(ترجمه)

جدیدترین طرحی‌که برای اصلاح نظام حاکم فاسد و پوسیده‌ی پاکستان تاکنون روی دست گرفته شده و یک‌سال از آن می‌گذرد، چگونه بوده و چه نتیجه‌ی مطلوب از آن حاصل شده است؟ آیا ‏وعده‌های این تجربه‌ی طرح "پاکستان جدیدبرای خاتمه بخشیدن فساد و برطرف کردن فقر، عملی شده است؟ ‏آیا هنوز هم لازم است که به دموکراسی وقت اضافی دیگر نیز بدهیم و یا این مسئله تقریباً واضح شده که اکنون زمان رجوع بسوی خلافت راشدۀ ثانی بر منهج نبوت است؟

تا جایی‌که مسئلۀ فساد در میان‌ است، فساد چیزی‌ست که به طول عمر امپراتوری‌ها از لحاظ مالی و اقتصادی می‌افزاید؛ این درحالی‌ست که وعده‌های رژیم مبنی بر بازپس‌گیری صدها میلیارد روپیه با آب شسته شده و به تکیه کلام‌های گفتاری تبدیل شده است. بعضی افراد فاسد رژیم‌های اسبق در صف حکومت کنونی قرار گرفته اند؛ در حالی‌که ما اعتراض خود را مبنی این‌که "تیم رژیم کنونی" نااهل است، بلند کردیم. بااین وجود، افراد فاسد رژیم‌های اسبق پیوسته تلاش دارند تا یک بار دیگر خود را در نظام فعلی دخیل سازند؛ چون آن‌ها خوب می‌دانند که دموکراسی منافع آن‌ها را تأمین خواهد کرد؛ چنانچه که دهه‌ها زمینه را برای‌شان مساعد ساخته بود. همان‌طوری‌که در پرونده‌های مشرف، واقعه ساهیوال و ریموند دیویس دیده می‌شود، قوه قضاییه دموکراسی، بقای ستمگران را حفظ می‌کند، در حالی‌که مستضعفان برای ده‌ها سال در محاکم کشیده می‌شوند و هیچ عدالتی را به چشم نمی‌بینند. ‏حقیقتاً، تجربه طرح "پاکستان جدید" به اثبات رساند که نظام فعلی قابل اصلاح نیست؛ زیرا دموکراسی یا جمهوریت فابریکه تولیدی بی‌عدالتی و فساد می‌باشد، طوری‌که تمام جهان شاهد تولیدات این نظام است.

برای ریشه‌کن کردن فساد به‌طوری واقعی باید فراتر از مرز دموکراسی، به دین عظیم‌مان، اسلام و نظام حاکم مان، خلافت نظری بیندازیم. رسول الله صلی الله علیه و سلم می‌فرماید: 

«مَنِ اسْتَعْمَلْنَاهُ عَلَى عَمَلٍ فَرَزَقْنَاهُ رِزْقًا فَمَا  أَخَذَ بَعْدَ ذَلِكَ فَهُوَ غُلُولٌ»

[رواه ابوداود]

ترجمه: هرکسی را که ما بر کاری گماشتیم و به اومزدی مقرر کردیم، آن‌چه بعد از این بردارد "غش و خیانت(غلول)" می‌باشد.

 ‏هرگونه افزایش بیش از حد در ثروت شخصی حاکمان در جریان حاکمیت‌شان، ثروت غیرقانونی آنان به ساده‌ترین اسلوب توسط خلافت مصادره شده و به راحتی و بدون هیچ ترسی در خزانه‌های دولت گذاشته می‌شود. بنابرین، اسلام قاطعانه درب‌ها را برای ورود فساد می‌بندد، زیرا قوانین دولت اسلامی مطابق هوی و هوس و مجالس و مجامع مملو از فساد ساخته نمی‌شوند؛ بلکه باید مطابق نصوص کتاب الله سبحانه‌وتعالی و سنت رسول الله صلی الله علیه وسلم باشد. الله سبحانه‌وتعالی می‌فرماید:

﴿وَأَنِ ٱحْكُم بَيْنَهُمْ بِمَآ أَنزَلَ ٱللَّهُ وَلاَ تَتَّبِعْ أَهْوَآءَهُمْ وَٱحْذَرْهُمْ أَن يَفْتِنُوكَ عَن بَعْضِ مَآ أَنزَلَ ٱللَّهُ إِلَيْكَ...﴾

{مائده: 49}

ترجمه: ‏و (به تو ای پيامبر فرمان می‌دهيم به اين كه) در ميان آنان طبق چيزی حكم كن كه الله(سبحانه‌وتعالی) بر تو نازل كرده است و از اميال و آرزوهای ايشان پيروی مكن و از آنان برحذر باش كه (با كذب و حق‌پوشی و خيانت و غرض‌ورزی) تو را از برخی چيزهائی‌كه الله بر تو نازل كرده است، به دور و منحرف نكنند (و احكامی را پايمال هوی و هوس باطل خود نسازند)...

اگر در در مورد فقر بگوییم، دموکراسی درب‌‌های باز برای سیاست‌های ستمگرانۀ صندوق بین‌المللی پول است که ما را وادار می‌کند تا سخت‌ترین مشکلات را متقبل شویم. ‏در طول عمر یک سال این رژیم فعلی، صدهاهزار تن زیر خط فقر سقوط کردند و انتظار می‌رود صدهاهزار تن دیگر نیز قبل از سال آینده در زیر آن سقوط کنند. ‏ده‌هاهزار تن بخاطر سقوط بازار شغل‌شان را از دست دادند یا در حاشیۀ فروپاشی در اولین سال تجربه تجاری‌شان شکست خوردند و انتظار می‌رود که ده‌هاهزار تن دیگر نیز در ظرف یک سال آینده شغل خود را از دست بدهند. مالیات عظیم بر کسانی‌که در حال غرق شدن در فقر و سختی هستند، تحمیل می‌شود، در حالی‌که به نخبگان حاکم فاسد عفو مالیاتی داده می‌شود و هم‌چنین به شرکت‌های استعمارگر معافیت مالیاتی داده می‌شود. بناءً دموکراسی در حال غرق کردن این سرزمین در وام‌هایی سودی بیشتر است؛ طوری‌که اکنون بیش از نیمی از کل درآمدهای مالیاتی برای پرداخت سود وام استفاده می‌شود، چه رسد به مبلغ اصلی.

برای ریشه‌کن کردن فساد به‌طوری واقعی باید فراتر از مرز دموکراسی، به دین عظیم مان، اسلام و نظام حاکم مان، خلافت یک نظری بیندازیم؛ ‏دین ما درآمد زیادی را برای خزانه دولت از طریق شرکت‌های بزرگ دولتی، انرژی و مواد معدنی تأمین می‌کند. ‏خلافت تسلط دولت را بر صنایع فشرده یا متمرکز حیاتی مانند، کارخانه‌های تولیدی با مقیاس عظیم، حمل و نقل، ساخت‌ و ساز و ارتباطات را فراهم می‌کند؛ بناءً سنت رسول الله صلی الله علیه وسلم برای مان اجازه شرکت‌های از نوعی "عنان، ابدان و مضاربه" را می‌دهد، که این تجارت به‌طور طبیعی فراهم‌سازی سرمایه‌ را برای شرکت‌های خصوصی محدود می‌کند. ‏دولت خلافت برای ما اطمینان می‌دهد که درآمد حاصل‌شده از بخش انرژی و مواد معدنی صرفاً به جای سودبردن یک طبقه‌ی خاص از طریق خصوصی‌سازی قرارداد‌های منابع کشور نخواهد بود؛ بلکه مفاد آن برای تمام مردم در داخل حاکمیت خلافت خواهد رسید؛ زیرا در آن زمان قوانین اتخاذ شده از سنت رسول الله صلی الله علیه وسلم تعیین می‌کند که آن‌ها اموال عمومی هستند.

«الْمُسْلِمُونَ شُرَكَاءُ فِي ثَلَاثٍ الْمَاءِ وَالْكَلَإِ وَالنَّارِ»

[رواه احمد]

ترجمه: مسلمانان در سه چیز با یک‌دیگر شریک اند: آب، چراگاه‌ها و آتش(انرژی).

در دین عظیم ما، درآمد یا عایدات از کسی‌که توانایی مالی دارد، حاصل می‌شود، مانند زکات از کسی‌که دارای تجار کالا‌های بازرگانی است و خراج از کسی‌که زمین کشاورزی دارد حاصل می‌شود، در حالی‌که پول زکات و خراج به افراد فقیر، بدهکار و کسانی‌که در سختی و تنگ‌دستی قرار دارند، توزیع می‌شود.

ای مسلمانان نیک و مخلص پاکستان! دموکراسی طی دهه‌ها، در سراسر جهان اسلام ثابت ساخته است که  قابل اصلاح نیست و اکنون باید از بنیاد ریشه‌کن‌ شود. امت در تحت خط فقر قرار گرفته، هرچند آنان سهم شیر را در منابع جهانی تحت قدم‌های شان دارند. علی‌ر‌غم این‌که امت جمعاً بیش از سه میلیون سرباز مایل و توانا دارد، ولی بازهم امت تحت حمله قرار می‌گیرد و نیز بخاطر دینش مورد آزار و اذیت قرار می‌گیرد و از اشغال وحشیانه‌ی سرزمین‌های شان رنج می‌برند، البته توسط دشمنانی‌که به راحتی می‌توانیم آن‌ها را شکست داده و به اشغال کشمیر و فلسطین خاتمه بدهیم.

 ‏فلهذا دموکراسی سوراخی‌ست که امت به‌طور مکرر از طریق آن گزیده می‌شود و امت باید دیگر به آن نزدیک نشود. رسول الله صلی الله علیه وسلم به ما هشدار داده است:

«لَا يُلْدَغُ الْمُؤْمِنُ مِنْ جُحْرٍ وَاحِدٍ مَرَّتَيْنِ»

[رواه بخاری و مسلم]

ترجمه: مؤمن از یک سوراخ دوبار گزیده نمی‌شود.

بدین‌لحاظ، بر ما واجب است که همراه با حزب‌التحریر در تلاش و دعوت‌شان به سوی احیای طریقه‌ی زنده‌گی کار و فعالیت کنیم، و در حمایت و پشتیبانی با یگانه رهبریی حکیم و مخلص که برای لغو دموکراسی و برپایی مجدد خلافت راشده ثانی بر منهج نبوت دعوت می‌کنند، ایستاده شویم. سرانجام ما شاهد خاتمه‌ی حاکمیت جبر و ظلم و ستم و بازگشت حاکمیت توسط آن‌چه که الله سبحانه‌وتعالی نازل کرده خواهیم بود. احمد روایت می‌کند که رسول الله  صلی الله علیه وسلم می‌فرماید:

«...ثُمَّ تَكُونُ مُلْكًا جَبْرِيَّةً فَتَكُونُ مَا شَاءَ اللَّهُ أَنْ تَكُونَ ثُمَّ يَرْفَعُهَا إِذَا شَاءَ أَنْ يَرْفَعَهَا ثُمَّ تَكُونُ خِلَافَةً عَلَى مِنْهَاجِ النُّبُوَّةِ ثُمَّ سَكَتَ»

[رواه احمد]

ترجمه: ...سپس پادشاهی جبر وستم خواهد آمد و تا وقتی الله(سبحانه‌وتعالی) خواست دوام می‌یابد، بعد از آن هنگامی‌كه الله(سبحانه‌وتعالی) خواست آن را دور كرده بار ديگر خلافت بر منهج نبوت قائم خواهد شد؛ سپس سکوت اختیار کردند.

ای شیران افواج مسلح پاکستان! دموکراسی، نظام نگهبان فساد و ظلم و ستم امروزه بخاطر ادامه پیدا می‌کند که خیانت در رگ رگ رهبران ما جای گرفته و تنها بخاطر حمایت حاکمیت غیر آن‌چه الله سبحانه‌وتعالی نازل کرده از ما استفاده می‌کند. ای کسانی‌که در پیشگاه الله سبحانه‌وتعالی بخاطر حفاظت کشور و اهل‌‌اش سوگند یاد کردید، پس چگونه اجازه می‌دهید تا از قدرت‌تان سوء استفاده صورت گیرد؟! ‏رسول الله  صلی الله علیه وسلم دولت اسلامی را توسط یاری و تأمین نصرت(حمایت مادی) از جانب اجداد سلف و سابقون‌تان همانا مردان مبارز با عزم راسخ و قلب‌های آهنین "انصار" در مدینه منوره تأسیس نمود. ‏فلهذا، بر شما واجب است تا بخاطر تأسیس مجدد خلافت راشدۀ ثانی بر منهج نبوت به حزب‌التحریر نصرت دهید، که این امر باعث می‌شود تا فساد از بالاترین حد آن به سقوط مواجه شده و نابود شود و زمینۀ حصول خیر و رضایت الله سبحانه‌وتعالی برای مان مهیا و با تأسیس این نظام از بار مسئولیتی‌که از عدم وجود آن شما در عذاب الله سبحانه‌وتعالی قرار می‌گیرید، نجات خواهید یافت. رسول الله صلی الله علیه وسلم می‌فرماید:

«إنَّ النَّاسَ إَذا رَأوُا الظَّالِمَ فَلمْ يَأْخُذُوا عَلى يَدَيْهِ أوْشَكَ أن يَعُمَّهُمُ اللَّهُ بعِقَاب.»

[رواه ابوداود، ترمذی و ابن ماجه]

ترجمه: هرازگاهی‌که مردم ظالم را می‌بینند و او را با دست منع نمی‌کنند، پس زودا‌ست که عذاب الهی آن‌ها را احاطه کند.

حزب التحریر-ولایه پاکستان

مترجم: زکریا وهاج