Geçtiğimiz yılki devlet başkanlığı seçimlerinde eski Kırgızistan Devlet Başkanı Almazbek Atambayev, Sosyal Demokrat Parti’li Sooronbay Ceenbekov’u aday gösterdi. Ceenbekov, Atambayev’in en yakın dostuydu. Devlet Başkanı olmadan önce bir yıl başbakanlık yaptı. Ama Devlet Başkanı olunca, kendine özgü politika izlemeye başladı ve eski Devlet Başkanının gayri resmi koordinasyon politikasını izlemekten kaçındı. Bunun sonucunda mevcut Devlet Başkanı ile eski Devlet Başkan arasında gerginlik yaşandı. Önceki ile şimdiki Devlet Başkanı arasında bir seçim yapmak zorunda kalan siyasiler, ikiye bölündü. Geçtiğimiz Nisan ayında Atambayev, aktif siyasete dönmeye karar verdi ve Sosyal Demokrat Parti Genel Başkanı olarak seçildi. Ardından parti de ikiye bölündü ve henüz birlik oluşmuş değil.

Başkan Ceenbekov, başkanlık yetkilerini kullanarak Atambayev ekibinden çok sayıda yetkiliyi görevden aldı, bazıları tutuklandı. Başbakan Sefer İsakov döneminde yapılan yolsuzluklar ifşa edildi, ardından İsakov tutuklandı. Kısa bir süre sonra da Atambayev’in şoförü iken Devlet Başkanlığı danışmanlığına yükselen İkramjan İlmiyanov Moskova’da tutuklanıp Kırgızistan’a götürüldü.

Bu yıl Eylül ayında, eski Devlet Başkanları hakkında dokunulmazlık haklarının kaldırılması yönünde bir önerge verildi. Bunun üzerine Atambayev, tüm bunların eski Devlet Başkanı yani kendisi aleyhine olduğu iddiasıyla cevap vermek zorunda kaldı. Geçtiğimiz Kasım ayında Atambayev, “April” kanalına yaptığı konuşmada, yetkililere karşı olduğunu söyledi. Bu nedenle Devlet Başkanı Ceenbekov, eski Kırgızistan başbakanları ve devlet başkanlarını yuvarlak masa toplantısına davet etti. Onları devam eden operasyonları değerlendirip ülkenin siyasi hayatında aktif rol oynamaya teşvik etti. Yani bir yıl içinde Devlet Başkanı Ceenbekov, kardeşleri ve diğer yakınlarından iktidar eliti oluşturamayacağının farkına vardı. Bu nedenle eski siyasi elit ile bütünleşme ve bunlar aracılığıyla iktidarını güçlendirme kararı aldığını duyurdu. Geçtiğimiz 24 Kasım’da gerçekleşen Halk Kongresi, muhaliflerin çıkarlarından ziyade iktidardaki elitin çıkarına evirilmiş oldu. Aynı elit yapıcı bir muhalif gibi gözüktü ama aslında pençelerinin gücünü ve Devlet Başkanı üzerinde etkisini gösterdi. Halk Kongresi devlet başkanının bir yıllık performansını tatmin edici olarak nitelerken, eski devlet başkanının izlemiş olduğu politikalarına karşın memnuniyetsizliğini dile getirdi. Yapıcı bir elit olduğunu kanıtlamak için mevcut Devlet Başkanı Ceenbekov için Nisan 2019’a kadar bir deneme süresi verildiği açıklandı. Bu süre zarfında Devlet Başkanının, ülkenin siyasi, ekonomik ve mali problemlerini çözmek için bir mekanizma kurması gerektiği belirtildi. Böylece bu elit kişisel servetinin araştırma ve soruşturmaya maruz kalmayacağının güvencesini almış oldu. Diğer bir deyişle elit, Sovyet Birliği’nin kalıntısıdır ve ülke zenginliğini yağmalayarak zengin olmuştur. Açıklamasında Atambayev, milyarlarca dolarlık servetini şirketleri yoluyla meşru bir şekilde kazandığını kanıtlamaya çalıştı. Görünüşe göre temizlik sürecine ekonomik yolsuzlukları ortaya çıkan eski siyasi yetkililerden başlanacak. Dolayısıyla eski devlet başkanlarının dokunulmazlık hakları kaldırıldıktan sonra ilk hedefin Atambayev ekibinin olacağı tahmin ediliyor.

Kısacası, ülkedeki siyasi elit, kendilerini insanların çıkarlarını savunuyormuş gibi lanse etti. Bu elit, insanların mevcut devlet başkanına olan güvenini tazeleyerek toplumdaki yerini güçlendirmeye çalıştı. Ne mevcut ne de bir sonraki devlet başkanı ülke ve halkın durumunu iyileştiremez. Çünkü siyaseti belirleyen devlet başkanları değil elitlerin temsilcisi durumundaki büyük bir gruptur. Elitler ise devlet başkanından çıkarlarını savunmasını talep eder. Bu, kapitalist sistemin doğasıdır. Kapitalizmde devlet, her zaman kapitalist grubun çıkarlarına hizmet eder ve hizmet aracı olarak da kalacaktır. Yolsuzluk veya diğer suçlarla mücadelesine rağmen lider grubun çıkarlarına aykırı davranamaz. Çünkü lider grup, fırsat yakaladığında Devlet Başkanı veya yetkililerden olsun insanların yardımıyla devlete darbe indirebilir. Bu yüzden bir Devlet Başkanı bu bozuk gruptan ve ona hizmetten sorumludur.

Buna göre Kırgızistan’daki reformlar devlet başkanları arasındaki anlaşmazlıkları ortadan kaldırarak değil, rejimde radikal değişiklik yaparak gerçekleşir. Bu ise küresel küfür sisteminin (kapitalist ideoloji) bütünüyle değiştirilmesini gerektirir. Kırgızistan, uluslararası siyasette en zayıf ülkelerden biridir. Küresel küfür rejimi ve standartlarının hegemonyası altında dış politika izleyen müstemleke bir devlettir. Ancak İslami ideolojik mücadele ile başarılı olabiliriz. İslam, ülkemizde siyasi devrim yapabilecek tek güçtür. Onun için küfür ideolojisi karşısında İslam’ı bir ideoloji olarak taşımak çok önemlidir. Kitlelere her boşluğu İslami hükümler ile doldurabileceğimizi göstermeliyiz. Aksi takdirde ümmet, küfrün alternatifi olmak için İslam’ın gücünü fark edemez. Buna bağlı olarak da ümmet, İslam’ın gücüne güvenmez. Toplumsal dönüşümde ümmet, birincil güçtür. İnancı da belirleyici ve en etkin güçtür.