هر قوم و مردمی در تاریخ خود روزهایی فراموش نشدنی دارند که در خاطره آن قوم و مردم ثبت و ضبط است. در تاریخ امت اسلامی نیز روزهایی پر از فراز و نشیب وجود دارد که هیچ‌گاهی نباید از حافظه‌ی جمعی ما فراموش گردد.

اما زمانی‌که مسلمانان به انحطاط دچار شدند و از عقیدة ناب اسلامی شان دور گردیدند، فراموش کردند که کدام روزهایی تاریخی را تجلیل کنند و از کدام روزها یادآوری نمایند. این حالت باعث گردیده که مسلمان زاده‌ها بسا اوقات، روزهایی را فراموش کنند که عزت و ذلت، ناموس و شرف شان بدان وابسته است؛ ولی برعکس، از روزهایی تجلیل نمایند که از عقیده و نظام شان سرچشمه نگرفته و از فرهنگ بیگانگان وارد اذهان شان گردیده است. یکی از این روزها، روز سوم مارچ و هشتم مارچ است که همواره با دو عکس‌العمل متفاوت از سوی امت مواجه بوده است.

در سوم مارچ 1924 میلادی، بعد از قرن‌ها تلاش و دسیسه‌ی قدرت‌های استعماری به حاکمیت سیزده صد ساله مسلمانان نقطه پایان گذاشته شد و از رهبری جهان به زیر کشیده شدند و آفتاب قدرت شان غروب کرد.

 در سوی دیگر، هشتم مارچ که بنام "روز زن" مشهور است و از جمله روزهایی است که هیچ ارتباطی با عقیده و ارزش‌های اسلامی ندارد، ولی تعدادی از مسلمان زاده‌های منحط و مقلد با راه اندازی گردهمایی‌های از این روز تجلیل می‌کنند. بدون این‌که سیاق تاریخی این روز را درک کنند که چرا و برای چه زنان در غرب از این روز گرامی داشت بعمل می‌آورند؟! بنا بر روایات تاریخی، گفته می‌شود که در این روز زنان در غرب بعد از مبارزات چندین صد ساله بالاخره به حقوق انسانی خود رسیدند.

 در حالی‌که اسلام هزاروچهارصد سال قبل، برای زن اهمیت زیادی قایل شده و به تربیت و سرپرستی او خیلی تأکید کرده است. اسلام حقوق و امتیازاتی برای زن اعطاء کرده که با فطرت و سرشتش سازگار است. کرامتی که هیچ قوم، نظام و ایدیولوژی در طول تاریخ به زن نداده است.

این در حالی‌ست که همه ساله، زمانی که سوم مارچ سالروز سقوط خلافت می‌آید، بدون هیچ نوع تجلیل و یادآوری می‌گذرد، ولی از هشتم مارچ تجلیل باشکوه صورت ‌می‌گیرد.

درحالی‌که، هشتم مارچ هیچ ارتباطی به مسلمانان و ارزش‌های اسلامی ندارد. در حقیقت، از روزی که این برنامه‌های مزخرف و نمایشی دفاع از زن و تجلیل "روز زن" آغاز شده، بدبختی و ذلت زنان بیشتر گردیده است. طوری‌که، مشت نمونه خروار، اکنون در افغانستان نزدیک به یک میلیون زن معتاد به مواد مخدر هستند.

آنچه برای زن مسلمان مهم است این که، بجای تجلیل کورکورانه از هشتم مارچ که روز زن مسلمان نیست، از روزهای تاریخی امت اسلامی یادآوری بعمل آورده و صفحات طلایی تاریخ را ورق بزند که در تحت چتر نظام خلافت، زندگی یک زن مسلمان چگونه بود؟ عزتی که یک قوم بخاطر توهین به یک زن مسلمان مجازات می‌شد و لشکرهای برای دفاع از ناموس یک زن بسیج می‌گردید. اما امروز این لشکرها کجاست؟ آن عزت و شکوه کجا رفته؟

پس از احیای نظام خالق تان حمایت کنید و با ایمان و عقیده‏ی راسخ؛ خشت محکمی در ساختمان جامعه اسلامی باشید و از روزهایی تجلیل کنید که عزت و سربلندی گذشته‌ای تان را زنده می‌سازد و شما را در جمع شخصیت‌های بزرگ زنان مسلمان، نظیر: خدیجه رضی الله عنها، عایشه رضی الله عنها، سمیه رضی الله عنها، و ... قرار می‌دهد و دور نیست که انشاءالله دوباره چنین سعادتی تحت سایه دولت خلافت برمنهج نبوت به بهترین شکل آن تضمین گردد.

ابوعایشه