(ترجمه)

پورشنکو رئیس جمهور اوکراین به تاریخ 28 نومبر2018م مقرره‌ای را در مورد مقررات نظامی اوکراین امضاء نمود که در نتیجۀ این مقررات، اوکراین برای مدت 30 روز شامل احکام نظامی مناطق ده‌گانه گردید.

به تاریخ 25 نومبر2018م ادارۀ مرزی روسیه 3 کشتی نظامی اوکراین را در نزدیک تنگۀ "کرچ" با اسلحه متوقف ساخت و نظر به ادعای مقامات روسیه 24 تن اسیر و 3 الی 6 تن دیگر زحمی شدند.

واکنش‌های اتحادیۀ اروپا و امریکا طوری‌که به عادت‌شان تبدیل گردیده، در مورد این حادثه اظهار نگرانی نموده و خواستند که تنش‌های بالا گرفته توقف پیدا کند. به همین دلیل روسیه و اوکراین را به خویشتن‌داری دعوت کردند؛ اما آلمان و فرانسه خواستند که تحریم‌های بیشتری بر روسیه وضع گردد.

موقف‌گیری دولت‌های اروپائی در چهارونیم سال گذشته واضح و آشکار بوده است. فرانسه و آلمان از فشار‌های اقتصادی و سیاسی خسته شدند؛ لذا برای ازبین بردن این تنش‌ها به صورت سریع و یا حداقل برای کاهش آن تلاش می‌کنند. در عین حال امریکا به خاطر دریای "آزوف" خواهان وضع تحریم‌های بیشتری از طرف اروپا بالای روسیه گردید؛ چنانچه "کورت فولکر" فرستادۀ ویژۀ امریکا این اعلان را تصریح نمود. هم‌چنان ترامپ رئیس جمهور امریکا به تاریخ 29 نومبر نشستی‌ را که باپوتین رئیس جمهور روسیه در حاشیۀ کنفرانس بیست کشور صنعتی وعده داده بود، لغو نمود.

عوامل بالا گرفتن این تنش‌ها می‌تواند بسیار باشد؛ از جمله: تلاش‌های "پوتین" برای شعله‌ور ساختن جنگ وسیعی بر ضد اوکراین است؛ مثل استدلال‌های احمقانۀ وی: «پورشنکو رئیس جمهور اوکراین اقدامات تحریک‌آمیزی را برای تغییر جهت مسیر انتخابات آیندۀ اوکراین به راه انداخته است.» واقعیت این است که این حادثه نتیجۀ طبیعی یک جاسازی شبه‌جزیرۀ کریمیه در سال 2014م توسط روسیه در خاک این کشور می‌باشد، چنانچه نمایندۀ فرانسه در جریان نشست شورای امنیت بین‌المللی سازمان ملل در 26 نومبر این مسئله را بیان نمود. بدون این‌که در جزئیات داخل شویم، می‌توانیم به چند موضوع در زمینه اشاره کنیم:

- حادثۀ "کرچ" اولین درگیری مسلحانه بین نیروهای روسیه و اوکراین بوده، چنانچه روسیه این موضوع را تذکر داده است: در جریان چهارسال تنش‌زا بین این دو کشور، روسیه از طریق مردان سبز و نیروهای عادی‌اش در جریان رخصتی‌ها و به صورت داوطلبانه تلاش کرده که در اوکراین نفوذ پیدا کند. در طول چهار سال این اولین باری بود که اوکراین به تحریم‌ها و مقررات نظامی با روسیه اقدام نموده است؛ با وجودی‌که قبلاً تنش‌ها با روسیه شدیدتر بود.

- اوکراین از این‌که روسیه اقدامات تحریک‌آمیز را به راه می‌اندازد، ترس داشته و تلاش می‌کند که وضعیت شرق اوکراین ثبات پیدا کند، اما حالا این حالت از بین رفته و تنش‌ها در دریای "سیاه" و در یای "آزوف" در منطقۀ همجواز کریمیه که روسیه آن را جزء از خاک خود می‌پندارد، بالا گرفته است. هم‌چنان در دوسال گذشته مسئولین روسی تمرکزشان را بالای در خواست از شرکای اروپائی‌شان، به خاطر فشار آوردن بالای اوکراین نموده است تا رهبری اوکراین را وادار به گفتگوها در زیر سایۀ توافق‌نامه "صلح منسک" نمایند.

تمام چیزهایی‌که تذکر دادیم، نشان ضعف موقف روسیه در دوسال گذشته در برابر اوکراین می‌باشد. اوکراین و هم‌پیمانان اروپائی‌اش برای بحران اوکراین تلاش‌های استراتیژیک می‌نمایند و حادثۀ اخیر در بحر" آزوف" نشان‌دهندۀ این حقیقت است. اما پیامدهای احتمالی این حادثه را می‌توان چند چیز بیان نمود:

- امکان دارد که امریکا به زودی فشارهای تحریمی خود را بر روسیه وضع کند و اتحادیۀ اروپا نیز با یک سلسله شرایط با آن همنوا گردد و علاوه بر آن، امریکا کمک‌های نظامی خود را به نیروهای اوکراینی افزایش خواهد داد.

- به خاطر تقویت فشارهای بین‌المللی و ضعیف ساختن روسیه به زودی "مسکو" درگیر اجباری حوادث خواهد شد که قانون بین‌المللی نقض گردد؛ مثلاً بعد از حادثۀ اخیری‌که در نزدیک تنگۀ "کرچ" به وقوع پیوست، روسیه به زیر پا نمودن توافق‌نامۀ بین‌المللی دریاها و توافق‌نامۀ متعلق به تعامل با اسیران جنگی شده است و به زودی اوکراین یک سلسله شکایاتی را بر ضد روسیه در محاکم بین‌المللی پیش خواهد کرد.

- مقامات روسیه در این برخوردها از طرف دولت‌های دیگری رهبری می‌گردد؛ زیرا اقدامات تحریک‌آمیز روسیه بسیار به آسانی امکان پذیر است و روسیه هیچ تفکر استراتیژیک نداشته و قادر به استفادۀ مانورهای سیاسی نمی‌باشد و همیشه تلاش کرده که مشکلات خود را از راه نظامی حل کند.

- از آغاز بحران اوکراین روسیه تلاش کرده تا از صدای شمشیر و سلاح در عوض روش‌های سیاسی کار گیرد؛ چیزی‌که با ضرب المثل "الکسندر" قیصر روسی که گفته بود: «در جهان در نزد روسیه دو رقیب است: اردو و ناوگان جنگی» موافقت دارد.

بناءً تناب فشار اقتصادی و سیاسی در گردن رهبری روسیه فشار خواهد آورد؛ نظر به این‌که روسیه از اقدامات سیاسی عاجز است و یک گزینه دارد که باید در اوکراین دخالت کند، اما در سال 2014م که امکانات بیشتری برای دخالت آن بود، دخالت نکرد. امروزه این گزینه کم‌ترمتصور است؛ لذا هرگاه روسیه دخالت نظامی کند، جز شکست خودش چیزی را در پی نخواهد داشت.

برگرفته از جریدۀ الرایه

نویسنده: فضل "امضایف"

رئیس دفتر مطبوعاتی حزب التحریر-اوکراین