(ترجمه)

برخی رسانه‌های خبری گزارش داده‌اند که هیأتی از ائتلاف احزاب و جنبش‌های شرق سودان به رهبری شیبة ضرار، به همراه هیأتی از بزرگان منطقه، روز شنبه ۲ آگست ۲۰۲۵م با رئیس‌جمهور اریتره، ایسایاس آفورقی، در دفتر وی در «بعدی هاللو» دیدار کردند. در این دیدار، هیأت مذکور با رئیس‌جمهور اریتره درباره اوضاع کنونی سودان به‌طور عمومی گفت‌وگو کرد، با تمرکز ویژه بر چالش‌هایی که اقلیم شرق سودان با آن روبه‌رو است. هم‌چنین، این هیأت بر اهمیت هماهنگی با کشورهای همسایه برای حمایت از ثبات کشور و مقابله با بحران‌های سیاسی و امنیتی تأکید نمود.

آیا ضعف و ذلت حکومت سودان به این درجه رسیده است؟ یا آنکه این حکومت در تلاش است تا مردم را وادار به پذیرش این تصاویر تحریف‌شده کند، برای اهداف پنهانی خود، تصاویری مانند آموزش میلیشیای دارای گرایشات قبیله‌ای یا محلی در اریتره؟!

این آشفتگی که حکومت سودان آن را از لحاظ سیاسی و نظامی مدیریت می‌کند، از جمله ترویج گفتمان نژادی در محافل سیاسی، در واقع خدمت به طرح امریکا برای تجزیه سودان به چند کشور کوچک است: ابتدا دارفور و سپس شرق سودان!

بر حکومت سودان واجب است که از این مسیر بازگردد و این بازی خطرناک با آتش را متوقف کند؛ بازی‌ای که وحدت باقی‌مانده از کشور را نابود خواهد کرد و هیچ اثری از آن باقی نخواهد گذاشت. این خیانتی بزرگ است. این اقدامات سیاسی که وحدت کشور را هدف گرفته‌اند باید متوقف شوند، همین‌طور روند ایجاد میلیشیای محلی یا وابسته به آموزش‌های خارجی باید پایان یابد.

اما مسئله رعایای دولت اسلامی – حقوق و تکالیف آنان و ارتباط شان با دولت‌های خارجی – موضوعی شرعی است و اسلام عظیم در این خصوص بیانی روشن دارد. چراکه جایز نیست رعیت اقدام به انجام وظایف حاکم کنند، نه در امور داخلی و نه در امور خارجی، مگر اینکه با نصب شرعی صورت گیرد، مانند خلیفه مسلمین، زیرا اوست که مسئول رسیدگی به امور داخلی و خارجی است، چنان‌که پیامبر صلی الله علیه وسلم فرمودند:

«...فالإمام الَّذِي عَلَى النَّاسِ رَاعٍ وَهُوَ مَسْئُولٌ عَنْ رَعِيَّتِهِ» (متفق عليه)

ترجمه: لذا امام و رهبر که بر مردم حاکم است نیز رعیت‌دار و مسئول زیر دستان خود است.

و یا کسی که از سوی خلیفه منصوب شده باشد مانند معاونان، والیان و غیره.

پس هنگامی که در این نزدیکی دولت خلافت راشده به اذن الله برپا شود، هیچ‌کس اجازه نخواهد داشت که با رؤسای دولت‌های خارجی دیدار داشته باشد یا با دولت خارجی ارتباط برقرار کند. در «طرح قانون اساسی دولت خلافت» که حزب‌التحریر به امت ارائه داده، در ماده ۱۸۲ آمده است: «هیچ فرد، حزب، گروه یا جماعتی به هیچ وجه حق ارتباط با هیچ یک از دولت‌های خارجی را ندارد. ارتباط با دولت‌ها منحصراً به دولت واگذار شده است، زیرا تنها دولت است که عملاً حق رسیدگی به امور امت را دارد. بر امت و گروه‌هاست که دولت را در خصوص این روابط خارجی مورد محاسبه قرار دهند».

ای مردم سودان! آیا چیزی که ما شما را به سوی آن دعوت می‌کنیم بهتر است یا این واقعیت تیره و تلخی که در آن زندگی می‌کنید؟!

آیا وقت آن نرسیده که با حزب‌التحریر، این پیشگام صادق برای برپایی خلافت راشده دوم بر منهج نبوت همکاری کنید؟ زیرا تنها این خلافت است که کیان دولت را حفظ و برای آن هیبتی فراهم می‌سازد، به‌گونه‌ای که به هیچ دولت دیگری اجازه دخالت در امور داخلی‌اش نمی‌دهد و نیز اجازه نمی‌دهد که با رعایایش ارتباط برقرار کنند. چرا که تمامی این امور جنایتی بزرگ و تهدیدی برای موجودیت آن به شمار می‌رود.

﴿ يَا أَيُّهَا الَّذِينَ آمَنُواْ اسْتَجِيبُواْ لِلّهِ وَلِلرَّسُولِ إِذَا دَعَاكُم لِمَا يُحْيِيكُمْ وَاعْلَمُواْ أَنَّ اللّهَ يَحُولُ بَيْنَ الْمَرْءِ وَقَلْبِهِ وَأَنَّهُ إِلَيْهِ تُحْشَرُونَ﴾ [انفال: 24]

ترجمه: ای مومنان! فرمان الله (سبحانه وتعالی) را بپزیرید، و دستور پیامبرش را قبول کنید هنگامی که شما را به چیزی دعوت کند که به شما زندگی(مادی، معنوی،دنیوی واخروی) بخشد، و بدانید که او (سبحانه وتعالی) میان انسان و دل او جدائی می اندازد (ومی‌تواند انسان را از رسیدن به خواسته‌ها وآرزوهای دل باز دارد واو را بمیراند ونگذارد عمر طولانی داشته باشد که مهمترین آرزوی دل هر انسانی است)، و بدانید که همگی تان در پیشگاه او (سبحانه وتعالی) گرد آورده می‌شوید( و به حساب و کتاب‌تان رسیدگی می‌گردد).

 دفتر مطبوعاتی حزب‌التحریر – ولایۀ سودان