به تاریخ 27 نوامبر 2021م مجلس سِند لاحیه‌یِ سال 2021م را به تصویب رسانید که بر اساس آن بیشترین پایه‌های قدرت مرکزی به حکومت ولایتی/استانی منتقل گردید. با این امر حزب مردم پاکستان (PPP) در سِند بودجه توسعه کراچی را در دست خود گرفت. از زمانِ بازگشت دموکراسی در سال 2008م، حزب مردم پاکستان به شکل متواتر بودجه توسعه را از کراچی به سِند انتقال داده است؛ طوری‌که این امر باعث می‌شود رشد و پیشرفت را در کراچی با داشتن آن همه 23 میلیون نفوس از حرکت باز دارد. به سطح ملی، ایالت بلوچوستان فقط 17 چوکی را از جمله 342 چوکی در شورای ملی از آن خود دارد. محروم ساختن یک ولایت/استان و مردم آن موجب احساس جدایی‌طلبی را برمی‌انگیزد. همین تراژیدی یک‌سان با (FATA) "مناطق قبیله‌ای تحت اداره فدرال" و جنوب پنجاب نیز رُخ داده است. این واضح است که آن مناطق اصلاً نقش به‌سزایی را صرف‌نظر از حُجم نفوس آن‌ها در تشکیل حکومت ملی و ولایتی/ایالتی و هم‌چنین در عرصه پیشرفت، ایفا نمی‌کند.

خلافت به‌طور مکمل نظام اسلامی را تطبیق می‌کند. در اسلام مجاز نیست که بین ساکنین دولت در حقوق، توزیع منابع، تأمین نیازمندی‌های زنده‌گی و پیشرفت تبعیض قائل گردد. خلیفه بین باجور، پیشین، کراچی، روهری، مکرن، لاهور، اسلام‌آباد یا گلگت فرق قائل نمی‌شود. تحت حاکمیت خلافت، بنگله‌دیش به‌عنوان یک ولایت باقی می‌ماند؛ بخاطری‌که خلیفه مایل است، اسلام‌آباد، چیتاگونگ، سیلت و کراچی را همسان و به یک شیوه که دولت هندو آن را در سال 1971م استثمار نموده بود، پیشرفت دهد.

خلیفه مجبور نیست که هر پنج سال از اُمت رأی بگیرد. او خلیفه‌یِ مادام‌العمر تا وقتی‌که شریعت را تطبیق می‌کند، می‌باشد. بنابرین او توسط کسانی‌که اکثریت را باخود دارد، برای زوال یا حفظ قدرت‌اش تهدید نمی‌شود. آن‌چه او را به شکست مواجه می‌کند، که بعداً توسط محمکه و قاضی مظالم از چوکی خلافت برطرف می‌گردد، عدم تطبیق شریعت است. در طول تاریخ مدینه، پایتخت خلافت، از قحطی رنج می‌بُرد، درحالی‌که کاروان‌های غذا از ولایه مصر فرستاده شده بود. در خلافت، بغداد، دمشق، بصره، بخارا، سمرقند، حلب، نیشاپور، بلخ و دهلی تمام آن‌ها به طور سریع درحال پیشرفت بود. 

‏دموکراسی با خشم‌اش شرق و غرب را ویران ساخته، درحالی‌که استعمارگرانِ غربی به تاراج بُردنِ ثروت جهان کمر بسته است و از سوی دیگر، می‌خواهند با ایجاد هرج‌و‌مرج بتوانند بعضی مسلمانانِ جهان را بی‌هراسانند. هرنوع ساختار دموکراسی اعمال شیطانی را تولید می‌کند و زمانِ آن رسیده است که آن را دفن کرد. مسلمانان پاکستان به این اُمید هستند که افسران مخلص نیروهای مسلح آن‌ها را از چنگ دموکراسی آزاد سازد و نصرت خود را به حزب‌التحریر جهت اعاده‌یِ خلافت بر منهج نبوت اعطا کند. ‏الله سبحانه‌و‌تعالی فرمود:

﴿فَإِمَّا يَأْتِيَنَّكُمْ مِنِّي هُدًى فَمَنِ اتَّبَعَ هُدَايَ فَلَا يَضِلُّ وَلَا يَشْقَى(123) وَمَنْ أَعْرَضَ عَنْ ذِكْرِي فَإِنَّ لَهُ مَعِيشَةً ضَنْكاً وَنَحْشُرُهُ يَوْمَ الْقِيَامَةِ أَعْمَى(124) قَالَ رَبِّ لِمَ حَشَرْتَنِي أَعْمَى وَقَدْ كُنْتُ بَصِيراً (125) قَالَ كَذَلِكَ أَتَتْكَ آيَاتُنَا فَنَسِيتَهَا وَكَذَلِكَ الْيَوْمَ تُنْسَى﴾ [طه: 123-126]

ترجمه: پس اگر از سوى  من هدايتى برای‌تان بيايد، هركس كه از هدايت من پيروى كند، گمراه نمى شود و به رنج نيفتد، و هركس از ياد من رويگردان شود، زندگانىِ تنگ و سختی خواهد داشت و روز قيامت او را نابينا برانگيزيم؛ گويد: پروردگارا، چرا مرا نابينا برانگيختى حال آن‌كه در دنيا بينا بودم؟ فرمايد: بدين‌سان بود كه آيات ما برايت آمد و آن‌ها را فراموش كردى و بدين‌سان امروز درباره  تو فراموشى روا داشته شود.

دفتر مطبوعاتی حزب‌التحریر-ولایه پاکستان

مترجم: ارسلان مبارز