند فوری یا بلندمدت باشد و حتی جان فرد را تهدید کند. با این حال، نجات‌یافتگان برای دسترسی به خدمات درمانی و محافظتی با موانع بزرگی مواجه‌اند، از نبود امکانات گرفته تا سختی در رسیدن به مراکز خدمات. همچنین، بسیاری از قربانیان به دلیل ترس از ننگ اجتماعی، انتقام یا احساس شرم از بازگو کردن واقعیت خودداری می‌کنند.

وضعیت در مناطق دیگر مانند شرق چاد، که اکنون میزبان بیش از ۸۰۰ هزار پناهجوی سودانی است، مشابه است. در منطقه «أدری»، پزشکان بدون مرز از جنوری ۲۰۲۵م تاکنون، ۴۴ نجات‌یافته را درمان کرده‌اند که نیمی از آن‌ها کودک بوده‌اند. در منطقه «وادی فیرا»، ۹۴ نفر درمان شده‌اند که ۸۱ نفر از آن‌ها زیر ۱۸ سال سن داشته‌اند. شهادت‌ بیماران و مراقبین در چاد و دارفور، همگی گویای این فاجعه‌اند.

ای افسران و سربازان ارتش!

شما همچنان درگیر جنگی نفرت‌انگیز هستید که بهای آن را مردم بی‌گناه، به‌ویژه زنان و کودکان، می‌پردازند؛ جنگی که در خدمت منافع امریکا و اروپا برای سلطه بر سودان و منابع آن است. اگر خیال کرده‌اید که این مناطق نفوذی که برای آن می‌جنگید، سهم شما خواهد بود، سخت در اشتباهید! پس از این گمراهی و سرکشی بازگردید، شاید مورد رحمت قرار گیرید.

و ای مردم شریف سودان!

این تنها نمونه‌ای کوچک از رنج‌هایی است که از زمان آغاز این درگیری خون‌بار متحمل شده‌اید؛ درگیری‌ای که سودان را به ورطه خشونت، آوارگی، فروپاشی اقتصادی و اجتماعی کشانده است.

این جنگ، ساخته و پرداخته استعمارگرانی است که به سرزمین شما طمع دارند. پس چرا برای توقف آن اقدام نمی‌کنید؟ چرا ریشه خائنان را نمی‌خشکانید و آنان را از صحنه حذف نمی‌کنید؟ چرا در پی برپایی حاکمی مسلمان و رهبری شجاع نیستید که از باطل نهراسد، در برابر ظلم سازش نکند و نه برای منصب و نه برای قدرت، بلکه فقط برای حاکمیت شریعت الله سبحانه وتعالی اقدام کند؟ تنها چنین رهبری است که امت را گردهم می‌آورد، چنانکه الله سبحانه وتعالی می‌فرماید:

﴿وَإِنَّ هَذِهِ أُمَّتُكُمْ أُمَّةً وَاحِدَةً وَأَنَا رَبُّكُمْ فَاتَّقُونِ﴾ [الانبیاء: 92]

ترجمه: این (پیامبران بزرگ و پیروان شان) همه امت یگانه‌ای بودند، (دارای یک دین و پیرو یک هدف) و من پروردگار شما هستم! پس مرا بپرستید!

این، تنها از راه تلاش جدی برای برپایی خلافت راشده ثانی بر منهج نبوت میسر است؛ خلافتی که کژی‌ها را اصلاح می‌کند، حقوق را به صاحبانش بازمی‌گرداند، ثروت را به مردم می‌دهد و سودان را دوباره به جایگاه شایسته‌اش به‌عنوان سبد غذایی امت اسلامی و دژ مستحکم دولت مقتدر اسلامی بازمی‌گرداند.

 دفتر مطبوعاتی مرکزی حزب‌التحریر – بخش زنان

شمارۀ صدور: 1446هـ / 119

 4 ذی‌الحجه سال 1446ه.ق.

 31 می سال 2025م.

مترجم: محمد مزمل