(ترجمه)

در نشست ام‌سال پیمان‌ناتو در سوم و چهارم ماه جاری میان فرانسه و امریکا در بسیاری قضایا اختلاف به طور روشن نمایان گردید و  به نظر می‌رسد که توافقی میان آلمان و فرانسه مبنی بر این وجود داشته باشد که هردو در ايفای نقش مخالف امريكا در نشست‌های پیمان، نوبت داشته باشند تا آبروی قاره اروپا را حفظ نمایند و به عنوان بازیکن مهم و رهبری نقش ایفا کنند؛ زیرا در سال گذشته آلمان چرخ مخالفت امریکا را در دست داشت و اکنون در دست فرانسه قرار دارد.

مهم‌ترین پرونده‌های شک‌برانگیز:

یکم) مایه نگرانی اروپا -بویژه فرانسه- برکناری‌شان از قضایای جهانی است. بنابر این، تمرکز فرانسه روی اظهار این نکته اما به گونه آزاردهنده از طریق پیمان‌ناتو بود:

1- بناءً نقطه محوری این بود که دلیل ایجاد پیمان ناتو دشمنی روسیه است و خطری‌که تا اکنون پابرجاست و ماکرون می‌پرسید که چه رخ داده است و چه چیزی تغییر یافته است؟ چرا روسیه را همانند گذشته دشمن نمی‌شماریم؟

2- چگونه ترکیه از روسیه سیستم موشکی خریداری می‌کند؛ در حالی‌که روسیه را جناح دشمن می‌شمارد؟! ترامپ توجیه کرد که اوباما در معامله موشک پاتریوت سهل‌انگاری کرده است. بنابه این دلیل ترکیه از روسیه موشک خریداری نمود. اما ماکرون فوراً پاسخ داد که ما سیستم موشکی را اروپایی به عنوان بدیل برایش تقدیم کردیم، اما ترکیه منافع اروپا و اهداف پیمان‌ناتو را زیر پا گذاشت.

3- امریکا چگونه از شمال سوریه بدون هماهنگی کشورهای عضو ناتو برگشت؟ چگونه ترکیه به شمال سوریه با اقدام خودش بدون هماهنگی با کشورهای عضو ناتو وارد گردید؟ با آن‌‌که فرانسه به گونه مؤثر در مبارزه علیه تروریزم و تنظیم الدوله(داعش) با امریکا و ترکیه اشتراک ورزید؛ اما چرا در سائر پرونده‌ها هماهنگی نمی‌کند؟ و این ماکرون را واداشت که بگوید: «پیمان در بستر مرگ مغزی قرار دارد.» تا این‌که آتش خشم مخالفین را به موضع‌گیری سهل انگارانه امریکا در قبال روسیه، شعله‌ور سازد.

دوم) امریکا خواست که چین را بزرگ جلوه داده و خطر اقتصادی و نظامی چین را طوری نمایان ساخت که کم‌تر از خطر روسیه نیست و پیمان‌ناتو باید جلو این خطر در حال رشد و بزرگ‌شدن را بگیرد و این یکی استراتیژی‌های امریکا در قبال چین است؛ یعنی منافع امریکا را تأمین می‌کند.

سوم) امریکا کسر بودجه تجاری با اروپا را به اروپا یادآوری نمود، که باید اندکی گمرکی و تعرفه‌های گمرکی برای به پایان رساندن این کسر بزرگ، وضع گردد. چنانچه اروپا لزوم پابندی به تعهدات هرکشور در قبال مصارف و صندوق پیمان را یادآوری نمود، یعنی هرکشور عضو باید 2% از عاید ملی خود را بپردازد؛ زیرا پیمان برای حمایت اروپاست نه حمایت امریکا.

این واضح می‌سازد؛ اختلافاتی‌که در داخل پیمان در نشست اخیرشان در لندن برانگیخته شده است، برای سیاست‌های امریکا که روسیه را به عنوان وسیله در سیاست‌هایش به مناطق جنگ در خاورمیانه و شمال افریقا شدیدا ًمورد استفاده قرار می‌دهد و در مقابل امریکا از برخوردهای نگران‌کننده‌اش برای اروپا، چشم‌پوشی کند، بی اعتبار است؛ چه رسد به نزدیکی ترکیه با روسیه. بناءً حل این اختلافات در آیندۀ دور توقع نمی‌رود؛ بلکه در سایه بحران مالی جهانی و نزدیکی امریکا با روسیه، این اختلافات افزایش خواهد یافت.

چهارم) اختلاف کشورهای عضو ناتو در تقسیمات سازمان‌ها و گروه‌ها و کشورها در جهان طبق عدم وجود یک تعریف مشخص از تروریزم و امریکا نمی‌خواهد که برای تروریزم یک تعریف مشخص تعیین کند. برای این‌که حرکات قضاوت‌مندانه‌ای یک جانبه‌اش مقید نگردد و هرکسی‌که در مقابل آن بایستد، تروریست است. بناءً تروریست شمردنِ قسد (نیروهای دموکراتیک سوریه) توسط ترکیه قهرِ فرانسه را بر انگیخته است. اما یگانه امری‌که همه‌ی آن‌ها بر آن متفق هستند، ادامه جنگ موسوم به "تروریزم اسلامی" و لزوم دوام هماهنگی برای مانع ظهور اسلام است و این چیزی است که آن‌ها را با وجود متفرق بودن‌شان و کینه‌ای‌که در میان‌شان است، جمع  می‌کند. سرزمین‌های اسلامی به بهانه جنگ علیه تروریزم همین طور مورد هجوم باقی خواهند ماند تا آن‌که الله سبحانه وتعالی به تولد و آغاز کیان و قدرت مستقلی‌که در سیاست خود بر الله سبحانه وتعالی سپس بر مؤمنین متکی باشند، اجازه دهد.