(ترجمه)

بعد از سال 2016م زندانیان سیاسی که در سال‌های 1999م و 2000م به خاطر گفتن کلمۀ"ربنا الله" محاکمه شده بودند، از حبس رها گردیدند؛ زندانیانی‌که سال‌های طولانی را در زندان‌ها سپری نموده و اوج جوانی شان را در زندان‌هاسپری کردند. بعد از هلاکت و مرگ "کریموف" رئیس‌جمهور سابق نظام طاغوتی که انواع شکنجه و طغیان‌گری‌ها را در حق حاملین دعوت، مخصوصاً شباب حزب‌التحریر مرتکب شد؛ چنانچه پدر، مادر، پسر و دختر یک دعوت‌گر را برای مدت‌های طولانی محاکمه کرده و سلامت شان را از بین بردند، جوانی شان از بین رفت و حتی صدها تن از فرزندان مسلمان و مردان مسلمان در آنجا به قتل رسید، میرضیایف که جا‌نشین آن قرار گرفت، کسانی‌که مدت حبس شان را تکمیل کرده بودند از زندان رها کرد؛ مسأله‌ای که سرور و خوشحالی و امید را در خانۀ بسیاری از مظلومین سرازیر نمود؛ اما متأسفانه که این حالت دوام نکرد و تمام آنچه در جریان نظام کثیف که به دست کریموف انجام شده بود، به وقوع پیوست و بار دیگر حملات ناگهانی اشخاص نقابدار و عملیات تلاشی خانه‌ها، تعذیب، شکنجه وظلم شروع شد.

در آغاز همین سال جاری 23 تن از زندانیان سابق در شهر تاشکند، گرفتار و محاکمۀ شان به پایان رسید و در مورد هرکدام شان حبس‌های بسیار طویلی به اساس قانون خاص در نظر گرفته شد.

بلی، مسیر شباب حزب‌التحریر که از ابتدای این نظامِ ناپاک تاکنون از زندان‌ها بیرون نشدند، دقیقاً ما را به یاد آزار و رنج‌هایی می‌اندازد که نبی و رسول ما محمد صلی الله علیه وسلم و اصحابش رضوان الله علیهم اجمعین در راه دعوت متحمل شدند.

به گونۀ مثال؛ ممکن است شکنجه و فتنۀ مشرکین را در برابر سیدنا بلال ابن رباح، خباب ابن ارت، عمار و پدر و مادرش رضوان الله علیهم اجمعین یاد کنیم؛ اما صحابه رضوان الله علیهم اجمعین در برابر این همه چلنج‌ها در مرحلۀ دعوت در مکه ثابت‌قدم ماندند و نتیجۀ آن نعمت الله سبحانه وتعالی برای شان داده شده و دولت اسلامی در مدینۀ منوره اقامه گردید.

چقدر این تاریخ و آن تاریخ باهم مشابه اند؛ ظلم و شکنجه بر ضد مسلمانان امروز تکرار می‌شود؛ مخصوصاً در حق حاملین دعوت در ازبیکستان! تنها فرقش اینست؛ آنانی‌که به مقابل رسول الله صلی الله علیه وسلم و صحابه می‌جنگیدند، مشرکین بودند که دشمنی شان را در برابر اسلام اعلان کردند؛ اما امروزه این حکام که مسلمانان را حبس می‌کنند، خود را مسلمان می‌پندارند! با وصف آن‌هم ما امیدواری خود را اظهار می‌کنیم تا شاید حکومت ازبیکستان هویت خود را درک نموده و سیاست دشمنانۀ خود را در برابر اسلام و مسلمانان تغییر دهد!

اگر ما به سیرت رسول الله صلی الله علیه وسلم توجه کنیم، بعضی از اصحاب اصلاً گمان نمی‌کردند که روزی عمر بن خطاب مسلمان می‌شود؛ زیرا وی در برابر هرکسی‌که به اسلام می‌گروید، بسیار سخت‌گیر بود؛ اما با آن‌هم به برکت دعای رسول الله صلی الله علیه وسلم: «اللهم اعزالاسلام باحب الرجلین الیک؛ عمربن الخطاب او عمروبن هشام؛ یعنی یا الله اسلام را با یکی از دو مردی‌که در نزدت دوست‌داشتی است، عزت بده؛ عمربن خطاب و یا عمروبن هشام.» همین بود که عمر ابن خطاب رضی الله عنه ایمان آورد.

لذا برای شخص مناسب نیست وقتی یکی از معانعین سرسخت دین اسلام به اسلام روی آورد تعجب کند. شکی نیست که در پیش روی حکومت "میرضیایف" نیز فرصت تاریخی برای توقف این ظلم وجود دارد؛ ظلمی‌که در حق آنانی‌که دعوت اسلام را برای از سرگیری زندگی اسلامی حمل می‌کنند، جریان دارد تا این دعوت‌گران را از زندان‌ها رها سازند. یقیناً اگر آن‌ها نیت و ارادۀ اصلاح را داشته باشند این کار را می‌توانند انجام دهند. لذا برای شان کافی است که آنچه از آن‌ها خواسته شده به عنوان مسلمان فهم و درک کنند.

شکی نیست اگر امروزه نظام اسلام در زندگی تطبیق می‌شد این در حقیقت نصرت و عزت شان می‌بود؛ برعلاوه زندانیانی‌که یکی بر چهارم حصۀ عمرشان را در زندان سپری کردند و یا این‌که در این اواخر محکوم شدند و یا دوسیه شان تحت تحقیق قرار دارد، به هیچ وجه اتهاماتی‌که این حکومت بر ضد این زندانیان نسبت داده هیچ ارتباط و مصداقی ندارد. حکومت ازبیکستان و نیروهای امنیتی‌اش این مسأله را به خوبی می‌دانند.

ما به حکومت "میرضیایف" می‌گوئیم؛ شما فرزندان سرزمینی هستید که علمای بزرگی هم‌چون امام بخاری، ترمذی، علامه برهان الدین مرغینانی، البیرونی... در این سرزمین تربیت یافتند. بدون شک منبع وجود چنین علماء همانا علوم پاک اسلامی و نظام کامل اسلام بوده و یقیناً تا زمانی‌که دوباره اسلام به عنوان یک نظام زندگی بر نگردد، هرگز نسل با عزت و علماء راسخی‌که در تاریخ ما گذشته، تکرار نخواهد شد.

برای این‌که ما نسلی باشیم که شکر علماء و فقهای خود را به جای آوریم، به افتخار کردن و زیارت قبرهای شان ممکن نه؛ بلکه این افتخار با تعلیم علوم تفسیر، حدیث و فقه برای فرزندان ما و با تطبیق اسلام به دست می‌آید تفسیر، حدیث، فقه و تطبیق اسلام که از آن علماء برای ما به میراث گذاشته اند!

بدون شک بالای حکومت امروزی ازبیکستان لازم است تا ظلم را بالای شباب حزب‌التحریر توقف دهد؛ آنانی‌که به خوبی فهمیدند که تنها اسلام است که در آن خیر و خوبی برای سرزمین ما و مردم ما است!

بر حکومت ازبیکستان لازم است که این حاملین دعوت را به صورت فوری از زندان آزاد سازد! این دعوت‌گران هدف‌شان بازگرداندن اسلام در  صحنۀ زندگی است و چی نیک و زیباست که این حکومت به ریاست میرضیایف از این فرصت پیش آمده به خوبی استفاده کند و برای بازگردان این سرزمین به سرزمین علمای راسخ گذشته سهم فعال داشته باشد.

پس ای حکام ازبیکستان! اولاً از الله سبحانه وتعالی تقوا کنید و موقف کنونی خود را در برابر حاملین دعوت تغییر دهید؛ حاملین دعوتی‌که برای تطبیق اسلام به عنوان یک نظام و حمل آن به سوی جهان تلاش می‌کنند! اگر شما این عمل را انجام دهید، الله سبحانه وتعالی نیز به شما برکت داده و عزت و سعادت دنیا و آخرت را برای‌تان ارزانی خواهد کرد.

﴿إِنَّ اللّهَ مَعَ الَّذِينَ اتَّقَواْ وَّالَّذِينَ هُم مُّحْسِنُونَ﴾ [نحل: 124]

ترجمه:بی‌تردید الله(سبحانه وتعالی) با کسانی است که تقوا پیشه کنند و نیز کسانی‌که نیکوکار باشند.

برگرفته شده از شماره 503 جریدۀ الرأیه

نویسنده: استاد صلاح الدین اوزبیکی

مترجم: مصطفی اسلام