(ترجمه)

از ابوهریره رضی الله عنه، روایت است؛ که رسول‌الله صلی‌الله علیه وسلم فرمودند:

«مَنْ لَزِمَ السُّلْطَانَ افْتُتِنَ، وَمَا ازْدَادَ عَبْدٌ مِنْ السُّلْطَانِ دُنُوًّا إِلَّا ازْدَادَ مِنْ اللَّهِ بُعْدًا». [رواه أبو داود، 2859]

ترجمه: «هر کسی که ملازمت حاکمی را اختيار كند در فتنه می‌افتد و هیچ بنده‌ای نیست که به حاکمی نزدیک شود، مگر اینکه از الله دور تر می‌شود».

هدف از ذکر این حدیث، ضربه زدن به رابطه میان علماء و امت اسلامی نیست، بلکه هدف آن آگاه ساختن امت از حقیقت و واقعیتی است که علماء در آن قرار دارند و آنچه که باید می‌بودند، چنانچه امت باید از علمای درباری بر حذر باشد. بنابراین از عالم بخاطر مقام و شخصیت وی پیروی نمی‌شود؛ بلکه بخاطر علمیت و قابل اعتماد بودن وی، متابعت و پیروی می‌شود. پیامبر ما، حضرت محمد صلی‌الله علیه وسلم بارها در احادیث متعددی، ما را از علمای بد، هشدار داده است و این به خاطر نقشی مهمی است که علماء ایفا می‌کنند و نقش اصلی و اساسی علما این است که دریچهٔ اطمینان امت هستند و حق را از باطل جدا نموده، مردم را به جای امن و بهشت رحمن سوق می‌دهند.

شاید خطرناک‌ترین اتفاقی که این روزها برای علمای درباری افتاده، این باشد که بر اساس برنامه‌های سایکس-پیکو با امت برخورد و تعامل کرده، وطن پرستی و ملی‌گرایی را آن‌گونه که دشمنان امت می‌خواهند رایج ساختند. هر عالمی در کنار حاکم مملکت خود ایستاد و بر تمام اعمال که در برابر امت انجام داد، مشروعیت بخشید در حالی‌که حاکم‌شان در گمراهی و ضلالت قرار داشته و مسیری که روان بود، کاملاً اشتباه و منتهی به گودال جهالت بود؛ که امت قبلاً با چنین حالتی اصلاً آشنایی نداشت؛ تا این که عالم، سایهٔ حاکم و دست راست او شد که توسط آن به هرطرف و هرکس حمله‌ور شده و غلبه می‌یافت.

در گذشته عالم در نزد خلیفه از مقام و منزلت والایی برخوردار بود؛ ولی حالا عالم، همان طور که از الله می‌ترسد از حاکم نیز می‌ترسد و حتی بیشتر از آن. برخی از این علما فتوای جواز صلح با یهود، جواز درخواست یاری از امریکا بخاطر اشغال عراق و فتوای جواز انتخابات پارلمانی را دادند و آنها با واقعیت زندگی کاملاً از طریق وطن پرستی فاسد و ملی‌گرایی متعفن تعامل کردند. بلی، ای علماء! این یک ندا و فراخوان از جانب پیامبر ما، حضرت محمد صلی‌الله علیه وسلم بسوی شماست و آن اینست که برخیزید و غبار تبعیت از حاکم را بزدایید و همانند عز بن عبدالسلام موقف بگیرید‌.

پروردگارا! ما را به خلافت راشدۀ ثانی بر منهج نبوت که به وسیلۀ آن پراکندگی و هرج و مرج مسلمانان بهبود یافته، برسان و مصیبت را از آنان دور گردان، خدایا! به نور وجه کریمت زمین را نورانی گردان.

اللهم آمین آمین.