Bugün bütün Avrupa ülkeleri, yeni güvenlik paketi ve “Terörle” mücadelede yeni planlar üzerinde çalışıyorlar. Bu yüzden bu ülkeler, yeni güvenlik önlemleri hayata geçirecekler. Bu bağlamda Müslümanlar ve dernekler üzerindeki kontroller sıkılaştırılıyor. Dinleme ve tutuklama için polis ve gizli servisin yetkileri genişletiliyor. Bu sözde yeni önlemler aslında hiç de yeni değildir. Bu konuda tek yeni olan şey, yetkilerin ve baskıların artırılmasıdır. Zira tüm Müslümanlar, toplum düşmanı olarak tasvir ediliyor. Bu nedenle düşmanı etkisiz hale getirmek için kontrol altına alınması gerekiyor. Gerçekten de bu tür önlemler yeni değildir. Yeni olan, önlemlerin keskinliği ve zalimane baskının boyutudur. Görünüşe göre Avrupalı politikacılar, kibrin pençesindeler. Nefret ve diğerlerine olan üstünlük duyguları onları kontrol altına almış durumda. 

Bu nedenle hem yurtiçinde hem de yurtdışında Müslümanlar ve onların sorunlarının tedavisine ilişkin politikaya kutsallık verdiler. Eleştirmek ve değiştirilmesi teklif dahi edilemez. Onların söylemlerine bakılırsa, onlar tamamen haklı, Müslümanlar ise tamamen hatalıdır. Bu politikacılar, ne geçmişi ne de hâlihazırı dikkate almıyorlar. Totaliter güvenlik önlemlerinin ne gibi sonuçlar doğuracağını hiç düşünmüyorlar. Oysa bu önlemlerin son derece başarısız olduğu ortadadır. 11 Eylül 2001 yılından bu yana Avrupa ülkeleri güvenlik önlemlerinden, casusluğun sıkılaştırılmasından, polis yetkilerinin artırılmasından ve Müslüman toplulukların baskı altına alınmasından bahsediyorlar. Bu yüzden pek çok imam yurt dışı edildi. Pek çok okul kapatıldı. Sayısız dinleme cihazı konuldu. Pek çok Müslüman erkek ve kadın tutuklanıp sınır dışı edildi. Onca baskıcı yasalar çıkarıldı. Peki, bu politikaların sonucu ne oldu? Sonuç fiyasko, ama tabii ki hiçbir politikacı bunu kabul etmiyor. Fiyaskoyla sonuçlandığının kanıtı, mevcut olaylar ve alınan yeni güvenlik önlemleridir.

Avrupa ülkelerinin almayı planladığı bu zalimane önlemler, sorunu çözmez, Müslümanlar ile gayrimüslimler arasındaki ilişkiyi düzeltmez, güvenliği sağlamaz. Çünkü artan baskı, sonunda bir patlamaya neden olacaktır. Dolayısıyla bu önlemler, Avrupa ülkelerinin sisteme politik ve entelektüel muhalefete müsaade etmeyen polis devletine dönüştüğünün bir işaretidir. Böylece Müslüman topluluklar, “terörle mücadele” bahanesiyle tiranlaştırılıyor.