یکی از اداره‌های سازمان همکاری‌های شانگهای تحت نام «ساختار مبارزه با تروریزم منطقه‌یی» به روز جمعه ۱۴ اکتوبر نشستی را به همین هدف در شهر دهلی نو برگزار کرد. در نتیجه‌ی این نشست برخی از اعضای این سازمان سند همکاری جهت اقدامات مشترک به هدف «مبارزه با تروریزم» در افغانستان را تصویب کردند.

این در حالیست که جنگ جهانی غرب علیه تروریزم پس از سال ۲۰۰۱م -که در واقع جنگ علیه اسلام و مسلمانان بود- به شکست فاحش مواجه شده است. اما فعلاً هر دولت به اساس منافع خود تروریزم را تعریف نموده و دشمن خود را برچسب تروریزم و یا حامی آن را می‌زند. در فرهنگ لغات آکسفورد در تعریف تروریزم آمده است: «تروریزم عبارت از استفاده‌ای غیرقانونی از قوه و خشونت و هراس‌افکنی به خصوص علیه غیرنظامیان به هدف پیشبرد اهداف سیاسی می‌باشد.» به اساس این تعریف، کشورهای عضو کنفرانس شانگهای خود کشورهای تروریستی‌ اند.

برخورد تروریستی دولت چین در برابر مسلمانان ترکستان شرقی که سرزمین شان را اشغال کرده و تنها به این دلیل تعذیب می‌شوند که مسلمان اند. جنبش هندوتوا و دولت هندوگرای مودی که کشمیر را اشغال نموده و هر نوع ظلم را بر مسلمانان این منطقه و سراسر هند روا داشته است. دولت پاکستان که در مناطق بلوچ و پشتون نشین بر مسلمانان ستم نموده و برای منافع خود با قدرت‌های استعماری به خصوص امريكا در کشتن مسلمانان همکاری می‌کند. چنانچه دهلیزهای هوایی خود را برای طیارات بی‌پیلوت امریکایی باز نگه‌می‌دارد. همچنان برای حملات استخباراتی در افغانستان با قدرت‌های بزرگ همدستی می‌نماید. همین گونه دولت ایران که مسلمانان سوریه، عراق و یمن را به خاک و خون کشانیده است. در افغانستان و عراق همچنان ترور و وحشت امریکا و ناتو را همکاری کرده و در داخل برای بقای محض خود اتباعش را به اسالیب و وسایل مختلف دچار ترور و وحشت نموده است. دولت روسیه نیز صدها هزار مسلمان را در سوریه به شهادت رسانید، و مسلمانان چچن و آسیای میانه تا فعلاً در گرو ظلم آن قرار دارد. دولت‌های آسیای میانه نیز آرام نه‌نشسته‌اند؛ آن‌ها در شکنجه و سرکوب مسلمانان و حرکات اسلامی با بادار خود همدست هستند.

اما تصامیم، مکرها و کیدهای این دولت‌ها هرگز به نتیجه نخواهد رسید. زیرا از یک طرف واقعیت این سازمان چنان است که از لحاظ سیاسی باهم همدست نیستند، بلکه باهم در رقابت و کشمکش اند. این نوع همکاری کشورهای تروریستی دلالت بر تشویش از ظهور دولت مقتدر اسلام در منطقه دارد؛ دولتی که قدرت‌های مستبد می‌کوشند با همچو تصامیم جلو ظهور آن را بگیرند. ولی از تاریخ باید یاد بگیرند که در جنگ میان حق و باطل، حق میدان را برنده می شود و باطل را زمینگیر می‌کند.

ما به این باور هستیم که بیشتر از هر نقطه‌ی جهان در مناطق افغانستان، پاکستان و آسیای میانه بیداری اسلامی مجال وحدت مسلمانان و تاسیس دوباره خلافت بر منهج نبوت وجود دارد؛ تشویش این کشورها ریشه در همین مسأله دارد. به همین خاطر این دولت‌های ستم‌پیشه می‌خواهند با اقدامات ضعیف خود جلوی این موج بزرگ را بگیرند. ولی موج بیداری چنان عمیق و بزرگ است که فرصت حاکمیت این دولت‌های قاتل و وحشی را به حداقل رسانیده است.  ان‌شاءالله زود است که مسلمانان منطقه از ظلم این دولت‌ها نجات یافته و با تاسیس دولت خلافت بر منهج نبوت، آینده‌ی درخشان و به دور از ترور وحشت را به تجربه بگیرند.

﴿لِلَّهِ الْأَمْرُ مِن قَبْلُ وَمِن بَعْدُ وَيَوْمَئِذٍ يَفْرَحُ الْمُؤْمِنُونَ * بِنَصْرِ اللَّهِ يَنصُرُ مَن يَشَاءُ وَهُوَ الْعَزِيزُ الرَّحِيمُ﴾

همه‌چیز در فرمان او تعالی است، چه قبل و چه بعد. در آن روز مؤمنان شادمان می‌شوند. (آری!) از یاری الله متعال (خوشحال می‌شوند). الله متعال هر کسی را که بخواهد یاری می‌دهد، و او بس چیره (بر دشمنان خود) و بسیار مهربان (در حق دوستان خویش) است.

دفتر مطبوعاتی حزب‌التحریر-ولایه افغانستان