دوستان عزیز، هرجایی‌که هستید، به حلقۀ جدیدی از برنامه(باحدیث شریف باشید) خوش آمدید!

برنامه را با تحیۀ السلام علیکم ورحمت الله و برکاته، آغاز می کنیم:

از حضرت ابوهریره رضی الله عنه روایت است که رسول الله صلی الله علیه وسلم فرمود:

«مَنْ حَجَّ لِلَّهِ، فَلَمْ يَرْفُثْ، وَلَمْ يَفْسُقْ، رَجَعَ كَيَوْمِ وَلَدَتْهُ أُمُّهُ»

(رواه البخارى)

ترجمه: کسی‌که برای رضای الله(سبحانه وتعالی) حج کند و(در ايام حج) از فسق و گناه(شهوت نفس، فحش و سخن بد) پرهيز کند، چنان از گناه پاك می‌شود كه گويا تازه از مادر تولد شده است.

در کتاب فتح الباری از ابن حاجر آمده است: در روایت منصور از ابی حازم به‌جای "من حج لله"، "من حج هذاالبیت" یعنی کسی‌که این خانه را زیارت کند، گفته شده، و در روایت مسلم چنین آمده است: «من اتی هذالبیت» یعنی کسی‌که به این خانه بیاید، که در این صورت حج و عمره را شامل می‌شود. قول "فلم یرفث" یعنی مباشرت، مطلق بوده، در پیش‌آمد به مباشرت و سخن فحش را نیز شامل می‌شود. قول "ولم یفسق" یعنی گناه و معصیت را انجام ندهد. قول "رجع کیوم ولدته امه" یعنی بدون گناهی از مادر تولد شده باشد. ظاهر حدیث مغفرت صغائر و کبائر و تبعات آن‌ها را شامل می‌شود، وحدیث عباس  بن مرداس در این رابطه نیز صراحت دارد.