Suriye Dışişleri Bakanı Esad eş-Şeybani, Birleşmiş Milletler Güvenlik Konseyi’nde yaptığı ilk konuşmasında, “Suriye’nin “İsrail” de dâhil olmak üzere bölge ve dünyadaki hiçbir ülkeye tehdit oluşturmayacağına dair taahhüdümüzü defalarca beyan ettik” dedi.

ABD Kongre üyesi Cory Mills ise İstanbul’dan Arap Televizyonu’na yaptığı açıklamada, Esed rejiminin düşüşünden sonra Suriye’de siyasi geçişin, yönetişim ve özgür demokrasiye nasıl olacağını anlamak için el-Şara ile güvenlik konularını görüştüğünü söyledi. Mills, görüşmenin ayrıca Suriye’nin “İsrail” ile ilişkisini ve sınır dosyasını da ele aldığını belirterek, el-Şara’nın “İsrail” ile ilişkileri geliştirmeye ve diyalog başlatmaya, hatta muhtemelen “İbrahim Anlaşmaları”nı genişletmeye açık olduğunu ifade etti. Mills, el-Şara’nın “İsrail”e saldırmak için Suriye üzerinden silah transferinin engellenmesi konusunda çalışmaya hazır olduğunu da ekledi. Mills, ABD’nin, mevcut yaptırımların kaldırılması ya da hafifletilmesi için hangi adımların atılmasını beklediğini açık bir şekilde ilettiğini söyledi. Şam’ı ziyaret eden bir diğer ABD Kongre Üyesi Marlin Stutzman da, Suriye yönetimiyle kişisel ilişkiler kurmanın önemine vurgu yaparak, “Suriye’de sadece bir Amerikan müttefiki değil dost bir liderin olması çok önemli” diye konuştu.

Reuters’in aktardığına göre Cumhurbaşkanı eş Şara, Suriye’deki Filistinli grupların faaliyetlerini izlemek için bir komite kurulduğunu ve devlet kontrolü dışındaki silahlı gruplara izin verilmeyeceğini belirterek, “Bu konudaki görüşmeler devam edebilir ancak genel tutumumuz, Suriye’nin İsrail de dahil olmak üzere hiçbir taraf için tehdit kaynağı haline gelmesine izin vermeyeceğimizdir” dedi.

Bu açıklamalar, ABD’nin Suriye’den talep ettiği ve Washington’un Suriye’ye yönelik politikasını değiştirmeden önce atmasını istediği somut adımlarla aynı zaman dilimine denk geliyor. ABD’nin BM Daimi Temsilciliği Geçici Maslahatgüzarı Dorothy Shea, Suriye geçici yönetimine yönelik beklentileri tek tek şu şekilde sıraladı: “Terörizmin tamamen reddedilmesi ve bastırılması, komşu ülkelere karşı saldırmazlık politikası benimsenmesi.” Dorothy Shea, “Suriye geçici yönetiminin faaliyetlerini yakından izlemeye devam ettiklerini söyledi. Shea, “ABD , Suriye’deki geçici idari yapıların attığı her adımı titizlikle takip ediyor. Uluslararası politikasını bu gözlemleri ışığında şekillendirecektir. Suriye liderliği, artık ülkeyi onlarca yıldır geri bırakan o karanlık geçmişi geride bırakmalıdır” dedi.

Eş Şeybani’nin mevcut Suriye yönetiminin tutumunu yansıtan açıklamaları, Suriyeliler için büyük bir şok ve hatta yıldırım etkisi yarattı. Zira halk, Yahudi varlığının Suriye şehirlerindeki pervasız tavırları ve saldırganlığı karşısında, rejimin ilkeli ve caydırıcı bir duruş sergilememesini endişeyle karşılamaktadır. Yahudi varlığının sürekli barış mesajları vermesi, Suriye kamuoyunda haklı bir tedirginliğe yol açıyor. Özellikle de ABD’li yetkililer Mills ve Stutzman’ın normalleşme ve ‘İbrahim Anlaşmaları’na katılım iddialarına karşı mevcut yönetimden resmi bir yalanlama gelmemesi, bu söylemlerin pratik adımlara dönüşeceği endişelerini artırıyor.

Bu açıklamalar ve tutumlar, devrim yıllarında atılan sloganların artık geçerliliğini yitirdiğini açıkça ortaya koyuyor. Bir zamanlar, “Esed rejimi düşerse Tel Aviv de düşer” diye haykıranlar; şimdi Yahudi varlığına barış eli uzatıyor, Allah’a ve dinine savaş açmış, peygamberleri öldürmüş, Gazze halkını hunharca katletmiş bir yapıyla normalleşme mesajları gönderiyorlar!

Allah’ın bize kâfirlerle savaşmayı ve cihat bayrağını yükseltmeyi emreden ayetlerine ne oldu? Doğu ve batının İslam’ın hâkimiyetine girmesi ve bir İmam’ın liderliğinde yönetilmesi gerektiği emrine ne oldu?

Rasûlullah SallAllahu Aleyhi ve Sellem’in أُمِرْتُ أنْ أُقَاتِلَ النَّاسَ حتَّى يَشْهَدُوا أنْ لا إلَهَ إلَّا اللهُ، وأنَّ مُحَمَّداً رَسولُ اللَّهِ“İnsanlar ‘Lâ ilâhe illallah, Muhammedün Resûlullah’ deyinceye kadar onlarla savaşmakla emrolundum” buyuran hadisine ne oldu?!

Nereye koyacağız bu ümmetin cihat ve şehadet aşkını? Nice çilelerle yoğrulmuş, acılarla bilekleri çelikleşmiş yiğitlerinin cesaretini neyle izah edeceğiz?

Allah Subhânehu ve Teâlâ, Yahudi varlığıyla olan çatışmanın doğasını ve hakikatini açıklamıştır. Peygamberimiz SallAllahu Aleyhi ve Sellem, değerli sahabeleri ve özellikle Ensar’ın lideri Sad bin Muaz RadıyAllahu Anh Beni Kureyza Yahudileri konusunda verdiği kararla bu ilahi bildirimi pratikte uygulamıştır. Bu çatışma, akide ve ideolojik sabitelerin farz kıldığı, Yahudilerin işlediği suçların da bu gerçekliği doğruladığı ideolojik varoluşsal bir çatışmadır. Yahudilerin büyüklerinin esip gürlemesi ve Hilafetin dönmesine asla izin vermeyeceğiz’ diye haykırması da bu gerçekliği tasdik etmektedir. Zira onlar, hilafetin yeniden kurulmasının onları ve kavimlerini tarihin çöplüğüne atacağını, yeryüzünde izlerini dahi bırakmayacağını çok iyi bilmektedirler.

Yahudi varlığına her türlü silah tedarik ederek onu İslam’a karşı küfrün ileri karakolu hâline getiren Amerika başta olmak üzere uluslararası toplumu memnun etme çabası, hem uçuruma doğru hızla sürüklenmek hem de çökmüş düzenin kalıntıları üzerinde İslami yönetimi kurup tüm Filistin’i Yahudilerin pisliğinden kurtarmayı amaçlayan yaklaşık iki milyon şehidin fedakarlığını heder etmektir.

Bu siyaset, bizi muzaffer olarak Şam’a ulaştıran Allah’ın beraberliğini kaybetme riskini taşıdığı gibi devrim yılları boyunca sabitelerini açıkça ortaya koyan ve dengeleri değiştirme gücüne sahip olan doğal dayanağımız ve asli gücümüz olan halk kuluçkasını kaybetme riskini de barındırmaktadır.

Uluslararası topluma yalvarmak, onun iradesine ve kararlarına boyun eğmek, diz çöktürmek, boyun eğdirmek ve azılı düşman karşısında beyaz bayrağı çekmek için aşağılık bir şantaj aracı olarak kullanılan yaptırımların kaldırılması umudu ve serabıyla onun diktalarına boyun eğmek, dünyada rüsvaylık, ahirette ise çetin bir hesaptan başka bir sonuç doğurmaz. Üstelik bu, tehlikeli bir yoldur, kesin biçimde reddedilmelidir. Çünkü tehlikesi, sadece bugünkü yöneticileri değil, devrime omuz veren halkı, şehitlerin emanetini taşıyanları ve ümmetin tüm onurlu fertlerini de kapsamaktadır. Hâlâ vakit varken ibret alacak bir kimse yok mu?

Amerika, zorba Esed rejiminin bir numaralı destekçisi idi. Şam halkını sindirmek ve onları devrimlerinden ve eski rejimin yıkılması talebinden vazgeçirmek için araçlar, ajanlar, uşaklarla ve her türlü baskıcı yöntemlerle zorba Esed rejimini desteklemiştir. Peki, bu Amerika şimdi birdenbire yırtıcı bir kurttan sevecen bir dosta mı dönüştü? Gerçekten dostluğu aranacak bir ülke mi oldu?

Özellikle hayati meselelerde ideolojik bir duruş sergilemek, günümüzün en önemli farzıdır ve bu aşamanın bir gerekliliğidir. Şam ve devrimi her Müslümanın yüreğinde sembolik bir değere ve özel bir yere sahiptir. Nasıl özel bir yere sahip olmasın ki? Ümmetin küllenmiş umutlarını alevlendirmiştir; Müslümanları Kur’an’ın hüküm sürdüğü bir devletin çatısı altında birleştirme hamasetini canlandırmış ve bizlere Furkan Savaşları’nın onurlu hatıralarını yeniden yaşatmıştır.

Yahudilerle aramızdaki çatışma kaçınılmazdır; er ya da geç o büyük hesaplaşma mutlaka yaşanacaktır. Filistin meselesi, tamamen İslami bir meseledir. Bu meselenin sorumluluğu, ümmetin evlatlarının, özellikle de İslam coğrafyasının dört bir yanındaki ordu komutanları ve güç sahiplerinin omuzlarındadır. Artık Allah rızası için ve tarihe bir not düşmek için harekete geçmelerinin zamanı gelmiştir. Yahudi varlığını koruyan rejimleri devirmeliler, o varlığın ilk savunma hattı olan bu rejimleri yıkmak için orduları harekete geçirmeliler, İslam Devleti’ni kurmalılar ve ümmetin izzetini yeniden ayağa kaldırmalıdırlar. Amerika ve Batı’nın kölesi olanlar bizi kurtaramazlar. Utanç verici, yüz kızartıcı ya da din ve Kur’an düşmanlarını memnun eden politikalar, Filistin’i özgürlüğüne kavuşturamaz. Kurtuluş, ancak İslam’ı hakkıyla uygulayan ve yeryüzünün dört bir yanındaki mazlumlara yardım için ordularını seferber eden bir Hilafet Devleti ile mümkündür. İşte Müslümanları böylesi büyük bir hayra davet ediyoruz ve onlara Allah’ın bu dini yüceltme vaadini, köhne Netanyahu, varlığı, askerleri, onları koruyanlar ve arkasında duranlar istese de istemese de Rasûlullah SallAllahu Aleyhi ve Sellem’in hilafetin dönüşüyle ilgili müjdesini hatırlatıyoruz. Sabırdan sonra zafer, aşağılanmadan sonra izzet, yıllar süren zillet ve ihanetten sonra ise hâkimiyet mutlaka gelecektir. Allah Subhânehu ve Teâlâ şöyle buyurdu:

وَعَدَ اللَّهُ الَّذِينَ آمَنُوا مِنكُمْ وَعَمِلُوا الصَّالِحَاتِ لَيَسْتَخْلِفَنَّهُم فِي الْأَرْضِ كَمَا اسْتَخْلَفَ الَّذِينَ مِن قَبْلِهِمْ وَلَيُمَكِّنَنَّ لَهُمْ دِينَهُمُ الَّذِي ارْتَضَى لَهُمْ وَلَيُبَدِّلَنَّهُم مِّن بَعْدِ خَوْفِهِمْ أَمْناً يَعْبُدُونَنِي لَا يُشْرِكُونَ بِي شَيْئاً وَمَن كَفَرَ بَعْدَ ذَلِكَ فَأُوْلَئِكَ هُمُ الْفَاسِقُونَ“Allah, içinizden, iman edip de salih ameller işleyenlere, kendilerinden öncekileri egemen kıldığı gibi onları da yeryüzünde mutlaka egemen kılacağına, onlar için razı olduğu dinlerini iyice yerleştireceğine, yaşadıkları korkularının ardından kendilerini mutlaka emniyete kavuşturacağına dair vaatte bulunmuştur. Onlar bana kulluk eder ve bana hiçbir şeyi ortak koşmazlar. Artık bundan sonra kimler inkâr ederse, işte onlar fasıkların ta kendileridir.” ^{[Nur 55]}

Yahudi varlığı Başbakanı Binyamin Netanyahu, birkaç gün önce yaptığı açıklamada, “İsrail”in kuzey, güney sınırlarında veya Batı Şeria’da bir İslami halifeliğin kurulmasına izin vermeyeceğini’ söyledi. Bu ifadelerle Suriye, Gazze Şeridi ve Batı Şeria’ya atıfta bulundu. Netanyahu, yaptığı son açıklamada, Ortadoğu’nun çehresini değiştireceğimizi defalarca tekrarladım ve şu anda da bunu yapıyoruz. Gazze, Lübnan ve Suriye’de İran eksenine büyük darbe vurduk. Düşmanımızı iyi tanıyoruz. Ne burada ne de Lübnan’da bir hilafet devletinin kurulmasını asla kabul etmeyeceğiz. “İsrail”in bekasını garanti altına almak için elimizden geleni yapacağız.” ifadelerini kullandı. Netanyahu’nun bu sözleri, kısa süre önce yaptığı “Akdeniz kıyılarında herhangi bir İslami hilafetin kurulmasına izin vermeyeceğiz” açıklamasıyla aynı zamana denk geliyor. Tüm cephelerdeki potansiyel saldırıları hedef alacaklarını ilan eden Netanyahu, Allah’ın vaadinin gerçekleşmesini kendi iznine bağlı sanan bir gurur abidesine dönüşmüştür!

Netanyahu’nun İslam Hilâfeti’nin dönüşüne yönelik bu uyarılarını ve açıklamalarını doğru anlayabilmek için, Batılı siyasetçilerin ve önde gelen entelektüellerin son dönemdeki benzer uyarılarıyla birlikte değerlendirmek gerekir. Çünkü bu açıklamalar, İslam’ın yeniden bir devlete ve bir halifeye kavuşacağı gerçeğinden duydukları derin korkunun bir tezahürüdür. Zira Halife, kokuşmuş Netanyahu ve metamorfoz varlığına, İslam’a ve Müslümanlara savaş açan, mukaddesatımızı çiğneyen herkesin yüzüne karşı “Ey Allah düşmanı! Yanıt duyduklarınız değil, gördükleriniz olacaktır.” sözlerini haykıracaktır. Netanyahu’nun açıklamaları, İslam’ın devletleşmesini ve sisteminin uygulanmasını engellemek için Yahudi varlığını İslam’a karşı yürütülen savaşta öncü bir güç olarak desteklemeleri konusunda Amerika ve Batı’dan yardım dilendiği anlamına geliyor.

Düşmanlarımızın Müslümanların bir devlet çatısı altında birleşmesinden doğacak tehlikeyi kabul ettiklerini ve bu büyük olayın yaklaştığını fark ettiklerini görüyoruz. Hal böyleyken kendi insanlarımızdan birçoğunun Hilafeti hâlâ bir hayal veya gerçekleşmesi uzak bir rüya olarak görmesi gerçekten üzüntü vericidir. Halbuki İslami yönetimi kurmak, Hilafet Devleti aracılığıyla İslam’ı uygulamak Rabbimizin bir farzıdır, hatta farzların tacıdır. Her Müslümanın, bu yüce şerefli mücadelede bir tuğlası olabilmesi için elinden gelen çaba göstermesi gerekir. Kaldı ki Hilafetin yeniden kurulması hem Allah’ın vaadi hem de Rasûlullah SallAllahu Aleyhi ve Sellem’in müjdesidir. Zira ancak hilafetle bizler, asıl kimliğimize dönebiliriz, yeniden dünyaya hükmedebiliriz, kaybettiğimiz izzetimizi geri kazanabiliriz, mukaddesatımızı Yahudi işgalinden kurtarabiliriz, Müslümanların canını, malını ve namusunu koruyabiliriz, Rabbimizin emrettiği şekilde tam bir İslam sistemi tesis edebiliriz!

وَأَنِ احْكُمْ بَيْنَهُمْ بِمَا أَنْزَلَ اللهُ وَلَا تَتَّبِعْ أَهْوَاءَهُمْ“Aralarında, Allah’ın indirdiği ile hükmet. Onların arzularına uyma.” ^{[Maide 49]}

Yahudi varlığının Gazze’de, Filistin’in genelinde ve yeryüzünün zalimlerinin ve suçlularının desteklediği Esed rejiminin yıkılışının ardından Şam’da sergilediği pervasızca saldırganlık, Amerika’dan aldığı yeşil ışıkla bölgede yeni bir gerçeklik dayatma arzusunun bir ürünüdür. Bu taşkınlık, çok yakında Allah’ın izniyle Allah düşmanları istemese de yerle bir olacak bir varlığın, hayalî bir güvenlik arayışından başka bir şey değildir. Bizimle Yahudiler arasındaki mücadelenin mahiyetini Rasûlullah SallAllahu Aleyhi ve Sellem belirlemiştir. Bu yolun nasıl izleneceğini ise Sa’d bin Muaz açıkça göstermiştir. İsra Suresi de bu yolda bize rehberlik eden bir ışık olmaya devam edecektir, dolayısıyla amacımıza ulaşana kadar asla gevşeklik ve yumuşaklık göstermeyeceğiz!

Yahudilerin Gazze ve Şam’daki küstahlığı karşısında yumuşaklık, uzlaşma, barışçıl mesajlar, normalleşme adımları, uluslararası güçlerin şartlarını kabul etmek veya zalimlere en ufak bir taviz vermek asla işe yaramayacaktır. Aksine, Allah’tan yana olmak, O’nun rızasını kazanmak için ideolojik ve kararlı bir duruş sergilemeliyiz ki, O da bizim yanımızda olsun, bizi ümmeti ve halk desteğini arkamıza almamız onuruna ulaştırsın. Ümmetin Gazze direnişine verdiği destek, Mescid-i Aksa’ya olan sevgisi ortada! Bu ümmetin ruhunda cihat ateşi hiç sönmemiştir! Kudüs’ün ve Mescid-i Aksa’nın özgürleştirilmesi, onurlu Gazze ve Aksa Tufanı halkının yardımına koşulması ancak İslam ümmetine mensup orduların, sadık liderlerin komutasında zincirlerini kırıp sınırları aşmasıyla mümkündür. Bu liderler, İslam’ın hamileri olacaklardır, yıpranmış, çökmeye yüz tutmuş tahtların bekçileri değil. Çünkü bu tahtlar, azameti kırılmış ve burnu yere sürtülmüş bir varlığın can simidini ve ilk savunma hattını teşkil etmektedirler. Gazze’deki sabırlı ve imanlı bir avuç insan, onun kâğıttan bir kaplan olduğunu gözler önüne serdi. Şimdi de ümmete ve güç sahiplerine şöyle sesleniyorlar: Size yolu açtık, engelleri kaldırdık. Şimdi sıra sizde: hadi yürüyün ve durmadan ilerleyin!

Ey İslam ümmeti! Ey İslam beldelerindeki güç ve kuvvet ehli! Ey Şam devrimcileri ve mücahitleri! Haydi Allah aşkına Allah’ın vaadini ve Rasûlullah SallAllahu Aleyhi ve Sellem’in müjdesini gerçekleştirmek için tek yumruk olalım! Allah, kurulacak izzet, zafer ve hâkimiyet devletiyle inanan bir topluluğun yüreğine su serpecektir.

وَيَقُولُونَ مَتَى هُوَ قُلْ عَسَى أَن يَكُونَ قَرِيباً“Ne zamanmış o?” diyecekler. De ki: “Yakın olsa gerek!” ^{[İsra 51]}

Filistin, Gösteriler Ya Da Hayali Hava veya Deniz Savaşıyla Değil
Müslüman Orduların Da Katıldığı Bir Kara Savaşıyla Kurtarılır!

Husiler, her Cuma öğleden sonra Sana'da ve kontrolleri altındaki bölgelerde bulunan diğer şehirlerin meydanlarında düzenledikleri gösterilerin ardından, birçok camide akşam namazından sonra yaptıkları konuşmalarda, kendi liderlikleri altındaki Yemen halkının Filistin davasını destekleyen ve Gazze'yi yok eden ve Gazze'deki ekini ve nesli helak eden Yahudi varlığına karşı savaşlarında Gazze halkını desteklediklerini söylemeyi alışkanlık haline getirdiler... Dolayısıyla Husiler, üç haftadır kontrol ettikleri bölgelerdeki pek çok şehirde kendilerine karşı başlatılan Amerikan saldırıları ne kadar fedakârlığa mal olursa olsun, Amerika ve Yahudi varlığının gemilerine saldırarak Gazze'yi desteklemeye devam ediyorlar ve Gazze'ye yönelik vahşi saldırılarını durdurana kadar Yahudi varlığına roket atmaktan ve milyonlarca Yemenliyi her hafta onlara karşı gösteri yapmak üzere harekete geçirmekten vazgeçmiyorlar.

Meydanlardaki gösteriler, camilerdeki dualar, Babülmendep Boğazında yaptıkları eylemler ve Yahudi varlığının savunması tarafından engellenen veya ıssız bölgelere düşen ve Yahudilere ne can ne de mal açısından hiçbir zarar vermeyen roket ve insansız hava araçlarının fırlatılması, evet tüm bu eylemler, Filistin'in kurtuluşuna yol açar mı?!

Aklıselim birinin kabul ettiği ve hiçbir tartışma kabul etmediği ayın dördü gibi açık olan gerçek şudur ki, işgal altındaki herhangi bir ülke ancak kendi ordusuna sahip olan bir güçle ya da kendisine akide bağıyla bağlı olan ve hatta milliyetçilik bağı ile bağlı olan çevre ülkelerin orduları tarafından kurtarılabilir.

Filistin, çevresindeki ülkeleri İslam akidesi bağıyla bağlayan İslami bir belde olup Müslüman ülkelerin ayrılmaz bir parçasıdır ve bir orduya sahip olmadığı için de kurtuluşu içeriden olamaz. Bu yüzden Ayn Calut'ta Tatarları yenen Mısır ordusu, Konstantinopolis'i fetheden Türk ordusu ya da diğer Müslüman ordular gibi dışarıdan bir ordu tarafından kurtarılması gerekir.Bu orduların ya da bir kısmının bir araya gelerek Filistin topraklarına girip bir kara savaşının başlatılması ise, kaçınılmaz olarak dengeleri Müslümanların lehine çevirecek, toprakları ve namusları kurtaracak, Yahudileri hezimete uğratacak ve onları aşağılanmış ve küçülmüş bir şekilde oradan çıkaracaktır.

Tarih buna şahittir, zira Haçlılar Filistin'i işgal ettiler ve orada Müslümanların kanını döktüler ve bugünkü Yahudilerin yaptıklarını yaptılar ve Nasır Selahaddin Eyyubi liderliğindeki kurtuluş ordusu Filistin dışından gelip Filistin'i onların kirlerinden temizleyene, onları ağır bir yenilgiye uğratana, onları aşağılayıcı ve küçülmüş bir şekilde Filistin'den kovana ve Filistin'i tamamen Müslümanların yurduna döndürene kadar 88 yıl boyunca Haçlıların süngüleri altında kalmaya devam etti. Nitekim Filistin’in kurtuluşuyla birlikte halkı, yüzlerce yıl özgürlüğün tadını çıkardılar ta ki İslam düşmanları İngiltere önderliğinde yeniden komplo kurana kadar. Zira İslam düşmanları Yahudilere Balfour Deklarasyonu'nu verdiler ve 1948'de bugün hala süngüleri altında olan Filistin'e Yahudilerin varlıklarını yerleştirdiler. Nitekim buradaki suçları hiçbir gün durmamıştır. Zira Gazze'yi yıkmaları ve oradaki ekini ve nesli helak etmeleri vahşi suçlarına dair bir kanıttır.Eğer Müslümanların başındaki yöneticilerin Filistin'e ve halkına yönelik ihanetleri olmasaydı, Allah'ın hışmına uğramış ve miskinliğe mahkûm edilmiş olanlar bunu yapamazlardı ama aslanın yokluğunda fare güvende oluyor.

Ey Müslümanlar: Hepinizin görevi, orduları kışlalarından çıkmaya ve hain yöneticiler tarafından kendilerine takılan prangaları kırmaya ikna etmek ve böylece Allahu Ekber, Allahu Ekber nidalarıyla Yahudiler helak olduğu diye haykırmaktır. Zira azap yurtlarına indiğimizde, uyarılanların (fakat yola gelmeyenlerin) sabahı ne kötü olacaktır! Filistin, gösterilerle, camilerdeki dualarla, ister havada ister denizde hayali savaşlarla ya da mali bağışlarla değil, aksine sebepleri müsebbiblere bağlayan ve Filistin topraklarında kara savaşı veren, Yahudileri hezimete uğratan ve onları aşağılanmış ve küçük düşürülmüş bir şekilde Filistin topraklarından çıkaran ordular tarafından ya da tahtları devirmek ve onların enkazı üzerine Hizb-ut Tahrir'in liderliğinde Nübüvvet Minhacı üzere Raşidi Hilafeti kurmak için ayağa kalkan ümmet tarafından kurtarılacaktır. Böylece ordular, Filistin'i ve kardeşlerini kurtarmak ve İslam'ı davet ve cihat yoluyla tüm dünyaya bir nur ve hidayet risaleti olarak taşımak için harekete geçecektir. إِنَّهُمْ يَرَوْنَهُ بَعِيداً * وَنَرَاهُ قَرِيباً “Doğrusu onlar (o azabı) ihtimalden uzak görüyorlar. Biz ise onu yakın görmekteyiz.” [Mearic 6-7]

Hizb-ut Tahrir Merkezi Medya Ofisi İçin Yazan
Hâşid Kasım – Yemen

Haber-Yorum

وَلَيَقْذِفَنَّ اللهُ فِي قُلُوبِكُمْ الْوَهْنَ
“Allah Sizin Kalbinize Vehn Yerleştirecektir”

Haber:

Irak İstihbarat Şefi Hamid eş-Şatri ile Suriye Devlet Başkanı Ahmed eş-Şara arasında Şam'da yapılan görüşmenin ardından Irak'ın, Suriye halkına hediye olarak 220.000 ton buğday göndereceğini açıklaması, Şam'ın, yaşadığı kıtlık nedeniyle 100 bin tonluk alım ihalesi açmasıyla aynı zamana denk gelmektedir.Açıklanan rakamlara göre Irak tarafından gönderilen miktar Suriye'nin açığının yaklaşık %17'sini karşılayacak ve bu da yaklaşık 27 gün yetecektir.

Küresel Platform raporuna göre Suriye yılda 1,7 milyon ton buğday üretiyor, ancak gerçek ihtiyacı 3 milyon tondur; dolayısıyla açık, 1,3 milyon tona ulaşmıştır. Verilere göre, Irak'ın Şam'a göndereceği 220 bin tonluk yardım, Suriye'nin açığının %17'sini karşılayacaktır.Suriye'nin aylık 250 bin ton buğdaya ihtiyacı vardır ve bu da Irak'ın bağışladığı 220 bin ton buğdayın, ülkenin yaklaşık 27 günlük ihtiyacını karşılayacağı anlamına gelmektedir.

Ayrıca mühendis Osman, Irak'ın Suriye halkına hediye olarak 220 bin ton buğdayı ulaştırmak üzere başlattığı kampanyadan dolayı Irak'a şükranlarını sundu ve bu kardeşçe davranışın, iki kardeş ülke arasındaki köklü ve tarihi bağları yansıttığını söyledi. (+964, 26/04/2025)

Yorum:

Hilafetin H. 28 Receb M. 3 Mart 1924 günü yıkılmasından bu yana Müslümanların hali, ne bir dostu sevindirmiş, ne de bir düşmanı öfkelendirmiştir; zira Müslümanların ülkeleri, yalan ve iftira ülkeleri olarak adlandırılan elliden fazla parçaya bölünmüş ve devletleri bir olup doğuda Çin sınırlarından batıda Endülüs'e kadar İslam'ın sancağı dalgalanmaya devam etmesinin ardından başlarına, yönetimi aşağılık birinden aşağılık birine miras bırakan, dokunan eli geri çevirmeyen ve ilk ve son kaygıları efendilerini memnun etmek ve ayakları çarpık koltuklarını korumak olan ajan yöneticiler musallat olmuştur.Bakın işte bu yaralı Gazze, 60.000 şehit ve 120.000 yaralı ile bir buçuk yıldan fazla bir süredir kan ağlamakta, yardım için feryat etmekte ama yardım edecek kimse bulunmamakta ve çocukların, kadınların ve yaşlıların çığlıklarına cevap verecek kimse ve bir Mutasım bulunmamaktadır. Oysa İslam ümmeti, kendisinden hayatın tüm işlerini çözen bir nizamın kaynaklandığı siyasi ve ruhi akide, genç enerjiler, yeraltı ve yerüstü servetler de dahil olmak üzere Allah bahşettiği birçok nimete sahiptir. Ancak Batı düşüncesinin ümmetin evlatlarının zihinleri üzerindeki tahakkümü ve onların habis vatancılığı ve kokuşmuş milliyetçiliği kutsamaları ülkelerini, ümmetin evlatları tarafından korunan ve düşmanlarının lehine kendisi için savaştıkları yapay sınırlarla parçalanmış hale gelmiştir!

Dolayısıyla bütün Müslümanların, Allah’ın Rasulü Sallallahu Aleyhi ve Sellem’in şu kavliyle geri döneceğini müjdelediği Nübüvvet Minhacı üzere Raşidi Hilafet Devleti'ni kurarak İslami hayatı yeniden başlatmak için çalışanlarla birlikte çalışmaları farzdır:ثُمَّ تَكُونُ خِلَافَةً عَلَى مِنْهَاجِ النُّبُوَّةِ “Sonra (yeniden) Nübüvvet Minhacı Üzere (Raşidi) Hilafet olacaktır.” Zira Hilafet Devleti, yapay sınırları ortadan kaldıracak ve tebaanın tüm evlatlarına yiyecek gönderecek ve bunu bir minnet olarak değil, bir görevi olarak yapacaktır. Tıpkı kıtlık (Ramada) yılında meydana geldiği gibi; zira Müslümanların Halifesi Ömer İbn Hattab Radıyallahu Anh Mısır ve Irak valilerinden yardım istemiş ve kendisine şu cevap gelmişti: Lebbeyk ey müminlerin emiri; bu kervanların başı senin orada sonu da benim burada olacaktır; böylece kadınların, yaşlıların ve çocukların feryatlarına cevap verilmiş ve tek bir kadına bile saldırılmasına izin verilmemiştir. Yine tıpkı Mutasım günlerinde meydana geldiği gibi; zira Amuriyeli bir kadın kendisinden yardım istediğinde ona şöyle cevap vermiştir: Lebbeyk, onun için büyük bir ordu gönderiyorum; hem de o günlerde iletişim, bugünkü gibi de değildi! Ancak Kerim Peygamberimiz Salavatu Rabbi ve Selamuhu Aleyh’in şu kavliyle hakkında uyarıda bulunduğu vehn: يُوشِكُ الْأُمَمُ أَنْ تَدَاعَى عَلَيْكُمْ كَمَا تَدَاعَى الْأَكَلَةُ إِلَى قَصْعَتِهَا» فَقَالَ قَائِلٌ: وَمِنْ قِلَّةٍ نَحْنُ يَوْمَئِذٍ؟ قَالَ: «بَلْ أَنْتُمْ يَوْمَئِذٍ كَثِيرٌ وَلَكِنَّكُمْ غُثَاءٌ كَغُثَاءِ السَّيْلِ وَلَيَنْزَعَنَّ اللَّهُ مِنْ صُدُورِ عَدُوِّكُمْ الْمَهَابَةَ مِنْكُمْ وَلَيَقْذِفَنَّ اللَّهُ فِي قُلُوبِكُمْ الْوَهْنَ» فَقَالَ قَائِلٌ: يَا رَسُولَ اللَّهِ، وَمَا الْوَهْنُ؟ قَالَ: «حُبُّ الدُّنْيَا وَكَرَاهِيَةُ الْمَوْتِ “Aç insanların yemek kabına üşüştükleri gibi yakında diğer milletler de sizin başınıza üşüşeceklerdir." Dediler ki: Bu o gün bizim azlığımızdan dolayı mı olacak ey Allah’ın Resulü? Dedi ki: “Bilakis sizler o gün çok olacaksınız, fakat sizler sel üzerinde akıp giden çer çöp gibi olacaksınız. Allah düşmanlarınızın kalbinden sizden korkma duygusunu çekip alacak, sizin de kalbinize vehn yerleştirecektir.” Dediler ki; "Vehn nedir, ey Allah’ın Rasulü? Dedi ki: “Dünyayı sevmek ve ölümü kerih-kötü görmektir."

Hizb-ut Tahrir Merkezi Medya Ofisi İçin Yazan
Abdullah Abdulhamid – Irak