حالا روشن شد که در آگست 2019، رهبری پاکستان با همکاری واشنگتن الحاق اجباری کشمیر توسط مودی را تسهیل نمود. روایت‌های اقتصاد ضعیف و فقدان آمادگی نظامی بهانه‌ای بود برای خیانت به کشمیر و بس. پس، رهبری نظامی و سیاسی پاکستان کشمیر را به دستور ترامپ به دامان مودی انداخت. فقط طی چند ماه، رهبری پاکستان آتش‌بس در خط کنترول را در یک قاب به مودی هدیه داد. پس از آن، هنگامی‌که دولت هندو در درگیری با چین غرق شد، رهبری پاکستان به مودی اطمینان داد که نیروهای مسلح پاکستان را به سمت خط کنترول و مرز اعزام نخواهد کرد. حال سوال این است که، آیا سیاست رهبری فعلی صرفاً ادامه اصول خائنانه خویشتن‌داری باجوا در مقابل هند است؟

هرچند که اقتصاد پاکستان ضعیف باشد و هر چند که مردم پاکستان فرومانده و مستأصل باشند، کشمیر مثل خون در رگ‌های ما جاری است. مردم پاکستان برای دهه‌ها جهاد کشمیر را با جان و مال خود سیراب نموده‌اند. امروز هم اگر رهبری برای آزادی کشمیر اعلام جهاد نماید، مردم خانه‌های خود را به یاد جنگ تبوک خالی خواهند کرد. خواه 100 میلیارد هزینه داشته باشد یا 1000 هزار میلیارد، اما مردم داشته‌های خود را در ظرف چند روز به خزانۀ دولت خالی خواهند نمود. در حال حاضر پاکستان حدود 20 فیصد نفت مورد نیاز خود را از تولیدات داخلی خود تأمین می‌کند که برای نیازهای زمان جنگ کافیست، البته این جدا از ذخایر استراتژیک نفت پاکستان می‌باشد.

آمادگی نظامی پاکستان به خوبی قابل درک است. شواهد و مدارک واضحاً حاکی از عملیات نظامی نیروی هوایی پاکستان در کشمیر اشغال شده طی چند ساعت بعد از دریافت دستور سرنگونی دو طیاره جنگی و دستگیری خلبان هند "آبهیندان" وجود دارد. تا آن‌جایی‌که موضوع تهدید جنگ هسته‌ای در میان است، از جنگ روسیه و اوکراین مشخص است که جنگ‌های متعارف را می‌توان تحت فشار هسته‌ای انجام داد. قبل از این، کشمکش کارگیل تحت فشار هسته‌ای بدون هیچ عنوان یا اعتراضی انجام شد. زمانی‌که نابودی حتمی هر دو جناح وجود داشته باشد بعید است که از سلاح‌های هسته‌ای استفاده گردد. با آن‌هم، امتیاز آن برای کسی خواهد بود که قصد استفاده آن را داشته است، نه برای کسی که بزدلانه در رسانه‌های ملی فرار از جنگ را اعلام می‌نماید.

حزب‌التحریر ولایه پاکستان تصریح می‌نماید که اگر رهبری فعلی مخالف سیاست خائنانه باجوا است، باید آتش‌بس را در خط کنترول پایان داده و نیروهای مسلح را به سمت سرینگار اعزام نماید. هر اقدام کم‌تر از این روشن می‌سازد که فقط چهره‌ها تغییر کرده‌اند، اما غلامی به واشنگتن و پروسۀ تسهیل‌سازی به مودی همچنان پا برجاست. سفر بلاول بوتو، وزیر امور خارجه به کشور هندو در نشست سازمان هم‌کاری شانگ‌های پیش روی جهت اشتباه را نشان می‌دهد. اکنون برای اقدام در مورد موضوع کشمیر خیلی دیر است، زمان آن است تا یک اصلاح فوری صورت گیرد.

ای نیروهای مسلح پاکستان! شما بخاطر شغل، معاش، مقام و موقف به اردو/ارتش نپیوستید. این امتیازات نباید چشمان تان را کور کند و شما را فریب دهد، این‌ها مقررات محدودی در این دنیای مؤقتی هستند. شما باید در حین راه‌پیمایی، هر معاهدۀ خیانت را زیر پا بگذارید. این وظیفۀ شما است که رهبری خیانت کار را که شما را از سلطۀ جهاد و دین تان باز می‌دارد، ریشه کن نمایید. همین حالا برای تأسیس مجدد خلافت به حزب‌التحریر نصرت دهید. آن زمان است که خلیفۀ ما نیروهای مسلح را در دعوت و جهاد رهبری خواهد کرد، نه در خویشتن داری، تسلیمی و معاملۀ خائنانه. آن زمان است که اسلام بر ادیان دیگر غالب خواهد شد. آن زمان است که خلافت بر منهج نبوت نظم جهانی موجود را ریشه کن ساخته و به دسیسه‌های صلیبیون پایان خواهد داد. پس دیگر چه چیزی نیاز دارید تا اقدام نمایید؟ الله سبحانه و تعالی می‌فرماید:

﴿فَذٰلِكُمُ اللّٰهُ رَبُّكُمُ الْحَـقُّۚ فَمَاذَا بَعْدَ الْحَـقِّ إِلَّا الضَّلالُ فَأَنّٰى تُصْرَفُونَ﴾

[یونس – 32]

(پس آن، الله (یگانه) پروردگار حقیقی شما است، و بعد از حقیقت جز گمراهی چیست؟ پس چگونه از حق بازگرداننده میشوید؟)

دفتر مطبوعاتی حزب التحریر ولایه – پاکستان

 مترجم عبدالرحمن قاطع