Yaklaşık bir yıl önce göreve gelen Tanzanya Birleşik Cumhuriyeti Devlet Başkanı Samia Suluhu Hassan, Dünya Bankası (WB), Uluslararası Para Fonu (IMF) ve Afrika Kalkınma Bankası’ndan (AfDB) imtiyazlı krediler ve yardım fonları da dâhil olmak üzere yaklaşık 3 milyar dolar kredi aldı.

Dünya Bankası, Tanzanya’ya, 500 milyon doları İlköğretim Öğrenci Öğrenim Programını Destekleme Projesi, 150 milyon doları, Arazi Kirası İyileştirme Projesi (LTIP) ve 500 milyon doları da Tanzanya Orta Öğretim Kalite Geliştirme Projesi için olmak üzere farklı projeler için yaklaşık 2,29 milyar dolarlık kredi teklif etti.

IMF, Tanzanya’ya 189 milyon doları Hızlı Kredi Kolaylığı (RCF) programı ve 378 milyon doları da Hızlı Finansman Aracı (RFI) kapsamında 567 milyon dolarlık kredi dilimini onayladı.

Afrika Kalkınma Bankası da 140 milyon doları elektrik üretimi ve elektrik bağlantısı için ve 116 milyon doları da güney Tanzanya’daki 160 km’lik Mnivata-Newala-Masasi yol koridorunun iyileştirilmesi için olmak üzere Tanzanya’ya toplam 256 milyon dolarlık kredi sağladı. Tanzanya, diğer Afrika ülkeleri gibi uzun yıllardır bu uluslararası finans kuruluşlarından kredi alıyor. Bağımsız olmak, kredi ve borçlanmadan uzak durmak gibi bir niyeti ve belirtisi yok. Mart 2015’te Tanzanya’nın kamu borcu 35 trilyon, Nisan 2021’de de 60,9 trilyon Tanzanya Şiliniydi. Kamu borcundaki bu artış uluslararası finans kuruluşlarından alınan kredilerden kaynaklanıyor.

İkinci Dünya Savaşı’ndan sonra uluslararası süper güç olan ABD, 1944’te Bretton Woods anlaşmaları ile yeni bir ekonomik düzen yarattı. Ekonomileri kontrol etmek için Dünya Bankası (DB) ve Uluslararası Para Fonu’nu (IMF) kurdu. Bu kuruluşları ekonomik koz olarak kullandı. Eski sömürgeciliğin kuklası egemen rejimleri ortadan kaldırmak, kendi ajanlarını yerleştirmek, uluslararası şirketleri ile ülke ekonomilerini kontrol altına almak için krediler verdi. Şirketleri aracılığıyla yerel gelir kaynaklarını yağmaladı. Özelleştirme yoluyla kamu kurumlarını özel şirketlere devretti.

Bu nedenle ister Dünya Bankası, ister IMF Avrupa, ister Çin isterse 1964 yılında kurulan Afrika Kalkınma Bankası olsun, tüm uluslararası finans kuruluşları doğası gereği kapitalist kuruluşlardır. Amaçları, Afrika ve gelişmekte olan ülkelere yardımcı olmak değil, aksine sömürgeci gündemlere sahipler. Vahşice ve acımasızca hareket ederler. Yapısal uyum programları gibi sömürgeci politikalarını zorla dayatırlar. Ekonomileri ve insanları kargaşa ve yıkıma sürüklerler.

Şu anda borç, Afrika’nın devasa kaynaklarını ve zenginliklerini sömürmek için ABD, Avrupa ve Çin arasındaki yeni sömürgecilik kapışmasının bir aracıdır. Sıradan yoksullar pahasına gelişmekte olan ülkelerin politikacıları yoluyla ülkelerin zenginliklerini sömürürler. Büyük zarar görenler ve vergiler yoluyla yükü taşıyanlar yoksullardır. Bazı gelişmekte olan ülkeler, devasa dış borçlarını zamanında ödeyemedikleri için yaşamsal altyapılarını bile kaybettiler. Zambiya, Uganda, Sri Lanka vb. ülkeler sadece bir örnektir. Liste uzayıp gider.

Tanzanya da dâhil olmak üzere gelişmekte olan ülkeler, gafletten uyanmalıdır. Dünya, adil ekonomik ilişkiler kuran adaletli İslam ideolojisine muhtaçtır. Şeytani sömürgeci kapitalizm ideolojisine değil. Hilafet Devletinde İslam, dünyayı ve genel olarak insanlığı tüm sömürgeci prangalardan kurtaracaktır.

Mesûd Msellem
حزب التحرير
Hizb-ut Tahrir
Tanzanya
Medya Temsilcisi