(ترجمه)

خبر:

تنها چند روز از امضای توافقنامه امنیتی  و استراتژیک بین روسیه و کوریای شمالی نگذشته بود که یک ناو هواپیمابر امریکایی در کوریای جنوبی اعزام شد. به گزارش رویترز، نیروی دریایی کوریای جنوبی روز شنبه اعلام کرد که ناو هواپیمابر اتمی یو اس اس تئودور روزولت برای انجام تمرینات نظامی مشترک در ماه جاری با دولت میزبان و جاپان وارد شهر ساحلی بوسان در کره جنوبی شده است. (منبع: العربیه)

تبصره:

اول: میزان سردرگمی کرملین در همه زمینه‌های داخلی و خارجی کاملاً مشخص است و با حماقت‌های سیاسی معمول خود با طی کردن راهی که برای امریکا منافع می‌رساند، به امریکا خدمت می‌کند. اصل اساسی اینست که اگر در مسائل سیاسی آگاهی و بصیرت وجود داشته باشد؛ باید راه دیگری را برای خود تعیین کند که در خدمت دشمنش نباشد. او با این کار دولت‌های همسایه، به ویژه کره جنوبی را محکم به آغوش امریکا می‌اندازد و این یک استراتژی دقیق امریکایی است که باید با اقدامات روسیه هم پیمانانش متوجه میزان خطر روسیه شوند تا این دولت‌ها متحدان با قدرت و با قاطعیت بیشتر در استراتژی و نقشه امریکا قرار گیرند.

اصل اساسی اینست که  روسیه تلاش دارد روابط دولت‌های همسایه را با امریکا قطع کند؛ اما در نتیجه اقدامات روسیه، ناوهواپیمابر هسته‌ای یو اس اس تئودور روزولت وارد شهر بندری بوسان در کره جنوبی شد تا در ماه جاری تمرینات نظامی مشترکی را با دولت میزبان و جاپان انجام دهد.

بناءً جنگ فرسایشی (فرایند مستمر فرسودگی دشمن تا فروپاشی فیزیکی از طریق تلفات مستمر افراد، تجهیزات و تدارکات و یا او را تا حدی خسته کنید که در برابر فروپاشی آسیب‌پذیر شود و اراده او برای مبارزه از بین برود) به رهبری امریکا علیه روسیه به لطف حماقت روسیه، واکنش‌های پوتین و نحوه بهره‌برداری امریکا از آن نتیجه می‌دهد.

دوم: وقتی جنگ در اوکراین شروع شد، روسیه در ابتدا فکر می کرد که «عملیات نظامی ویژه» آن به طور قاطع و سریع پایان خواهد یافت. این دولت از جنگ چچن یا از جنگ‌های که به تغییرات اساسی در روسیه منجر شد، از دوره یلتسین تاکنون، درس نگرفته است. روسیه درک نموده که یک قدرت است؛  قدرتی‌که بدون عقیده و تفکر می‌باشد و قدرتی بدون عقیده خنجری است که صاحب خود را آزار می دهد.

سوم: این حماقت سیاسی روسیه است که به یک دولت ویران و تحریم شده پیمان می‌بندد و همکاری با این دولت از نظر سیاسی تأثیر بدی بر روسیه دارد؛ علاوه بر این‌که در همه زمینه‌ها بار سنگینی بر دوش مسکو خواهد بود. از دولتی مثل کوریای شمالی چه سودی می توان انتظار داشت؟! اما چیزی‌که آن‌ها را گرد هم آورد، سطحی بودن سیاسی، حماقت و تلاش برای ستایش موفقیت‌های استراتژیک خیالی بود.

در پایان: روابط روسیه و کوریای شمالی یک رابطه استراتژیک نیست؛ بلکه باری چندوجهی است.

این در بعد روابط بین آن‌هاست. در مورد این‌که امریکا چگونه این رابطه را برای خدمت به استراتژی خود سرمایه گذاری می‌کند، این یک بحث مهمی است و روسیه در هر دو واقعیت  گیر افتاده است.

نویسنده: حسن حمدان

مترجم: پارسا امیدی