- مطابق
ای سربازان، دعوت‌کننده الله سبحانه‌و‌تعالی را اجابت کنید
ترجمه
جنایات رژیم یهود که شبانه‌روز در غزه، کرانه باختری، لبنان و سوریه مرتکب می‌شود، برای هیچ‌کس پنهان نیست. دغدغه اصلی جهان امروز، آن‌چیزی‌ست که در سرزمین‌های مسلمان‌نشین، به‌ویژه در سرزمین مبارک فلسطین، رخ می‌دهد. هرگز نمی‌توان از اخبار، روزنامه‌ها یا مجلات چشم‌پوشی کرد، و صفحات شبکه‌های اجتماعی مختلف پر است از اخبار و تصاویری وحشتناک از هدف قرار دادن کودکان، نوزادان، زنان و سالمندان، تخریب مساجد، نابودی بیمارستان‌ها، خراب کردن خیابان‌ها و ویران کردن خانه‌ها بر سر ساکنانش، بمباران چادرها و سوزاندن آن‌ها به همراه آوارگان و دارایی‌های اندکشان.
اینک، دفتر مطبوعات مرکزی حزب التحرير بیانیه‌ای صادر کرده است که ارتش‌های مسلمانان را برای یاری رساندن به غزه و مردم آن برانگیخته و می‌پرسد؛ ای سربازان، ای افسران:
چه حالی دارید وقتی هر صبح در آینه نگاه می‌کنید و لباس نظامی خود را می‌پوشید، و بر روی آن نشان‌ها و تاج‌هایتان است، آیا در شما غیرت و عزت بیدار نمی‌شود؟
چه حالی دارید وقتی در صف‌های صبحگاهی ایستاده‌اید، اسلحه‌های درخشان خود را به نمایش می‌گذارید و با صدای بلند فریاد می‌زنید که شما حافظان دیار هستید، آیا در شما غیرت نمی‌جوشد؟
چه حالی دارید وقتی دستورات را از رژیم‌های حامی شر و فساد دریافت می‌کنید که بی‌رحمانه به بمباران برادران و خانواده‌های شما پرداخته‌اند، آیا احساس شرم و خفت می‌کنید؟
چه حالی دارید وقتی فرزندان خود را در آغوش می‌کشید و نشان‌های خود را به سینه می‌زنید، در حالی که پدران در غزه تکه‌های بدن فرزندانشان را در کیسه‌ها جمع می‌کنند تا دفن کنند، آیا شرم نمی‌کنید؟
چه حالی دارید وقتی در کنار سفره غذا با همسران و فرزندان خود گرد آمده‌اید و شکم‌هایتان را پر کرده‌اید، در حالی که برادرانتان در غزه نه آبی می‌یابند و نه لقمه‌ای نان، آیا غذای شما و نوشیدنی‌تان لذت‌بخش است؟
چه حالی دارید وقتی عقل شما به شما می‌گوید که نزدیک است مرگ بر بستر شما بیاید، و شما جهاد را رها کرده‌اید و دیگر وقت برای انجام وظیفه‌تان در حمایت از ضعیفان ندارید؟
دفتر مطبوعات مرکزی حزب التحرير بیانیه خود را با اعتراض به شما سربازان به پایان می‌رساند: چگونه است که این همه فاجعه را مشاهده می‌کنید و از کنار آن می‌گذرید، گویی که هیچ ربطی به شما ندارد، گویی که این افراد از نژاد شما نیستند، چرا کمک به آن‌ها را بر خود فرض نمی‌دانید؟ چگونه به ذلت رضایت داده‌اید و در حالی که برادرانتان فریاد می‌زنند و پدرانشان از شما کمک می‌خواهند و فرزندانشان فریاد می‌زنند، در شما هیچ‌کس پاسخ نمی‌دهد؟
برگرفته از شماره ۵۴۶ جریده الرایه