12 Aralık 2013 tarihinde, Kenya'nın İngiltere'den sözde bağımsızlığının üzerinden elli yıl geçti. Bugün kutlamalar için kamu mülkiyetinden milyonlar harcanırken, sağlık çalışanları tarafından devam eden grevden dolayı hastanelerdeki hastaların durumu çok kötüye gidiyor. Kesinlikle bu elli yıl, kutlamadan ziyade kederlerin yılıdır.

Kenya, pek çok kaynağı olmasına rağmen son elli yıl, birçok sorunlar silsilesi ile karşı karşıya kaldı. Örneğin yaygın yoksulluk, yetersiz eğitim, sağlık hizmetlerinin bozukluğu, aşiret çatışmaları ve yolsuzluk bu sorunlardan sadece bir kaçıdır. Şu anda Kenya, dünyada ülkelerin yolsuzluk sıralamasında dördüncü sıradadır. Bu durum Kenya'da hayatı, bağımsızlık iddialarına rağmen özellikle yoksullar için iyice zorlaştırıyor.

Birçok Kenyalı, Kenya'da sorunların kaynağının sömürgeciler olduğuna inanıyor. Ama bağımsızlık fikrinin de bir sömürgeci düşüncesi olduğunu anlayamıyor. Bu nedenle Kenya'nın bağımsız olması aslında kendisini sömürgecilikten kurtardığı anlamına gelmez. Çünkü sömürgecilik sadece renk değiştirdi. Diğer bir deyişle İngiliz sömürgeciliği kapıdan çıkıyor gibi gözüktü ama pencereden içeri girdi.  Kenyalıların sorunlarına neden olan kimse, bir anda kendisine çözüm sağlayıcı rolünü atfediverdi. Doğal olarak bağımsızlığını elde ettikten sonra bile Kenya'da sorunların devam edeceği beklentisi vardı. Kısa bir süre sonra halk pek çok sorundan dolayı yoruldu. Bunun üzerine sömürgeciler alelacele herkesi kuşatacak sömürgecilik hilesi olan çok particilik kurnazlığını ortaya attılar. Ama ne yazık ki Kenya, başka bir trajedi olan aşiret çatışması içinde kendini buluverdi. Bu son örneği ile bu çatışma, 2007 genel seçimlerinden sonra şiddete dönüştü.

2010 yılında anayasa yeniden yazıldığında Kenya'da önemli değişiklikler yapıldı.  Şatafatla yürütülen ve kamu harcamalarına rağmen aynı zamanda bu bir seraptır.  Susayan kimse onu su sanır, ama yanına vardığında öyle olmadığını görür. Mart 2013 genel seçimlerinde tanık olunduğu gibi vatandaşların çoğu seçimleri boykot ettikleri için Kenya bir ölçüde kendini zor bir durum içinde buldu.

Açıkça görülüyor ki tüm bu süreç, halkın sorunlarını gidermekte başarısız oldu. Ayrıca bu süreç, sorunları uzatmak ve gerçek bir çözüme ulaşmayı önlemeye yöneliktir. Kenya toplumunun, büyük ölçüde toplumu değiştirecek bir ideolojiyi ihtiyacı var. Amerika ve İngiltere dâhil dünyadaki tüm hükümetlerin halkın temel sorunlarını çözmede başarısız olmalarının nedeni, sömürgeci kapitalist ideolojiden kaynaklanıyor. Çünkü bu ideoloji, Allah Subhânehu ve Teâlâ'nın vahyine değil insan aklına dayanıyor. Aslında elli yıl, büyük bir başarı elde etmek için yeterli bir zamandır. Örneğin on iki buçuk yıl içinde Ömer İbn Hattab Hilafetinde ekonomi gibi çeşitli alanlarda büyük bir başarı elde edildi. Bu sayede toplumdaki yoksullar maaşa bağlandı. Böylece onlar, dilenmekten vazgeçtiler. Onun İslam'a dayalı bu yönetimi böyle bir başarı elde etmesini sağladı. Bu nedenle İslam'ı uygulayan devlet, tek çözümdür. İslam bir ideolojidir. Onun çözümleri insanlığın hayatını herkesten iyi bilen Yaratıcıdan geldi. Allah Subhânehu ve Teâlâ şöyle buyuruyor:

ألا يعلم من خلق وهو اللطيف الخبير  "Hiç yaratan bilmez mi?  O, Latif'tir ve Habir'dir." ^{[Mülk 14]}

Şaban Muallim
حزب التحرير
Hizb-ut Tahrir
Doğu Afrika
Medya Temsilcisi