(ترجمه)

به مؤمن حربی

پرسش

السلام عليكم ورحمة الله وبركاته!

شیخ صاحب بزگوارما! آیا برای زن جائز است که نماز خود را با پطلون درخانه و یا در مکان‌های عمومی اداء نماید؟

سوال دوم: آیا زن می تواند همرای کلاه مصنوعی بیرون از خانه شده و نماز بخواند و حکم هردو(خواندن نماز و بیرون از خانه شدن) از نظرشرعی برای زنان چیست؟

پاسخ

وعليكم السلام ورحمة الله وبركاته!

الف) برای زن جائز نیست این‌که جهت زندگی عمومی بیرون شود؛ مگر با لباس شرعی که سه امور ذیل در آن ثابت و رعایت گردیده باشد:

پس برای بیرون شدن از خانه صرف به پوشانیدن عورت اکتفاء نشود، بلکه واجب است تا جلباب و یا به اصطلاح، حجاب خود را بالای تمامی لباس‌های عادی خود بپوشد، و دیگر این‌که همرای تبرج بیرون نشود. تبرج زینتی است که جلب کننده توجه مردم می‌باشد. بناءً پوشیدن پطلون با وجودی‌که عورت را پنهان می‌دارد، لیکن در جمله تبرج داخل است تا وقتی‌که بالای آن جلباب نباشد. پوشیدن کلاه موی مصنوعی تنها موی سر را می‌پوشاند، لیکن این هم در جمله تبرج داخل می‌باشد؛ زیرا کلاه موی مصنوعی هم جلب کننده توجه مردم است. به همین جهت پوشیدن کلاه موی مصنوعی به شکل ظاهری در حیات عمومی و یا در میان توده از مردم جائز نمی‌باشد؛ اگرچه جلباب و یا حجاب خود راهم بپوشد؛ مگر بالای کلاه موی منصوعی، چادر/لته/ روسری -که هرسه یک معنی را فاده می‌کند- را بپوشد و تمام سر را پنهان دارد و کدام نشانه‌ای از آن در بیرون به چشم مردم باقی نماند. زیرا زینت حتی اگر در حال پنهان هم باشد، هرگاه توجه مردم را برای خود جلب کرد، از جمله تبرج به حساب می‌رود، چنانچه الله سبحانه وتعالی نسبت به حرام بودن بلندی صدای خلخال زنان که در قسمت پاچه زیر لباس خود می‌پوشند، وقتی‌که پای زن به زمین محکم بخورد، خلخال یک نوع صدای مخصوص خود را بیرون می‌کند که به وجود زن دلالت می‌کند؛ پس این تبرج است، اگرچه پوشیده هم باشد چون خلخال باصدور صدای مخصوص خود در جمله جلب کننده توجه‌ها شامل شد. قوله تعالی:

﴿وَلَا يَضْرِبْنَ بِأَرْجُلِهِنَّ لِيُعْلَمَ مَا يُخْفِينَ مِنْ زِينَتِهِنَّ...﴾ [نور: ٣١]

ترجمه: و پاهای خود را (به هنگام راه رفتن به زمين) نزنند تا زينتي‌كه پنهانش مي‌دارند (جلب توجّه كند و صداي خلخال پاهاي‌شان به گوش مردم برسد و ) دانسته شود.

ب) در مورد نماز زن در خانه شرط این است که عورت خود را بپشوشاند و پوشیدن جلباب و یا حجاب شرط نیست. در مورد برامدن زن از خانه یا برای ادای نماز در عیدگاه، تنها به ستر عورت اکتفاء نشود؛ بلکه واجب است تا لباسی را بپوشد که در آن امورسه گانه ذیل متحقق شده باشد:

لباسی‌که پوشاننده عورت باشد. لباسی‌که هیچ‌گونه تبرج در آن وجود نداشته باشد و داشتن جلباب و یا حجاب که از فرق سر تا نوک پا را احتواء و در بر ‌گیرد.

بناءً نماز زن در خارج از خانه‌اش واجب است این‌که امور سه گانه فوق را در نماز خود رعایت نماید. به همین جهت نمازگذاردن برای زن در بیرون از خانه مثلاً در مسجد هم اگر باشد، وقتی‌که با پطلون و یا با کلاه موی مصنوعی بود جائز نیست، زیرا پطلون و کلاه موی مصنوعی  در تبرج شامل می‌باشد؛ یعنی هردو زینتی است که جلب کننده توجه مردم بوده و حتی اگر ماتحت خود را هم بپوشاند، نماز او در این حالت صحیح نبوده و به مجرد بر آمدن از خانه برای زندگی عمومی آن‌هم بدون لباس شرعی سه گانه که قبلاً ذکرشد، گنهگار می‌شود.

برادرشمار عطاء بن خلیل ابوالرشته.

مترجم: مشتاق حنیف