دوشنبه, ۲۱ جمادی الثانی ۱۴۴۶هـ| ۲۰۲۴/۱۲/۲۳م
ساعت: مدینه منوره
Menu
القائمة الرئيسية
القائمة الرئيسية

  •   مطابق  
فرانسه دولت استعماری است که هیچ‏گاه دوست مسلمانان نخواهد بود!
بسم الله الرحمن الرحيم

فرانسه دولت استعماری است که هیچ‏گاه دوست مسلمانان نخواهد بود!

(ترجمه)

امانویل مکرون رئیس جمهور فرانسه، به تاریخ ۶ دسمبر ۲۰۱۷م پس از پیروزی‏ انتخابات ریاست جمهوری در اولین سفرش به الجزائر رفت؛ وی خود را دوستِ کشوری معرفی کرد که فرانسه مدت ۱۳۲ سال آن‌را استعمار کرده بود و تلاش کرد با سخنانش "گذشته بد فرانسه" را ترمیم کند. درین سفر مکرون، عبدالقادر بن صالح رئیس مجلس(پارلمان)، احمد اویحیی نخست وزیر، احمد قاید صالح جانشین وزیر دفاع و عبدالقادر مساهل وزیر خارجه الجزائر به نیابت از عبدالعزیز بوتفلیقه رئیس جمهوری فَلج، در فرودگاه به استقبال او رفتند.

مکرون با حمل پیامی از نسل جوان به الجزائر سفر کرده گفت: «تاریخ گذشته را می‌دانم؛ ولی نمی‌توانیم به گذشته نگاه کنیم.» مکرون برای حل اختلافات بین دو کشور اظهار داشت که: «فرانسه آماده است تا اجساد انقلابیون الجزائر را که در قرن ۱۹ توسط ارتش فرانسه کشته و در موزیم انسان در پاریس نگهداری می‏شوند، برگرداند.» وی علاوه ساخت: «فرانسۀ می‏خواهم که در کنار الجزائر استاده و الجزائر را در بنای اقتصادی و پیشرفت جوانانش یاری نماید.» هم‌چنین وی گفت: «در وسط صداهای خوش‏آمدید در پایتخت الجزائر برای گشودن صفحه جدیدی در روابط دو کشور به ویژه برای کمک نسل جدید به الجزائر آمده است.» ریاست جمهوری فرانسه هم‌چنان اعلام کرد: «مکرون از فصل تازۀ روابط استفاده خواهد کرد. وی قبلاً چندین‏بار از الجزائر دیدن کرده است، بخصوص زمانی‌که وزیر اقتصاد بود و بار دیگر نیز در ماه فبروری سال ۲۰۱۷م در زمان تبلیغات انتخاباتی دیدن کرده است.»

مکرون پس ازین‌که دوران استعماری ۱۳۲ سالۀ فرانسه در الجزائر را جنایت ضدبشری اعلام کرد، خشم زیادی از فرانسویان را بر انگیخت؛ در حالی‌که این اظهارات در الجزائر استقبال، ولی در بین احزاب چپی و راست فرانسه مورد انتقاد قرار گرفت. منبع ریاست جمهوری علاوه ساخت: «استفادۀ کلمات قوی از طرف رئیس جمهور جدیدِ فرانسه دیدگاه خوب مردم الجزائر را کسب؛ ولی مفکورۀ اصلی ایجاد صفحۀ جدید و روابط تازه با الجرائر است. مکرون علاوه ساخت که جوانان محور اصلی وی قرار داشتند. برخی جزئیات این سفر را قرار ذیل توضیح می‌دهیم:

۱- جنایات استعماری فرانسه تنها به قتل، شکنجه، به‌شدت مجازات كردن، كشتار دسته‌جمعیی بی‌رحمانه در جریان جنگ‏های ۱۰۵۴الی ۱۹۶۲م برعلاوۀ کشتار وحشیانۀ آن در طول صد سال ګذشته، استفادۀ نظامی‏ از مردم در جنگ‌های بی‏فائده، و تخریب مساجد و منع زبان عربی، منع مکاتب آموزش قرآنی و سوختاندن زنان در نتیجۀ آزمایش سلاح اتومی در بیابان‏های الجزائر، بسنده نمی‏کند و مبارزات مسلمانان الجزائر به ضد حملات فرانسه تنها با برخورد مادی و نظامی منحصر نمی‌ماند؛ بلکه باید فراموش نشود که انگیزۀ حملۀ نظامی فرانسه به الجزائر در سال ۱۸۳۰م این می‏باشد، که اروپای نصرانی تمام کینه‏های‌شان را به ضد مسلمانان جمع کرده و تحرکات صلیبی بر ضد دولت اسلامی عثمانی را در تمام اروپا به حد بالای آن انگیزه داد تا در نهایت در اواخر قرن ۱۸م حملات نظامی را از الجزائر ولایت دولت عثمانی آغاز کردند. تجاوز فرانسه در آن زمان تصمیم جهانی را به نمایش گذاشت؛ حملۀ سال ۱۸۳۰م توسط فرانسه تجاوزی به نمایندگی اروپا تا دولت خلافت عثمانی نابود گردد، بود.

۲- اعمال وحشیانۀ فرانسه در اشغال الجزائر خلاف اساسات انقلاب کبیر فرانسه و حقوق بشری آن بود که با حمل آن مبدأ آزادی خود را فرشتۀ زمانه معرفی می‌داشت؛ اما در دشمنی با اسلام و مسلمین همه را فراموش کرد. این واقعیت دولت‌های استعماری است که امریکا نمونۀ کنونی آن می‌باشد.

۳ - روابط حکام الجزائر و ارتباط آن‌ها با سازمان‏های غربی خیلی قدیمی بوده؛ بلکه این حکام در محو هویت اسلامی با آن‌ها همیشه همکار بودند. از همین جهت، میلیون‏ها مسلمانان را فدای استقلال ساخته‌گی نمودند که سبب اساسی آن عدم مجودیت وعی سیاسی درست مطابق به مبدأ اسلام نزد مسلمانان آن وقت بود. اما سروصدای خوش‌آمدید دروغین و استقبال رؤسای جمهوری فرانسه، این رسانه‏های مزدور و دروغ‏‏گو هستند که عداوت و بدبینی مسلمانان الجزائر از فرانسه را برعکس نشان می‌دهند.

۴- درخواست حکام الجزائر از فرانسه برای اعتراف جرائم و عذر‏خواهی  و معالجۀ آن زیر عنوان "مجرای یابود تاریخ" و سپس مطالبۀ پرداخت خسارات، همه مزخرفی بیش نیست؛ بلکه علاج اصلی یادبود جنایات فرانسه همیشه زنده خواهد بود. سفر مکرون به الجزائر و اظهار همدردی وی، مکرِ روباهی بیش نیست. همدردی خسارات انقلاب، به بازگشتاندن "جمجمه‏های" انقلابیون نیست، بلکه با قطع نفوذ فرانسه از الجزائر و تأسیس خلافت اسلامی است تا جزای فرانسه را دو چند دهد.

۵- رئیس جمهور جدید فرانسه در نظر دارد، تا با ایجاد تشنجات در سرزمین‏های مجاور الجزائر؛ مانند: مالی، نایجریا، لیبیا و با ایجاد معامله و رشدِ خطر گروه‌های مسلح در ساحل، بیشتر از دیگران از منافع الجزائر استفاده نماید. چنان‌چه در خلال سخانش چنین اشاره داشت: «برای ترمیم آیندۀ خوب با کشورِی مهم و شریک اساسیی رابطه ایجاد کرده‌ایم، که از آن طریق مبازه با افراط‏گرائی و جلو مهاجرت غیرقانونی به اروپا را گرفته و از آن طریق قضیۀ بحران لیبیا را حل و درین خصوص نقش اساسی به الجزائر داده خواهد شد.

۶- در بخش اقتصادی، رئیس جمهور فرانسه بالای جوانان و ازدواج آن‌ها و علناً بر ایجاد یک نهاد فرهنگی برای ازواج تمرکز کرد. در عین زمان وی تأکید داشت که از طبقۀ جوان باید هردو کشور در بخش اعمار و استحکام اقتصادی استفاده نمایند. دقیقاً فرانسه با این پلان در نظر دارد تا گذشتۀ زشت‌اش فراموش گردد؛ یعنی می‏خواهد نفوذش بر تمام ابعاد الجزائر را که سرشار از منابع طبیعی است، محفوظ بماند و از آن طریق از لحاظ جغرافیوی، ثقافتی و اقتصادی نفوذش را مهار سازد. مختصرا فرانسه در نظر دارد تا این کشور را یکی از جزائر فرانسه بسازد؛ باوجودی‌که می‌داند، نفوذش بر محور توافق انگلیس می‏چرخد؛ چون انگلیس است که بر تمام الجزائر نفوذ دارد.

پس مسلمانان این سرزمین، کی بیدار خواهند شد تا عزت و کرامت از دست‏رفتۀ خود را برگردانند؟ این زمانی تحقق خواهد یافت تا مسلمانان بدانند، اسلام دینی است که از سیاست جدائی ندارد؛ بلکه آن دین و دولت است که باقیامش امت مسلمه دوباره بر دشمن خود پیروز خواهند گردید. ولی قبل از همه لازم است تا حقیقت کشمکش‏ها و چالش‏های سزمین‏های اسلامی دانسته شود. این دانش به ما فرصت می‏دهد تا اسالیب تغییر و قطعِ نفوذ استعماری این کشورها را بیشتر بلد شویم. این سیاست امکان ندارد؛ مگر با تأسیس خلافت بر منهاج نبوت، و تلاش برای گشترش نفوذ بر تمام سرزمین‏های اسلامی و رسانیدن دعوت به تمام اکناف عالم.

نویسنده: صالح عبد الرحيم

Last modified onدوشنبه, 07 می 2018

ابراز نظر نمایید

back to top

سرزمین های اسلامی

سرزمین های اسلامی

کشورهای غربی

سائر لینک ها

بخش های از صفحه