(ترجمه)

حکام و رقبای سیاسی پاکستان بار‌دیگر خودشان را برای یک دورۀ دیگری دموکراسی آماده می‌کنند. میلیاردها روپیه صرف چنان نمایش بیهوده خواهد شد که از توان و ظرفیت بزرگ پاکستان چیزی جز خرابی و ویرانی برای ما به ارمغان نمی‌آورد. در حقیقت پاکستان زمین‌های هموار، زراعت متنوع، نیروی جوان، انرژی فراوان، منابع معدنی، ارتش قوی و مجهز و نیروی هسته‌ای بزرگی را دارد که توان رقابت با قدرت‌های بزرگ جهان را به او می‌دهد؛ ولی دموکراسی همیشه و هر زمان به ما صدمه وارد کرده است. هرچند رسول الله صلی الله علیه و سلم به ما هشدار داده است که:

«لَا يُلْدَغُ الْمُؤْمِنُ مِنْ جُحْرٍ وَاحِدٍ مَرَّتَيْنِ»

(رواه بخاری و مسلم)

ترجمه: مؤمن از یک سوراخ دوبار گزیده نمی‌شود.

 پس چرا ما باید دوبار توسط دموکراسی گزیده شویم؟ آیا بجای این نباید ما برای خلافت به طریقۀ رسول الله صلی الله علیه وسلم کار کنیم؟

ای مسلمانان پاکستان! چرا ما باید دوباره توسط دموکراسی گزیده شویم، در حالی‌که این دموکراسی است که به دشمنان ما اجازه می‌دهد تا از منابع ما علیه خودمان قوت بگیرند؟ دموکراسی به رهبران سیاسی و نظامی ما اجازه می‌دهد تا با دشمنان ما متعهد شوند، با آنان توافق کنند، راز‌های ما را فاش کرده و دساتیر‌شان را تطبیق کنند. باید اقرار کرد که بدون پایگاه‌های هوایی و اطلاعات نظامی پاکستان، امریکا نمی‌توانست به سرزمین ما تجاوز کند، ولی دموکراسی به این حکام اجازه داد تا یک شبکۀ حمایوی بزرگ را برای امریکا تأسیس کند.

شبکۀ امریکا-که شامل یک سفارت‌خانۀ مستحکم، قونسولگری‌های جاسوسی، خطوط بی‌‌وقفۀ انتقال تجهیزات ارتش در هوا و زمین، مخفیگاه‌ها برای شرکت‌های امنیتی و اطلاعاتی خصوصی است- تاپه‌های نادرست و دروغین را بر نیروهای ما می‌زند تا برای حکام دولتی و نظامی ما به منظور متفرق کردن نیرو‌های مجهز مان به مناطق قبایلی، مجوز و تصدیق تهیه کنند. بناءً دموکراسی رهبران نظامی و سیاسی را قادر ساخت تا اشغالگری امریکا را، که بعداً در‌های افغانستان را به‌روی هند باز کرد، توجیه کنند و این امریکا و هند را قادر می‌سازد تا با همکاری یک‌دیگر، آتش فتنه را در بلوچستان، مناطق قبایلی و فراتر از آن شعله‌ور کنند. اما الله سبحانه وتعالی می‌فرماید:

﴿إِنَّمَا يَنْهَاكُمْ اللَّهُ عَنْ الَّذِينَ قَاتَلُوكُمْ فِي الدِّينِ وَأَخْرَجُوكُمْ مِنْ دِيَارِكُمْ وَظَاهَرُوا عَلَى إِخْرَاجِكُمْ أَنْ تَوَلَّوْهُمْ وَمَنْ يَتَوَلَّهُمْ فَأُوْلَئِكَ هُمْ الظَّالِمُونَ﴾[ممتحنه: ۹]
ترجمه: الله(سبحانه وتعالی) تنها شما را از دوستی با کسانی نهی می‌کند که در(امر) دین با شما جنگیده‌اند و شما را از دیارتان بیرون کرده‌اند، و بر بیرون راندن شما(دیگران را ) کمک(و پشتیبانی) کرده، و هرکس با آن‌ها(رابطه) دوستی بگیرد، پس آنان ستمگارانند.

این خلافت است که از استخراج منابع ما توسط دشمنان‌مان، که علیه خودمان استفاده می‌کنند، جلوگیری می‌کند، و این خلافت است که ارتش‌های ما را در جواب گریه‌های مسلمانان و برای تصرف مناطق‌شان، به کشمیر، میانمار، فلسطین و سوریه سوق می‌دهد. پس آیا بر ما نیست تا برای تأسیس خلافت به طریقۀ رسول الله صلی الله علیه وسلم کار و فعالیت کنیم؟

ای مسلمانان پاکستان! چرا باید بار دیگر توسط دموکراسی گزیده شویم، در حالی‌که این دموکراسی است که از استفادۀ مؤثر منابع وسیع پاکستان، که باعث پیشرفت و آزادی ما از وابستگی به استعمارگران می‌شود، جلوگیری می‌کند. دموکراسی داشتن مالکیت شخصی بر انرژی و ذخایر معدنی ما(ذخایر معدنی امت) را که میلیاردها دالر ارزش دارد، اجازه می‌دهد؛ اما اسلام این خزانۀ وسیع و بزرگ را جزء ملکیت عامه می‌پندارد، که گرفتن فایده از آن بر اساس نیازهای ما صورت می‌گیرد. رسول الله صلی الله علیه وسلم می‌فرماید:

«الْمُسْلِمُونَ شُرَكَاءُ فِي ثَلَاثٍ الْمَاءِ وَالْكَلَإِ وَالنَّارِ»

 (رواه احمد)

ترجمه: مسلمانان در سه چیز با یک‌دیگر شریک اند: آب، چراگاه‌ها و آتش(انرژی).

دموکراسی از طریق شرکت‌های سهامی، مالکیت‌های گستردۀ شخصی را در تجارت‌های بزرگ، مثلاً: صنایع سنگی، ساختمان‌‌های بزرگ، ترانسپورت و ارتباطات می‌پذیرد؛ ولی اسلام قوانین بی‌نظیری را در شراکت حکم کرده است که مالکیت خصوصی را در پروژه‌های اقتصادی بزرگ محدود می‌کند و به دولت اجازه می‌دهد تا بر سکتورهای بزرگ کنترول و حاکمیت داشته باشد تا از امور و قضایای مردم مراقب باشد و از تجمع ثروت در دست یک عده جلوگیری کند. الله سبحانه وتعالی می‌فرماید:

﴿كَيْ لاَ يَكُونَ دُولَةً بَيْنَ الأَغْنِيَاءِ مِنْكُمْ﴾

[حشر: ۷]
ترجمه: تا(این اموال) در میان ثروت‌مندان شما دست به دست نشود.

برعلاوه، این‌که دموکراسی ما را از مفاد درآمدهای دولتی و عامه محروم می‌کند، با وضع مالیات سنگین، که شریعت آن را حرام قرار داده است، فقر و تنگدستی ما را شدیدتر نیز می‌سازد. رسول الله صلی الله علیه وسلم می‌فرماید:

«لَا يَدْخُلُ الْجَنَّةَ صَاحِبُ مَكْسٍ»

(رواه احمد)

ترجمه: جمع کنندۀ مال حرام به جنت وارد نمی‌شود.

بدتر از همه این‌که دموکراسی گرفتن قرضه‌های خارجی را همراه با سود جائز می‌داند، و این‌کار سبب افتادن پاکستان در دام یک سلسله قرضه‌ها و مواجه در یک شرایط ناگوار می‌شود؛ هرچند تا به حال که قسمت عمدۀ قرضه‌هایش را پرداخته است. الله سبحانه وتعالی می‌فرماید:

﴿وَأَحَلَّ اللَّهُ الْبَيْعَ وَحَرَّمَ الرِّبَا﴾

[بقره: ۲۷۵]
ترجمه: (آنان گفتند: همانا داد و ستد همانند ربا است) و در حالی‌که الله(سبحانه و تعالی) داد و ستد را حلال کرده و ربا را حرام نموده است.

پس آیا بر ما نیست تا برای تأسیس خلافت به طریقۀ رسول الله صلی الله علیه وسلم کار کنیم؟

ای مسلمانان پاکستان! ما نباید بار دیگر توسط دموکراسی گزیده شویم، چون دموکراسی  نظامی است که برای حکام در مقابل بی‌اعتنایی‌شان به الله سبحانه وتعالی و رسول الله صلی الله علیه وسلم پاداش می‌دهد. اما در اسلام، هر حاکم، حتی خلیفه در اثر پافشاری بر تطبیق کفر صریح، توسط محکمۀ مظالم بدون کدام چانس و گریز از طریق عفو، مصئونیت سیاسی یا هرنوع قانون ساخت بشر برکنار می‌شود. الله سبحانه وتعالی می‌فرماید:

﴿يَا أَيُّهَا الَّذِينَ آمَنُوا أَطِيعُوا اللَّهَ وَأَطِيعُوا الرَّسُولَ وَأُولِي الْأَمْرِ مِنكُمْ فَإِن تَنَازَعْتُمْ فِي شَيْءٍ فَرُدُّوهُ إِلَى اللَّهِ وَالرَّسُولِ إِن كُنتُمْ تُؤْمِنُونَ بِاللَّهِ وَالْيَوْمِ الْآخِرِ ذَٰلِكَ خَيْرٌ وَأَحْسَنُ تَأْوِيلًا﴾

[نساء: ۵۹]
ترجمه: ای مومنان! الله(سبحانه وتعالی) را اطاعت کنید و پیامبر(صلی الله علیه وسلم) را اطاعت کنید و اولی‌الامر خود را نیز اطاعت کنید. پس هرگاه در چیزی اختلاف کردید، آن را به‌سوی الله(سبحانه وتعالی) و رسولش(صلی‌الله علیه وسلم) عرضه بدارید؛ اگر به الله(سبحانه وتعالی) و روز آخرت ایمان دارید، این بهتر و نیکوتر است به اعتبار تاویل.

پس آیا بر ما نیست تا همگام با حزب التحریر در راه تأسیس خلافت به طریقۀ رسول الله صلی الله علیه و سلم کار کنیم؟

ای مسلمانان ارتش پاکستان! نگذارید تا بار دیگر توسط دموکراسی گزیده شویم، در حالی‌که توان این را دارید تا در ظرف چند ساعت به این ذلت پایان دهید. این حکام بدبخت برای حفظ جریان دموکراسی، این نظام خراب و سرکش، به حمایت شما وابسته‌اند. ای ارتش‌های مسلمان ما، رسول الله صلی الله علیه وسلم قوانین ساخت بشر را از حمایت فزیکی‌اش بیرون کردند. او صلی الله علیه وسلم در شرایط سخت و آسان، به سفرهای دور و نزدیک می‌رفت تا شخصاً با اهل جنگ و آتش و شمشیر(جنگجویان) ملاقات کرده و از آنان برای اسلام نصرت بطلبد، و از آنان می‌پرسید:

«وهل عند قومك منعة؟»

ترجمه: آیا مردم شما قدرت دارند؟

مطمئیناً که شما قدرت دارید، پس به حزب التحریر برای تأسیس دوبارۀ خلافت اسلامی نصرت بدهید تا سرانجام پاکستان به پیروزی برسد.

حزب التحریر-ولایه پاکستان