در یک گزارش برنامه انکشافی سازمان ملل متحد (UNDP)، آمده است که سیستم بانکی افغانستان با بحران نقدینگی مواجه است، و این مشکل می‌تواند در چند ماه آینده باعث سقوط بزرگ نظام بانکی شود. همچنان دیبرا لاینز، نماینده‌ی ویژه‌ای سر منشی عمومی سازمان ملل متحد در امور افغانستان در سخن‌رانی خود در جلسه شورای امنیت گفت: "زمانی داعش به چند ولایت و کابل محدود بود، اما اکنون به نظر می‌رسد که تقریباً در تمام ولایات حضور و فعالیت فزاینده دارند."

                پس از آن‌که امریکا و ناتو با شرم‌ساری افغانستان را ترک کردند، حالا در عقب سازمان ملل متحد جبهه گرفته‌اند و از تریبیون و آدرس سازمان ملل فعالیت‌های شان را به پیش می‌برند. سازمان ملل نیز برای تعقیب منافع قدرت‌های غربی گزارش‌های منفی و غیرواقعی را به نشر می‌رساند تا توسط آن هرج و مرج و نگرانی را در میان مردم افغانستان دامن زده و حاکمان فعلی افغانستان را تحت فشار فزاینده قرار دهند. جامعه جهانی برای تحت فشار قرار دادن امارت اسلامی افغانستان و در نهایت ناکام ساختن آن‌ها در راستای تأسیس یک نظام اسلامی از سه گزینه منحیث ابزار فشار استفاده می‌کنند: اول، عدم برسمیت شناختن؛ دوم، تحریم‌های اقتصادی و مسدود ساختن ذخایر ارزی؛ سوم، فضاسازی برای داعش، تا باشد با این گزینه‌ها امارت اسلامی افغانستان را وادار به قبولی شرایط غیراسلامی شان سازند. در حالی‌که این واضح و روشن است که داعش در تمامی ولایات افغانستان فعالیت ندارد، و اما سازمان ملل متحد و رسانه‌های غربی گویی که کمپاین رسانه‌یی را برای بزرگ‌نمایی داعش به پیش می‌برند.

                در سوی دیگر، سازمان ملل متحد یک بازی دوگانه و منافقانه‌ای را با مردم افغانستان راه انداخته است. از یک‌ سو از فاجعه‌ای بشری، فقر، بیکاری و خشک‌سالی سخن می‌گوید و یا اشک تمساح می‌ریزد، ولی در سوی دیگر با نشر گزارش‌های منفی علیه نظام مالی و بانکی افغانستان، اعتبار این سیستم را زیر سوال برده و در صدد فلج ساختن کارکرد آن است.

                در واقع نشر همچو گزارشات منفی هنگامی که بانک‌های افغانستان با بحران نقدینگی مواجه‌اند پیامدهای خطرناکی در پی دارد. این کار می‌تواند منجر به هجوم بیشتر مردم به بانک‌ها گردیده و آینده‌ای نظام مالی و بانکی را با خطر کلان مواجه ساخته و بحران بشری را بیشتر و بیشتر سازد.

مردم مسلمان افغانستان باید بدانند که در حال حاضر سازمان ملل متحد در تأمین منافع امریکا و ناتو می‌کوشد، و تلاش دارد تا اعتبار از دست رفته‌ای آنان را با بدتر ساختن اوضاع اقتصادی و امنیتی و وضع تحریم‌ها بالای مردم افغانستان احیاء کند. در حالی‌که غرب نه تنها در افغانستان بلکه در جهان اعتبارش را از دست داده و این اعتبار پوشالی هرگز قابل احیاء نیست.

                مسوولین امارت اسلامی باید متوجه این نکته باریک باشند که سازمان ملل متحد یک سازمان بی‌طرف و خیرخواه نیست، بلکه در واقعیت سازمانی است که توسط قدرت‌های بزرگ تأسیس و به خدمت گرفته شده و به شکل مستقیم و یا غیرمستقیم در صدد تأمین منافع این قدرت‌ها می‌باشد. این سازمان و سایر سازمان‌ها و نهادهای بین‌المللی به ظاهر بشردوستانه همچو دست‌های شیطان (استعمارگران غربی) اند که منافع و اهداف آن‌ها را در سایر سرزمین‌ها تسهیل می‌کنند. پس هرنوع رابطه و دید مثبت نسبت به سازمان ملل و سایر نهادهای بین‌المللی و تلاش برای عضویت در همچو سازمان‌ها اشتباه بس بزرگ و جبران ناپذیر است.

﴿يَا أَيُّهَا الَّذِينَ آمَنُوا لَا تَتَّخِذُوا بِطَانَةً مِّن دُونِكُمْ لَا يَأْلُونَكُمْ خَبَالًا وَدُّوا مَا عَنِتُّمْ قَدْ بَدَتِ الْبَغْضَاءُ مِنْ أَفْوَاهِهِمْ وَمَا تُخْفِي صُدُورُهُمْ أَكْبَرُ [آل‌عمران:۱۱۸]

ای کسانی که ایمان آورده اید! از غیر خود محرم اسرار برنگزینید، آنان از هرگونه شر و فسادی در حق شما کوتاهی نمی‌کنند. آنان آرزوی رنج و زحمت شما را (در دل) دارند (و پیوسته در انتظار آنند. نشانه‌های) دشمنی از دهان آنان آشکار است، و آنچه در دل دارند بزرگتر است.

دفتر مطبوعاتی حزب‌التحریر-ولایه افغانستان