(ترجمه)

خبر:

در جریان مراسم پنجاهمین سالگرد تأسیس شرکت مایکروسافت یکی از کارمندان این شرکت سخنرانی مدیر اجرایی بخش هوش مصنوعی را در اعتراض به همکاری مایکروسافت با کیان یهود قطع کرد.

ابتهال ابو السعد کارمند مراکشی‌ِ مایکروسافت که حامیان قضیۀ فلسطین است، هنگام سخنرانی مصطفی سلیمان، مدیر اجرایی بخش هوش مصنوعی مایکروسافت و شهروند بریتانیایی سوری‌تبار به‌طور ناگهانی سخنان او را قطع کرد و فریاد زد: «شرمت باد!» و سلیمان پس از این اعتراض سخنرانی خود را متوقف کرد.

این اقدام اعتراضی در ادامه موج واکنش‌ها به همکاری شرکت‌های فناوری با ارتش کیان یهود در زمینۀ هوش مصنوعی صورت گرفت. همکاری‌هایی که با انتقادهای گستردۀ مواجه شده و موجب برهم خوردن مراسم این غول فناوری شد. (منبع: الجزیره نت)

تبصره:

آیا ممکن است شجاعت یک زن از شجاعت ارتش‌های مسلمان پیشی بگیرد؟  این پرسشی است که امروز پس از اقدام جسورانۀ ابتهال ابو السعد کارمند مراکشی مایکروسافت در ذهن میلیون‌ها مسلمان نقش بسته است. در حالی که ارتش‌های مسلمان مردانی مسلح و برخوردار از قدرت و تجهیزات نظامی هستند. زنی بی‌دفاع و بدون هیچ سلاحی اما با قلبی آکنده از ایمان و جرأت در برابر ظلم ایستاد و صدای اعتراضش را به گوش جهانیان رساند.

او فریاد زد "شرمت باد!" اما خطابش تنها به یک مدیر فناوری نبود؛ بلکه این فریاد صدایی نمادین بود که به تمامی صاحبان قدرت در دنیای اسلام رسید. سکوت و انفعال ارتش‌های مسلمان نه تنها لکۀ ننگی بر تاریخ معاصر است؛ بلکه در حافظه نسل‌های آینده نیز به‌عنوان نشانۀ از عقب‌نشینی و بی‌عملی ثبت خواهد شد. امروز فرزندان این امت با تلخی این بیت شعر را زمزمه می‌کنند: «دع المكارم لا ترحل لبغيتها، واقعد فإنك أنت الطاعم الكاسي؛ فضیلت را رها کن و جایی نرو بنشین، زیرا تو سیر و برهنه هستی.»

آیا سربازان ما به این رضایت داده‌اند که تنها در رفاه زندگی کنند بی‌آنکه وظیفۀ خود را در قبال امت ایفا کنند؟!  آیا تاریخ باید نام شما را در کنار واژگانی چون ترس، سستی و بی‌تفاوتی ثبت کند؟ این یادآوری الهی همچون هشدار نهایی است:

{قُلْ إِنْ كانَ آباؤُكُمْ وَ أَبْناؤُكُمْ وَ إِخْوانُكُمْ وَ أَزْواجُكُمْ وَ عَشِيرَتُكُمْ وَ أَمْوالٌ اقْتَرَفْتُمُوها وَ تِجارَةٌ تَخْشَوْنَ كَسادَها وَ مَساكِنُ تَرْضَوْنَها أَحَبَّ إِلَيْكُمْ مِنَ اللَّـهِ وَ رَسُولِهِ وَ جِهادٍ فِي سَبِيلِهِ فَتَرَبَّصُوا حَتَّى يَأْتِيَ اللَّـهُ بِأَمْرِهِ} [توبه: ۲۴]

ترجمه: بگو اگر پدران شما و فرزندان شما و برادران شما و همسران شما و طائفه شما و اموالی که بدست آورده ايد و تجارتی که از کساد شدنش می ترسيد و خانه هائی که از آن‌ها رضايت داريد، از الله و پيامبرش و جهاد در راهش، در نزد شما محبوبتر است، منتظر باشيد تا الله فرمانش (عذابش) را بر شما فرود آورد و الله مردم فاسق را هدايت نمی‌کند.

اکنون چشمان امت به شما دوخته شده است تصمیم در دستان شماست. آیا وقت آن نرسیده که سکوت بشکند، تاج‌ها بلرزد و این امت بار دیگر بر پای خود بایستد؟ این خون‌ها که هر روز جاری می‌شود با تصمیم شما می‌تواند متوقف شود. شاید هنوز در میان شما مردانی باشند که درد امت را حس می‌کنند؛ اگر چنین است پس برخیزید! تصمیم بگیرید و از مانع‌ها نترسید. پیروزی و شکست، مرگ و زندگی، همه در دست الله سبحانه وتعالی است؛ نه در دستان قدرت‌های جهانی. فریادها بلند شده، صبر مردم لبریز شده و تاریخ آماده است تا قضاوت کند فردا پاسخ خواهید داد؛ پس امروز پاسخ دهید.

{قاتِلُوهُمْ يُعَذِّبْهُمُ اللَّـهُ بِأَيْدِيكُمْ وَ يُخْزِهِمْ وَ يَنْصُرْكُمْ عَلَيْهِمْ وَ يَشْفِ صُدُورَ قَوْمٍ مُؤْمِنِينَ} [توبه: ۱۴]

ترجمه: با آنان بجنگید تا الله (سبحانه وتعالی) به دست شما عذاب‌شان دهد، خوارشان سازد، یاری‌تان کند و دل‌های مؤمنان را آرام گرداند.

نویسنده:منی سمیح (ام مریم)

مترجم: حسین سلحشور

19 اپریل 2025م.

21 شوال 1446ه.ق.