29 Ocak 2025’te hükümet, dinî topluluklarla ilgili yasal düzenlemeleri daha da sıkılaştırmak ve tartışmalı evlilik uygulamalarına karşı önlemleri daha da artırmak amacıyla kapsamlı bir siyasi mutabakat önerdi.

Bundan kısa bir süre önce, İslam’a karşı nefretleriyle bilinen kişilerden oluşan “Unutulmuş Kadın Mücadelesi Komisyonu”, sözde MENAPT (Orta Doğu, Kuzey Afrika ve Pakistan) ülkelerinden kaynaklandığı iddia edilen sözde “namus kültürü” ile mücadele adına tavsiyelerde bulundu. Aynı komisyon daha önce de ilkokullarda başörtüsünün yasaklanması tavsiyesinde bulunmuştu.

Gerek hükümetin geniş çaplı siyasi mutabakatı gerekse komisyonun önerileri, Müslüman dinî topluluklara ve camilere karşı daha fazla denetim ve daha katı yasaklar getirmeyi amaçlıyor. Nihai hedef ise, ülkede İslamî toplulukların oluşumunu zorlaştırmak ve Müslümanların haklarını kısıtlamaktır.

Zaten daha önce sıkılaştırılan Dinî Topluluklar Yasası, Müslümanların camilerini yönetmesini ve topluluklarını organize etmesini oldukça zorlaştırmıştı. Ancak şimdi, bu baskıcı düzenlemeler ve öneriler “kadın hakları mücadelesi” maskesiyle süsleniyor. Kendini beğenmiş Danimarkalı politikacılar, güya zavallı Müslüman kadınları Müslüman “karanlık erkeklerden” kurtarmaya çalışıyorlar.

Ancak masum kadınlara işkence eden acımasız bir diktatörü Christiansborg’daki gala yemeğinde ağırlayan bir hükümetin, Müslüman kadınların refahını düşündüğüne inanmak tam anlamıyla safdillik olur. Bu aynı hükümet, Gazze’deki kadın ve çocukların katledilmesine 470 gün boyunca Siyonist işgale destek ve yardım sağlayarak ortak olmuştur.

Danimarka’daki yüzlerce kadının insan ticareti yoluyla acımasızca sömürülmesi karşısında sessizliğe bürünen Danimarkalı politikacılar, İslamofobik bir “muhafazakâr” gazetenin, daha önce sahte belge hazırlamak ve tehditlerde bulunmakla suçlanan bir İslam karşıtı kuruluş tarafından sağlanan tek bir şüpheli “İslami boşanma sözleşmesini” yayınlamasıyla adeta feryat ediyorlar.

Danimarka’daki siyasi partilerden medya kuruluşlarına kadar yayılan #MeToo skandalları, bu toplumda kadınlara gösterilen saygının vahim boyutlarda olduğunu gözler önüne seriyor. Ancak bu sorunun kaynağı “MENAPT ülkeleri” değil, Danimarka’nın ta kendisidir. 2014’teki AB raporu, Danimarkalı erkeklerin kadın düşmanlığında Avrupa’da başı çektiğini ve kadınların yüzde 52’sinin şiddet veya cinsel tacize maruz kaldığını belgeliyor. Bu durum, “namus kültüründen” değil, Batı’nın kadınlara yönelik çarpık ve sapkın anlayışından kaynaklanıyor.

Batılı kadınlar, hem kariyer yapmak hem ev işlerini yürütmek hem de kadın düşmanı moda ve güzellik endüstrilerinin dayattığı güzellik standartlarına uymak zorunda bırakıldıkları bir baskı ortamında yaşıyorlar. Taciz oranları, Batı’da kadınların gerektiği gibi saygı görmediğini ve koruma altına alınmadığını; aksine nesneleştirildiklerini, baskılandıklarını ve sosyal kontrol altında olduklarını gösteriyor.

Kadınları değersizleştiren Batı görüşüne de bazı geleneksel, İslam dışı alışkanlıklara da tek çare, İslam’ın kadınlar ile ilgili değerli bakış açısıdır. Kadınların gerçek saygıyı ve doğalarına uygun muameleyi görmeleri, ancak İslam’ın değerleriyle mümkündür. Her yıl İslam’a yönelen binlerce Batılı kadının tanıklıkları, gerçek özgürlüğü ve huzuru bu dinin kucaklayıcı öğretilerinde bulduklarını gözler önüne seriyor.