(ترجمه)

از ام عطیه رضی الله عنها روایت شده است که گفت:

«بَايَعْنَا رَسولَ اللَّهِ صَلَّى اللهُ عليه وسلَّمَ فَقَرَأَ عَلَيْنَا: {أَنْ لا يُشْرِكْنَ باللَّهِ شيئًا}، ونَهَانَا عَنِ النِّيَاحَةِ، فَقَبَضَتِ امْرَأَةٌ يَدَهَا، فَقالَتْ: أسْعَدَتْنِي فُلَانَةُ، أُرِيدُ أنْ أجْزِيَهَا، فَما قالَ لَهَا النبيُّ صَلَّى اللهُ عليه وسلَّمَ شيئًا، فَانْطَلَقَتْ ورَجَعَتْ، فَبَايَعَهَا.» (رواه البخاري)

ترجمه: ما با رسول الله صلی‌الله علیه وسلم بیعت کردیم و این آيت را برای ما تلاوت کرد: «اینکه به الله (سبحانه وتعالی) شرک نورزند» و ما را از نوحه‌سرایی منع کرد. زنی دست خود را (از بیعت) عقب کشید و گفت: فلانی برای من نوحه‌سرایی کرده است و می‌خواهم لطف او را جبران کنم. رسول الله علیه وسلم چیزی به او نگفت. زن رفت و برگشت، سپس بیعت کرد.

از آغاز نزول وحی زن به هدف اصلی که برای آن آفریده  شده بود که همانا عبادت الله متعال باشد، دست یافت و دریافت که در ادای تکلیف و مسئولیت‌پذیری با مردان برابر است؛ اما به اندازه توان و ویژگی‌هایی که الله به آن‌ها داده است. بر خلاف برخوردی که در زمان جاهلیت با زنان صورت می‌گرفت. پس زنان فهمیدند که حق دارند با حاکم بیعت کنند، حق دارند مشورت بدهند و این‌که می‌تواند قاضی حسبه و قاضی حل وفصل خصومت‌ها و دیگر اموری باشد که بخاطر زن بودن از آن‌ها اطلاع داشت و از نظر کسانی‌که در جاهلیت زندگی می‌کردند امکان نداشت به چنین جایگاهی دست یابد.

رسول الله صلی الله علیه وسلم با زنان بیعت نمود و این اولین گام برای بالا بردن جایگاه زنان و قرار دادن آنان در جایگاهی بود که الله سبحانه وتعالی به عنوان حمل کنندۀ دعوت اسلام، پرورش‌دهندۀ نسل‌های آینده یا همسری نیکوکار که سرور و خوشحالی را وارد قلب شوهرش می‌کند، برای زنان در نظر گرفته است.

زنان از زمان بیعت با رسول الله صلی الله علیه وسلم فراگیری علم و پایبندی به فرایض الله سبحانه وتعلی را آغاز نمودند و تلاش‌مندانه در حد توان خود به انجام فرایض می‌پرداختند. همان‌طور که در انجام فرایض کوشا بودند سعی می‌کردند که در حرام‌ واقع نشوند. وقتی رسول الله صلی الله علیه وسلم به آنان دستور داد که از شرک و نوحه‌گیری دوری کنند، دریافتند که این امر بخشی از قانونی است که الله سبحانه و تعالی برای تنظیم رابطۀ زن با پروردگارش ایجاد کرده و زنان بیهوده آفریده نشده‌اند، بلکه علاوه بر حقوق‌شان واجباتی دارند که باید آن‌ها را انجام دهند. در نتیجه زن تنها در صورتی جایگاه خود را در می‌یابد که آن را بشناسد و این امر تنها زمانی محقَق می‌شود که شریعت پروردگار خود را یاد بگیرد.

مترجم: خبیب عرب