(ترجمه)

به تاریخ اول جنوری 2017 میلادی،  در شورای امنیت قطعنامه ی به تصویب رسید که در آن چنین آمده است:«تصمیم روی توافقنامه آتش بس در سوریه، به وساطت روسیه و ترکیه با توافق آ را پذیرفته شد. شورای امنیت فیصله نمود تا ضروریات اولیه بشری به ساکنان مناطقی که نیازمندند، به سرعت رسانیده شود.» ( منبع: بی بی سی عربی 1/1/2017).

طبق قطعنامه شماره (2336) شورای امنیت، از اسنادی در مورد ترکیه و روسیه یاد آوری نمود که در آن از تلاش‌های متشرک این دو کشور از طریق راه حل های سیاسی در جهت پایان دادن خشونت ها در سوریه تذکر رفته است. (الجزیره: ۳۱/۱۲/۲۰۱۶) 

بناءً شورای امنیت از توافق آتش بس در سوریه که توسط مزدوران امریکا؛ مثل: روسیه، ترکیه، ایران و سایر گروه های دخیل در گفتگوهای انقره و وفادار به ترکیه در سوریه قدر دانی نمود. تقدیر ازین توافقنامه توسط شورای امنیت نتیجه معامله ی است که اردوغان گناه آن را با بیرون کردن گروه های مسلح وابسته به خودش از حلب بدوش می کشد. وی حلب را در پی معامله حقیرانه سن پترسبورگ با پوتین در سال 2016 میلادی به رژیم ظالم سوریه سپرد. نتیجه این معامله ننگین، منجر به دوتوافقنامه تأسف بار دیگر گردید که شامل سه بخش؛ آتش بس در سوریه، نظارت از مناطق جنگی و مذاکرات آستانه بتاریخ 23 جنوری 2017 میلادی مطابق طرزالعمل جینیوای اول می شود.

این مراحل خیانت تا موافقتنامه کنونی سه مرحله ذیل را سپری نموده است:

۱-  مرحله اول امریکابرای این ماموریت ایران، حزبش و دیگر حامیانش را برگزید، اما آن‌ها ناکام مانده و نزدیک بود رژیم اسد سقوط کند.

۲- امریکا در مرحله دوم، روسیه جنایتکار  را به هدف خود مورد استفاده قرار داد که او هم به نوبه خود شدیدترین جنایات را با قوی ترین سلاح ها انجام داد؛ اما نتوانست مقاومت گران را از بین ببرد.

۳- بالآخره در مرحله سوم، ترکیه به دستور امریکا وارد میدان مزدوری گردید، زیرا این کشور گروه های مختلفی را در شمال حلب تحت کنترول داشت. ترکیه این مأموریت شیطانی را که از طرف امریکا برایش سپرده شده بود تا اخیر دنبال کرد. آتش جنگ را در مقابل دریای فرات شعله‌ور ساخته و افراد مسلح زیادی را به این هدف وارد میدان کرد. وی به افراد مسلح باقی مانده و گروه های مرتبط به خودش دستور داد تا حلب را ترک نمایند. این کار هرگز در سرزمین های اسلامی قبل ازین واقع نگردیده بود، چون اردوغان مردم ملکی را مجبور به ترک خانه‌های شان کرد. این کار را کسی انجام داد که همیشه و مکرراً شعار های خط سرخ را سر می داد، اما بعداً حلب بشکل بسیار بی شرمانه تسلیم دشمن گردید که درین جنایت نابخشودنی اردوغان، هم پیمانان و گروه های وابسته به وی دست داشتند. این گروه‌ها با تسلیمی کشور به دشمنان خود درشب تاریک نه؛ بلکه در روز روشن موافقت کردند. آن‌ها در حالی به این خفت تن دادند که تمامی خون های ریخته شده انسان‌های بی گناه، هتک حرمت به حیثیت خود شان و تخریب خانه ها، درختان و حتی سنگ ها را فراموش کردند. آنان فراموش کردند ویا خواستند فراموش نمایند که می خواستند مردم را از ظلم و جنایات رژیم و دیگر متحدین آن آزاد سازند.

نشست حقارت آمیز اردوغان با پوتین بخاطر فروختن حلب و مردم آن، و آنچه بعداً واقع می گردد، بخصوص زمانیکه آن را یک موفقیت خوانده و به پوتین تبریک گفت، بسیار درد آور است و بسیار درد آورتر هم زمانی بود که ایران به جنایات روسیه افزود و آن را دوچند ساخت؛ حتی این که در ظلم، جنایات، قتل و ویرانی ها با روسیه رقابت می کرد.

تسلیم دادن حلب به خائنین رژیم، به اساس تصامیم "جینیوا" مصیبت و درد بزرگی است که این گروه ها  دین خود را به ناچیز فروختند. آنان باید این تیره روزی و بدبختی های خویش را با حامیان رژیم اسد شریک سازند و هیچ نوع تلاش و پیکاری با آن‌ها نکنند. پذیرایی و خوش آمد گویی حکام سرزمین های اسلامی بخاطر گفتگوهای آستانه، نشست جینیوا و دیگر نشست ها بسیار درد ناک است. اما چگونه ممکن است که این کار را بکنند درحالی که متعلق و وابسته با پیمان شکنان اند. الله سبحانه و تعالی آنان را نابود نماید که چگونه فریب خوردند!!

ای مردم شام!

یخ های حلب آب شد و خیانت حکام مزدور و گروه های وابسته به آن‌ها کاملاً به تمام کسانی که بصیرت دارند، حتی به آنهای که بصیرت خود را از دست داده اند، آشکار گردید. هیچ چیز از چشم مردم دور نماند به کسانی که دیده می توانند مانند روشنایی روز روشن است. شما توسط حکام، بخصوص همسایه های خویش مانند اردوغان از ترکیه و دیگر گروه های که حلب را بخاطر پول های کثیف به خائنین پست تسلیم نمودند، فروخته شدید.

ای مردم شام! شما در اولین آتش بسی که توسط این گروه ها به امضا رسید، به اولین مهاجرت اجباری فریب خورده و نیش زده شدید. شما با اولین باری که اردوغان خط قرمز (تعهد) خویش را شکست فریب خوردید. وی شما را با اولین وعده اش که گفته بود حادثه "حما" تکرار نخواهد شد، فریب داد و بعداً وعده اش را فراموش کرد. مؤمنین دوبار از یک سوراخ گزیده نمی شوند؛ اما چه شده شما را که مکرراً توسط حکام همسایه خویش گزیده می شوید! چگونه گروه های که در مقابل چشم شما به عوض این که علیه دشمن واحد بجنگند، علیه یکدیگر می جنگیدند شما را فریب داد؟ آنان پیوسته شعار وحدت می دادند؛ اما واحد نبودند، ادعای رد تجزیه می کردند؛ اما عمیقاً تجزیه می شدند، پول کثیف را رد می کردند؛ اما فکر می کردند پول گرفتن کار درست است.

این گروه ها هرگز از کدام سرزمین محافظت نخواهند توانست؛ مگر این که مرض اصلی آن را تشخیص داده مطابق آن معالجه صورت گیرد که معالجه آن همانا وحدت است، نه تجزیه و تفرقه. پس باید به یاد داشت که وحدت تنها همه چیز بوده نمی تواند؛ مگر این که گروه ها تحت رهبری مخلص سیاسی که اساس آن را اسلام تشکیل بدهد، با هم جمع نگردند. آیا تلاوت این  آیات برای تان کافی نیست؟

وَاعْتَصِمُوا بِحَبْلِ اللَّهِ جَمِيعًا وَلَا تَفَرَّقُوا

[عمران: 103]

و همگی به ریسمان الله سبحانه وتعالی چنگ زنید، و پراکنده نشوید!          

أَفَلَا يَتَدَبَّرُونَ الْقُرْآنَ

[محمد: 24]

آیا آنها در قرآن تدبّر نمی‌کنند؟!

چیزی که وحدت را تأمین می کند، چنگ زدن به ریسمان الله سبحانه وتعالی است. پس گروه های مختلف باید رهبری مخلص سیاسی داشته باشند که به ریسمان الله سبحانه وتعالی چنگ بزند تا آنان را به راه مستقیم و درست اسلام هدایت نماید. بناءً از بین بردن تفرقه باعث قوت در صفوف شما می گردد. اما اگر آنان از حکام ویا  رهبری پیروی نمایند که از الله سبحانه وتعالی نمی ترسند مرض تفرقه شدت پیدا خواهد کرد و تفرقه گسترش خواهد یافت. درین صورت آنان در مقابل هر خائن خاموش خواهد ماند و در مقابل هیچ ظالم و مجرمی ایستاده نخواهند شد. حلب و دیگر سرزمین ها نمونه واضح درین مورد است که این گروه ها مانند زینه توسط حکام مزدور استفاه می شوند که بالاخره به موافقتنامه های مرگباری خواهد انجامید. هرچند آنان وحدت نمایشی خویش را در قالب موافقتنامه انقره که توافقنامه  وحدت گروه‌ها  را به امضا رسانید، به نمایش گذاشتند.

پس باید متذکر شد که گذشته گان مان زمانیکه از حق دوری جستند با واقعیت ها و نتایج مشابه مواجه گردیدند.  چنانچه در زمان جنگ های صلیبی از آنچه رسول الله صلی الله وعلیه وسلم آورده بود، منحرف شده و دوری جستند که در نتیجه، قدس مکان اسرای پیامبر صلی الله و علیه وسلم را از دست دادند. همچنان در زمان تارتارها فاصله گرفتن از حق، منجر به از دست دادن بغداد پایتخت خلافت گردید. به همین ترتیب در اواخر قرن اخیر، به سبب متفرق شدن خلافت نابود کرده شد و قدس بار دیگر از دست رفت. هرچند در مرتبه اول و دوم آنان مشکل را درک نمودند که تفرقه است و دوباره منحیث امت واحد گردهم آمدند و توانستند دروازه های قسطینطنیه را گشوده و خود  را به نزدیکی اقامت گاه های پوتین خائن برسانند و دروازه های اروپای شرقی و غربی را باز نمایند. در جنگ "تور" فتوحات شان از دروازه های فرانسه شروع تا به ویانا می رسید. این‌ همه راهکارها و معالجات قابل استفاده است که می توان ذریعه آن به پیروزی رسید و کفار استعمارگر و حامیان آن را از سوریه و دیگر سرزمین های اسلامی اخراج کرد؛ قدس را دوباره آزاد کرده، دولت یهود را از سرزمین مقدس فلسطین ریشه کن نمایم تا حق را نه تنها در سرزمین های اسلامی؛ بلکه در تمام منطقه و جهان گسترش دهیم تا وعده الله سبحانه و تعالی متحقق شده و نظام الهی حاکم گردد.

ای مسلمانان اهل شام و انقلابیون! ما به شما راه حل مشابه را که در فوق ذکر گردیده پشنهاد می نمایم و شما هم نمی توانید در برابر آن هیچ عذری بیاورید. بدبختی ها از هرسو ما را احاطه کرده است. پس آیا از آن عبرت نگیریم؟

أَوَلَا يَرَوْنَ أَنَّهُمْ يُفْتَنُونَ فِي كُلِّ عَامٍ مَّرَّةً أَوْ مَرَّتَيْنِ ثُمَّ لَا يَتُوبُونَ وَلَا هُمْ يَذَّكَّرُونَ

[توبه: 126]

آیا آنها نمی ‌بینند که در هر سال، یک یا دو بار آزمایش می‌ شوند؟! باز توبه نمی ‌کنند، و متذکّر هم نمی ‌گردند! 

ما افراد، گروه ها، اهل قدرت و ارتش ها را مورد خطاب قرار می دهیم که عقب رهبری واحد مخلص سیاسی گرد هم جمع شده و با تأسیس نظام اسلام، حکومت اسلامی و خلافت واقعی  را قوت بخشید. از حزبی که راهنمای شما بوده و هرگز به مردم خویش دروغ نگفته، با شما و در میان شما کار و پیکار می نماید و شما می دانید که در برابر شما صادق بوده و به شما نصیحت می نماید، بپیوندید. حزب التحریر به شما هشدار می دهد که مصیبت های که دامنگیر ما شده است هر روز گسترش یافته و دامنه آن بزرگتر می گردد. ما می توانیم شعله آن را خاموش ساخته تا این موضوع پایان یابد و آرامش حکم فرما گردیده و تفرقه ها پایان یابد و به عزت و آرامش برسیم.

پس به ما دست نصرت دهید چنانچه ما به شما دست نصرت پیش نموده ایم؛ زیرا ما می توانیم یکدیگر خویش را قویتر ساخته و در هر دو دنیا پیروز گردیم که آن پیروزی بزرگ خواهد بود.

إِنَّ فِي ذَٰلِكَ لَذِكْرَىٰ لِمَن كَانَ لَهُ قَلْبٌ أَوْ أَلْقَى السَّمْعَ وَهُوَ شَهِيدٌ

[ق: 37]

در این تذکّری است برای آن کس که عقل دارد، یا گوش دل فرا دهد در حالی که حاضر باشد!

حزب التحریر