Sık sık Keşmir'in kurtarılmasını ve Pakistan'a ilhak edilmesini dillendiren Pakistan yöneticileri bugün, kendileri dudak büküp aptallar gibi dururlarken Keşmir halkının kurtuluş mücadelesinde ısrar etmeleri nedeniyle Manmohan Sing, Vajpaye ve Advani'den daha çok korkar hale geldiler. Zira Hint kuvvetleri, Keşmir'deki göstericilerin üzerine ateş açarak ertesi gün de gösteri yapmakta ısrar eden insanların birçoğunu katlettikleri bir sırada Pakistan hükümeti, dışişleri bakanlığı, Keşmir Komitesi ve güvenlik güçleri sağır, dilsiz ve kör kaldılar, kınama ve eleştiri lafızları boğazlarına düğümlendi ve tek dertleri müzakere zamanının belirlenmesi için Hindistan'a yalvarmak oldu.

Bu yöneticiler; Keşmirlilerin, Hintli işgal güçlerine karşı intifadaya kalktıkları, yüz binlerce şehit verdikleri, Keşmir'i kurtarma eşiğine geldikleri, ancak Kargil tepelerindeki Pakistan kuvvetlerini geri çeken Pakistan yöneticileri Keşmir için mücadele edenleri sırtlarından hançerledikleri 1989 yılında da Keşmirlilere ihanet etmişlerdi.

Mücadeleyi yeniden başlatan Keşmirliler bugün de gayelerine ulaşmanın eşiğine gelmişler fakat Pakistan yöneticileri, Keşmir'in kurtuluşu için kuvvetlerini donatmak yerine ikinci kez Keşmirlilerin mücadelesini görmezden gelmekteler ve Keşmirli Müslümanlara karşı başka bir hıyanet işlemekteler.

Pakistan yöneticilerinin sık sık Keşmirlilere karşı hıyanet etmesi, ayrılma talebi eğilimlerinin oluşmasının güvencesi olmuştur. Yöneticiler, Keşmirli gençler arasındaki bu eğilimleri Keşmir'in Pakistan'ın bir parçası olması talebine dönüştürmeye muktedir olmalarına rağmen Pakistan yöneticileri bunu yapmamaktadırlar. Çünkü bu, Keşmir'deki Amerikan projesiyle çelişmektedir!

Ey Müslümanlar!

Sizler, Keşmir'deki Müslümanların dinleri uğruna nasıl büyük fedakarlıklarda bulunduklarını görmektesiniz. Ancak bu fedakarlıklar, yöneticilerin hıyaneti sebebiyle boşa gitmektedir. Zira bu yöneticiler, Batılı efendilerine hizmet etmekle ve değeri geçen altı yıl boyunca üç katına çıkan özel paralarını toplamakla meşgul olmaktalar.

Ümmete düşen, kuvvet sahiplerini ümmetlerine karşı vecibelerini yapmaya ikna etmek yoluyla Hilafet Devleti'ni kurmak için çalışmaktır. Zira Hilafet, silahlı kuvvetlerin cihat etmesi sayesinde sadece Keşmir'i kurtarmayacak bilakis tüm Hindistan'ı necis Hinduların şerlerinden kurtaracaktır. Nitekim Resulullah [SalllAllahu Aleyhi ve Sellem]'in, "Hint Gazvesini" zikrettiğindeki müjdelediği şey işte budur.

İmrân Yûsufzây
حزب التحرير
Hizb-ut Tahrir
Resmi Sözcü Yardımcısı
Pakistan Vilâyeti