Soru: Son günlerde Sudan Halk Kurtuluş Hareketi ile Ulusal Kongre Partisi arasında yarı gerginliğin sürdüğü mülahaza edilmiştir: Muhalefet güçleriyle birlikte Cuba Konferansı yapılmış, kalabalık yürüyüşler ve mitingler düzenlenmiştir.... Oysa Sudan Halk Kurtuluş Hareketi'nin muhalefetin içerisinde değil de hükümet içerisinde olduğu sanılmaktadır. Ardından Selvakir'in Afrika ile Avrupa turları gerçekleşmesi ve Amerikan elçisi "Gration'un" başarısızlığı hakkındaki söylentilerin yayılmasının yanı sıra parlamento, bu hafta içerisinde Sudan Kurtuluş Halk Hareketi'nin muhalefetine rağmen ulusal güvenlik yasasını onaylamış ve bugün de, yani 22.12.2009'da Sudan Halk Kurtuluş Hareketi'nin oturumu boykot etmesine rağmen referandum yasasını da onaylamıştır. O halde Sudan Halk Kurtuluş Hareketi ile Ulusal Kongre Partisi arasındaki bu gerginliğin gerçek bir gerginlik olduğunu söylemek mümkün müdür? Şayet böyleyse Hareket, sadakatini Amerika'dan Avrupa'ya özellikle de İngiltere'ye çevirdiği anlamına mı gelmektedir? Yoksa bu, Amerika'nın çevirdiği sanal bir gerginlik midir?

Cevap: Sudan'daki Sudan Halk Kurtuluş Hareketi ile Ulusal Kongre Partisi arasındaki gerginliğin devam etmesi, ayrılmanın öncesine dayanan doğal bir meseledir. Zira ayrılmanın yol açtığı sorunların sonucunda ileriki zamanlarda hasmı tarafından ithamla tehdit edilmemek için bu sonuca ulaşılmasında her ikisi de birbirini suçlamaktadır.

Nifaşa Anlaşması, esasında ayrılıkçı bir anlaşmadır ve Beşir'in, referandumdan birlik tercihi sonucu çıkacaktır iddialarına bizzat kendisi de inanmamaktadır. Zira sadece referandum ilkesinin kabul edilmesi bile ayrılmanın artık Sudan'da bir gerçek haline geldiği ve tüm tarafların hareketleri bu hedefin gerçekleşmesine hizmet ettiği anlamına gelmektedir.

Mergani'nin başını çektiği Demokratik Birlik Partisi liderlerinden biri olan Tac-il Ser Muhammed Salih şöyle demiştir: "Bu günlerde gazete sayfalarına taşınan ve işitilen şeyler alışık olduğumuz şeylerdir... Bu, iki tarafın vizyonunun ihtilaf ettiği tüm meseleler hakkında yaşananların bir tekrarıdır. Zira ikisi de hızlı bir şekilde aralarındaki anlaşmazlıkları medyada yayınlatmaya koşmaktadırlar. Ancak hızlı bir şekilde de bir araya gelmekte, oturmakta ve tekrar anlaşmaktadırlar." Şöyle ekledi: "Her iki ortak da ortak çalışmada (halat çekme oyunu) oynayan bir okulu temsil etmektedir. Her ikisi de kendisine ait gündemi yakalayabilmek için kendi olduğu taraftan çekmektedir." Ve şunları teyit etmiştir: "Bu yöntem, işleri idare etmek için doğru olmayan bir yöntemdir. Çünkü bu, Sudan vatandaşlarının psikolojisini etkilemekte ve onu geleceği hususunda korkuya düşürmektedir." Salih umudunu şöyle ifade etmektedir: "Her iki ortak, aralarında anlaştıkları araçlar yoluyla çözüme ulaşma imkanı buldukları sürece kamu önündeki yönetim farklılıklarını azaltacaklardır." [Hollanda Dünya Radyosu]

Açıktır ki Amerika'yı dost edinen bir parti liderinin söyledikleri, yönetim ortakları arasındaki anlaşmazlıkların, Sudan halkının alışık olduğu bir mesele olduğunu göstermektedir. Ona göre sorun sadece bunların gizlenip kamuoyuna yansıtılmaması gerektiğini düşünmesi ve ortakların ileride tekrar anlaşacakları ihtimalini taşımasıdır.

Bu gerginlikler istenilen bir sonuçtur ve yönetim ortakları arasındaki anlaşmazlıkların tekrarlanması Güneyin self-determinasyonu hakkındaki referandumda ayrılma tercihi ihtimaline yardımcı olacaktır. Şayet her iki taraf tam bir uyum içerisinde olup gerginlik olmaz ise Güney halkının birliği tercih etmesinden korkulmaktadır. Bunun içindir ki ayrılma hedefine ulaşmak için aralarında gerilimin oluşturulması kaçınılmazdır.

Sudan Halk Kurtuluş Hareketinin muhalefete liderlik edip yürüyüşlerde, mitinglerde ve benzerlerinde ona öncülük etmesine, ardından parlamentonun kararlarına bazen itiraz etmesine bazen de protesto etmesine gelince; hükümet ile gizli anlaşma yaptı ithamına maruz kalmamak ve muhalefetin ayrılma tercihini reddetmemesi amacıyladır. Zira Selvakir ve bundan önceki John Garang liderliğindeki Sudan Halk Kurtuluş Hareketi, tamamen Amerika'ya boyun eğmektedir ve onun içerisinde Amerika'dan başka faal etkisi olan olmadığı gibi Sudan Halk Kurtuluş Hareketi'nin, Avrupa'ya meyledip Amerika'yı terk ettiğine dair hiçbir gösterge de bulunmamaktadır.

Amerikan elçisine gelince; başarısız değildir. Ancak o, ayrılmaya zemin hazırlamanın zorunluluklarından bir zorunluluk olması itibarıyla gerilimin azaltılmasını istememektedir.

Avrupa ve İngiltere'ye gelince: Amerikan karşıtı çalışmalarının etkisi Darfur odaklı olup Güneye yönelik değildir.

Selvakir'in Avrupa ve Afrika devletlerine yönelik turlarına gelince: Bunlardan hedefi devletlerarası açıdan yeni devletin doğuşuna zemin hazırlamaktır. Zira Selvakir bundan önce de Mısır'ı ziyaret etmiş, orada devlet başkanlarının karşılandığı gibi karşılanmış ve Güneyin şimdiden bir devlet olması itibarıyla Mısır birçok anlaşma imzalamıştır!