(ترجمه)

موقف دولت‌های عربی: خیانت آشکار

موقف رژیم‌های عربی نسبت به غزه دیگر بر هیچ‌کس پنهان نیست. این مواضع به‌وضوح در خیانت به مردم فلسطین و هم‌راستایی با دستورکار رژیم یهود نمایان شده است. برخی از این رژیم‌ها، به‌ویژه رژیم مصر تحت رهبری سیسی، خود را همچون نگهبان دروازه جنوبی رژیم یهود می‌بینند و در عمل چنین رفتاری از خود نشان می‌دهند.

درباره‌ی معبر رفح و نقش رژیم مصر: در حالی که معبر رفح به روی زخمی‌ها و کمک‌های غذایی بسته است، معابر نظامی رژیم یهود برای کمک‌های شکلی که هیچ‌گونه اثری در شکستن محاصره ندارد، باز می‌شود. رژیم مصر همچنین بیشتر کاروان‌های امدادی را متوقف کرده و بازرسی کرده است و ورود هر کامیون یا تیم پزشکی را مشروط به تأیید امنیتی از سوی رژیم یهود کرده است. طبق گزارش گاردین در ۲۷ اکتبر ۲۰۲۳م این موضع مطابق با آن چیزی است که «میدل ایست آی» فاش کرده که بر اساس آن، قاهره اطلاعات حساس اطلاعاتی را در طول درگیری‌ها در غزه به رژیم یهود، در چارچوب توافقات هماهنگی امنیتی ارائه کرده است.

قافله‌ی صمود: مبانی انسانی یا پیام‌های سیاسی؟

قافله‌ی صمود، که از اردن، تونس، الجزایر و چندین کشور اروپایی حرکت کرد، شعار انسانی بلندی را حمل می‌کرد، اما با دیوار سیاست‌های منطقه‌ای و تعادل‌های بین‌المللی برخورد کرد. اگرچه نیت‌های برخی از شرکت‌کنندگان روشن بود، اما شرایط ژئوپولیتیکی نشان‌دهنده‌ی احتمال استفاده سیاسی از سوی برخی دایره‌های اروپایی وجود داشت.

دلایل بر استفاده سیاسی اروپایی:

۱- زمان‌بندی حرکت قافله با فشارهای اروپایی بر واشنگتن هم‌زمان شد، به‌ویژه در پی موضع‌گیری‌های امریکا در قبال اوکراین. این موضوع را رئیس‌جمهور فرانسه، امانوئل ماکرون، در چندین مناسبت مطرح کرد و تأکید کرد که اروپا باید "از وابستگی به سیاست‌های خارجی امریکا رها شود".

۲- حمایت لوجستیکی غیرمستقیم از سوی برخی طرف‌های اروپایی اجازه داد تا این قوافل حرکت کنند، در حالی که در گذشته، سازمان‌دهندگان این قوافل با اتهاماتی چون "حمایت از تروریسم" یا روابط با حماس مواجه می‌شدند. این تغییر ناگهانی در لحن و مواضع، سؤالاتی را درباره تغییرات سیاست‌های اروپا و دلایل آن به وجود می‌آورد.

۳- طبق گزارشی که در مارچ 2024 از سوی شورای روابط خارجی اروپا منتشر شد، برخی از دولت‌های اروپایی "دنبال راه‌هایی برای شکستن انحصار امریکا در صحنه سیاسی خاورمیانه از طریق ابزارهای انسانی همچون قوافل امدادی و مأموریت‌های مردمی هستند."

آیا نتیجه از پیش مشخص بود؟

از لحظه اعلام قافله، سرنوشت آن برای هر کسی که طبیعت رژیم مصر را می‌شناخت، واضح بود؛ السیسی تحت هیچ شرایطی اجازه نخواهد داد که هماهنگی امنیتی‌اش با رژیم یهود نقض شود.

ممانعت از این قافله بخشی از یک برنامه برای کنترل افکار عمومی بود تا از تبدیل شدن این ابتکار به یک رسوایی منطقه‌ای که ضعف محاصره را افشا کند، جلوگیری شود.

حتی برخی از شرکت‌کنندگان در قافله، از فعالان الجزایری و اردنی، پس از متوقف شدن در مرز اعلام کردند: "ما می‌دانستیم که راه بسته است، اما می‌خواستیم توطئه‌گری رژیم‌ها را فاش کنیم."

رؤيای شرعی: نجات امت تنها در سایه سلطنت اسلام است

آنچه که امروز شاهد آن هستیم، تنها محدودیت بر قوافل یا خیانت برخی رژیم‌ها نیست، بلکه نتیجه فقدان یک ساختار واحد اسلامی است که بتواند در برابر این خائنین ایستاده و امت را حفظ کرده و سرزمین مقدس فلسطین را آزاد کند.

راه‌حل شرعی و تنها، در برپایی دولت خلافت راشده بر اساس منهج نبوت است که:

* مسلمانان را تحت رهبری یک امام واحد متحد کند.

* لشکرها را برای آزادسازی فلسطین به حرکت درآورد، نه برای جلوگیری از ارسال کمک‌ها به آن.

* کرامت اسلامی و حاکمیت سیاسی را بازگرداند.

* دست غرب کافر و سلطه‌گری آن را قطع کند، خواه این سلطه آمریکایی باشد یا اروپایی.

قال الله تعالى: ﴿وَمَنْ لَمْ يَحْكُمْ بِمَا أَنْزَلَ اللهُ فَأُولَئِكَ هُمُ الْكَافِرُونَ؛ وَکسی که به آنچه الله نازل کرده حکم نکند، آنان همان کافرانند﴾ وقال سبحانه: ﴿إِنَّمَا الْمُؤْمِنُونَ إِخْوَةٌ؛ مؤمنان تنها برادرند﴾، ويقول النبي ﷺ: «إِنَّمَا الْإِمَامُ جُنَّةٌ يُقَاتَلُ مِنْ وَرَائِهِ وَيُتَّقَى بِهِ؛ امام تنها سپری است که از پشت او جنگیده می‌شود و به‌وسیله او محافظت می‌شود» (رواه بخاري ومسلم).

استثمار رنج و درد مردم غزه در درگیری‌های ژئوپولیتیکی میان امریکا و اروپا، یک سقوط اخلاقی و انسانی است. در حالی که تسهیل محاصره غزه توسط رژیم‌هایی همچون رژیم السیسی، خیانت دینی و سیاسی است.

این رسوایی تنها با سرنگونی تمامی این رژیم‌های وابسته و برپایی حکومت اسلام در دولت خلافت بر اساس منهج نبوت پایان خواهد یافت. خلافتی که نه تنها با خون مردم غزه معامله نمی‌کند، بلکه پرچم آزادی را بلند کرده و امت اسلامی را زیر یک پرچم واحد گرد هم می‌آورد؛ پرچم عقاب، پرچمی که بر آن نوشته شده است: "لا إله إلا الله محمد رسول الله"!

نویسنده: بهاء الحسيني

برای دفتر مطبوعاتی مرکزی حزب‌التحریر

مترجم: پارسا امیدی